Stećci u Mostaru
Nekropole stećaka u Mostaru datiraju se u period XIV - XV. stoljeća.
Historija
urediNa širem prostoru današnjeg Mostara, u ranije doba srednjeg vijeka, postojala je župa Večenike – Večerić. Za naziv župe Večenike historičari Relja Novaković i Nenad Pejičić vezuju etničku grupu (narod) pod imenom Vetonci, koja je početkom XI. i XII. stoljeća živjela na području Huma i zemlje Neretljana. Tragovi Vetonaca prepoznaju se u nazivu župe Vetanice – Vetnice – Fatnice u istočnoj Hercegovini i u imenima naselja Vitina i Vitaljina u zapadnoj Hercegovini. Vetonce smatraju ogrankom zapadnoslavenskog plemena sličnog imena, čija se prapostojbina nalazila u porječju Labe.
Prvi spomen Drežnice datira s početka XV. stoljeća, prema povelji kralja Ostoje, koji između ostalog daje i „provinciu” Drežnicu u posjed braće Radivojevića. Drežnica je izoliran teritorija od nekoliko sela, smješten u krašku dolinu između Čvrsnice i Čabulje. Iako malena po teritoriju i stanovništvu, često je imala i određenu upravno-političku autarhiju, upravo zbog zemljopisne izolacije. Drežnica u to vrijeme ima status upravne jedinice ravan Blatu ili Broćnu.[1]
Istraživačke radove u smislu evidentiranja i prikupljanja podataka o stećcima vršili su Marko Vego i Šefik Bešlagić te publicirali 1961. i 1971. godine.[2][3]
Sjeverno od Mostara
urediNekropola Crkvina (Pod) Donji Jasenjani
urediNekropola sa stećcima i ostaci temelja srednjovjekovnog objekta, nalaze se na nadmorskoj visini od 131 m, na lijevoj obali rijeke Neretve, oko 300 m nizvodno od ušća Drežanke.[2] Na nekropoli je evidentirano 17 stećaka. Kad su u pitanju oblici stećaka, sa sigurnošću se moglo ustanoviti samo 5 visokih sanduka, a zbog vidne utonulosti i oštećenosti pojedinih stećaka, ne može se tvrditi da li se radi o ploči ili sanduku. Ukrašena su dva ili tri stećka: kružni vijenac i friz od cick-cak linija, predstava čovjeka sa štitom i mačem i scena lova na jelena. Istraživani grobovi nisu pružili pokretne nalaze za precizniju dataciju. Grobovi su bili od kamenih ploča u vidu pravokutnika koji se sužavao kod nogu, a bili su pokriveni s jednom ili više ploča.[4]
Nacionalni spomenik
urediNekropola proglašena za Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine. Odluku je donijela Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika, na sjednici održanoj od 7. do 13. jula 2009. godine.[5] Ovu odluku Komisija je donijela u sljedećem sastavu: Zeynep Ahunbay, Martin Cherry, Amra Hadžimuhamedović (predsjedavajuća, Dubravko Lovrenović, Ljiljana Ševo. Nacionalni spomenik čini nekropola sa 17 stećka (sanduci i ploče) i ostaci temelja srednjovjekovne građevine.
Crkva
urediNa lokalitetu na Crkvini, nakon arheoloških istraživanja, pojavili su se ostaci temelja nekog objekta za koje se pretpostavlja da su ostaci temelja stare crkve ili kapele dimenzija 13,30 x 6,80 m. Zidovi su bili građeni od velikih riječnih oblutaka i obrađenog kamena u temeljima s krečnim malterom (s dosta pijeska), a u gornjim dijelovima od dobro tesanih, većih kamenih blokova. Prema načinu gradnje, arhitektonskim osobinama, te veličini objekta pretpostavlja da se radi o crkvi nešto kasnijeg srednjeg vijeka, podignute u XIV. stoljeću a srušene u XV. stoljeću. Ne može se sa sigurnošću reći da li je objekat spaljen ili srušen. U čitavom kulturnom sloju koji je sačuvan iznad nivoa poda nađena je naslaga crne zemlje, a pored južnog zida s vanjske strane crkve hrpa gari i u njoj vrh srednjovjekovnog koplja. U sjeverozapadnom uglu naosa nađeni su ostaci malterisanog poda i dio zidne malterisane oplate debljine 3 cm. Tragovi fresaka nisu se očuvali.
Kutilivač
urediU blizini naselja Kutilivača, sjeveroistočno od Mostara smještena je nekropola s tridesetak stećaka, uključujući i dvije krstače, od kojih je jedna slomljena. Nije poznato jesu li oni evidentirani u službenim spiskovima. Danas su zapušteni i zarasli u grmlje i travu. Locirani su na jednoj ledini i teško ih je primijetiti dok im se potpuno ne približi.
Vojno
urediStećci su smješteni na ravnom lokalitetu (pašnjak)u neposrednoj blizini rijeke Neretve, u naselju Vojno. Stećci su jako oštećeni, veliki broj ih je utonulo u zemlju do gornje površine ili jedva vidljivo. Neki su vjerovatno oboreni ili dislocirani, s obzirom na njihovo stanje. Na stećcima nema vidljivih epitafa. Na svega dva stećka pronađeni su vidljivi ukrasni elementi, na jednom luk i strijela, a na drugom rozeta. GPS koordinate: 43.429652092075465 , 17.857852583775617[6]
Humilišani
urediU Humilišanima se nalazi nekropola stećaka u kojoj su dva oštećena stećka u obliku krsta i iz literature poznati stećak Ladisave divice, na kojem bosančicom (ikavica) piše:
- Ase leži Ladisava divica
Stećak s natpisom pronašla je Nada Miletić prilikom rada na terenu 1958. godine. Natpis je poredan u dva reda na jednoj dužoj strani spomenika koji je u obliku sanduka, dugog 132 cm, širokog 68 cm, a visokog 54 cm. Na gornjoj površini spomenika izrađene su rozete, a na pročelju spirale. Rubovi su mu optočeni trakom u obliku užeta.
Današnje stanje na ovom lokalitetu izgleda veoma zapušteno. Lokaciju sa stećcima presjekla je cesta koja vodi na Rujište. Vjerojatno je pod današnjom trasom ceste ostalo više grobova s uništenim stećcima. Na sreću stećak Ladisave je samo pomjeren sa svog mjesta. Ispod njega se primjećuje osam grobova kaji su ostale bez stećka. [7]
Mostarsko blato
urediNekropola Šarampovlje u Kruševu
urediSrednjovjekovna nekropola nalazi se u naselju Kruševu, koje je od Mostara udaljeno oko 7 km zračne linije u pravcu jugozapada. Smješteno je na južnoj strani Mostarskog blata, uz regionalnu cestu Mostar–Čitluk. Lokalno stanovništvo nekropolu naziva Šamatorje.[8]
Nacionalni spomenik
urediNekropola se prostire na 3035 kvadratnih metara i broji 122 stećka (60 u formi ploče, 59 u formi sanduka i 3 u formi sljemenjaka). Materijal od kojeg su spomenici pravljeni je fino obrađeni kamen. Pojedini stećci su utonuli ili zasuti zemljom.[2].Ukrašeno je ukupno 30 nadgrobnika.[9] Na dva stećka evidentirano je postojanje natpisa ćiriličnim pismom iz XV vijeka.[10]
Proglašena je 7.7. 2009. god. za Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[11]
Nekropola sa stećcima u Gornjem Pologu
urediZaseok Gornji Polog nalazi se na udaljenosti od oko 13 km sjeverozapadno od Mostara. Naselje je smješteno neposredno ispod brda Bila, a na širem području Gornjeg Pologa (udaljeno 7–8 km od sela Polog) evidentirano je nekoliko tipova arheoloških lokaliteta iz različitih vremenskih perioda: prahistorijska gradinska naselja, od kojih je najpoznatija i najmonumentalnija gradina sa pseudokiklopskim zidinama – Zvonigrad, zatim prahistorijski tumuli, kasnoantička grobnica, kao i srednjovjekovne nekropole. Nekropola sa 75 stećaka smještena je ispod brda Obale na padini prema Barama i Livodama a pruža se u smjeru jugoistok–sjeverozapad. Nalazi na nadmorskoj visini od 580 m, geografskoj širini N 43°22'11.44" i geografskoj dužini E 17°42'42.86".
Jedan broj stećaka se nalazi unutar katoličkog groblja, dok su ostali pozicionirani uokolo na površini od oko 1000 m2. Nekropola je registrirana u Arheološkom leksikonu Bosne i Hercegovine, Tom 3, iz 1988. godine kao nekropola stećaka na lokalitetu zvanom Stećci – Gornji Polog, Mostar, iz kasnog srednjeg vijeka. Na nekropoli nisu rađeni istraživački niti konzervatorsko-restauratorski radovi.
Veći dio nekropole u dobrom je stanju. Dio unutar katoličkog groblja, dio ispred groblja kao i dio nekropole na manjoj livadi ispod ceste održava se i čisti od niskog raslinja, drače, a trava se redovno kosi. Stećci na tim potezima su u relativno dobrom stanju, iako je većina obrasla lišajevima. Dio nekropole uz jugoistočni zid katoličkog groblja) gdje se nalaze 22 stećka, u nešto lošijem je stanju. Većina stećaka je upala u zemlju. Prostor okolo je obrastao raslinjem, travom, i općenito sav prostor je u dosta lošem stanju, i zbog ekspolatiranja ili nasipanja kamena pa je pristup stećcima dosta otežan. Na tom potezu većina stećaka je napukla.
Na stećcima su brojni simboli (mladi mjesec, rozeta, konveksna lopta), predstave (gornji dio ljudske figure s naglašenim licem i rukama s otvorenim dlanovima, lijeva ruka je uzdignuta, a uz otvoren dlan desne ruke je mač) i ukrasi.
Komisija za očuvanje nacionalnih spomenik Bosne i Hercegovine donijela je 4. avgusta 2020. godine odluku da se nekropola proglasi za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[12] Ovu odluku Komisija je donijela u sljedećem sastavu: Amir Pašić, Goran Milojević i Radoje Vidović (predsjedavajući). Nacionalni spomenik čini nekropola sa 75 stećaka raspoređenih u tri odvojene grupe: 28 ploča, 22 sanduka, 1 sanduk sa postoljem, 3 sljemenjaka, 1 sljemenjak sa postoljem i 20 stećaka kojima nije bilo moguće utvrditi formu.
Stećci u Podveleži
urediTokom istraživanja i evidentiranja stećaka u XX vijeku, na području Mostara registrovano je 1.208 stećaka, od čega u Podveležju samo četiri, a na prostoru Rabine, koja je tada administrativno pripadala Nevesinju, 46 stećaka. Istraživanjem stećaka ovog kraja bavili su se samo fragmentarno Marian Wenzel, Šefik Bešlagić i Nada Miletić.[13][14]
U trogodišnjem periodu, od 2013. do 2015. godine, nova istraživanja i registraciju stećaka u Podveležju, na površini od 150 km2, obavio je Adis Zilić, sa Univerziteta u Mostaru.[15][16] Radi se o teritoriju koji je u vremenskim okvirima podizanja stećaka bio integralni dio bosanske države. Ustanovljeno je 18 nekropola, sa ukupno 347 stećaka.[17]
Reljefni motivi zastupljeni su na 41 stećku, što iznosi 11,81 posto od ukupnog broja. Dominiraju motiva polumjeseca, rozete, mača, različiih vrsta bordura, motiva krsta, ljudskih predstava i dr. Postoji veći broj reljefnih motiva specifičnih za ovo područje, poput prikaza ljudskih figura, antropomorfnih krstova ili nekih varijanti bordura, koji nisu zastupljeni na drugim mjestima. Neka grobna mjesta na više nekropola u Podvelei oivičena su posloženim kamenjem, umjesto stećaka, pri čemu se ističe primjer pravilno obrađenih kamenih blokova, postavljenih u pravokutnoj formi iznad mjesta ukopa. Zastupljeni su također svi mogući oblici stećaka. Najzastupljeniji su stećci oblika ploče i sanduka, dok je znatno manji broj sanduka s postoljem, sljemenjaka, sljemenjaka s postoljem i krstača. Prisutni su i sanduci čija gornja površina nije horizontalna kao što je uobičajeno, nego nakošena, pri čemu su visine bočnih strana znatno različite. Izgledaju kao da imaju krov, poput stećaka u obliku sljemenjaka, ali se radi o krovu samo na jednu vodu. Radi se o prelaznoj formi koja nije do sada poznata. Orijentacija nije jedinstvena, a na nekoliko nekropola zastupljena su po tri ili četiri različita pravca polaganja stećaka.[17]
Na podveleškom platou prisutan je kontinuitet života kroz prahistoriju i sve povijesne epohe do današnjih dana, o čemu svjedoče brojni lokaliteti, još uvijek nedovoljno arheološki istraženi. Gotovo uvijek su nekropole stećaka locirane na samim tumulima (gomile) ili uz njih, te su dokaz kontinuiteta prakse ukopavanja umrlih na istim lokacijama sa ranijim epohama. Uz nekropole stećaka nalaze se i stariji muslimanski haremi sa prvobitnim oblicima nišana, što je slučaj sa tri lokaliteta.[10]
Dobrč
urediU nizu naselja Podveleži iz pravca sjevera prema jugu prvo od njih je Dobrč, koji je udaljen 10 km. od Mostara. U blizini sela, na lokalitetu Gaj - Pod Krstinom nalazi se nekropola sa 36 stećaka, 27 ploča i 9 sanduka. Slabije su obrađeni i bez ukrasa su.[18] Nekropola sa lokaliteta Begovište između Šipovca i Dobrča je skoro kompletno iskorištena za potrebe gradnje puta.[17]
Podvelež (naselje)
urediSredišnji dio i najnaseljeniji na Podveleži je naselje Podvelež. Ovo mjesto sadrži ponajviše materijalnih ostataka iz ranijih epoha. Prema narodnom predanju, stanovnici ovog mjesta držali su stoku hercega Stjepana Kosače te je zbog toga ovo mjesto nazivano Svinjarina. U prvom osmanskom popis zabilježeno je kao Svinar, odnosno Svinjar prema kasnijem popisu.[17]
Na području naselja Podvelež terenskim istraživanjem pronađeno je pet nekropola s ukupno 160 stećaka. Najupečatljiviji lokalitet na ovom prostoru je Jagodno na kojem se nalazi nekropola Humčica sa 88 stećaka. GPS koordinate: 43.3034058 17.904543055555553[19] Na nekropoli su zastupljeni svi oblici stećaka raznovrsne ornamentike, dok se od reljefnih motiva nalaze rozete, polumjesec, vodenica, krst, ljudske figure, bordure, ljiljani, štit, mač i drugi. Posebno je zanimljiv slučaj uništene krstače na kojoj se, prema ranijim zapisima, nalazio tekst koji govori o županu Radinu, njegovom ocu Nenadu i sinu Radisavu. Radi se o ličnostima koje nisu zasvjedočene u drugim izvorima.[17]
Gnojnice Gornje
urediNa lokalitetu Kobiljaci pored škole u Gornjim Gnojnicama nalazi se 5 stećaka, 4 ploče i 1 sanduk.[17]
Kružanj
urediNa lokalitetu Grdojevci u Kružanju je nekropola sa 13 stećaka (9 ploča, 3 sanduka i 1 križ). Prilikom izgradnje puta stećci su pomjereni u šumu, gdje su vremenom zarasli u šiblje.
Kokorina
urediSelo Kokorina je na Podveleži prvo iz pravca juga. Nekropole su na tri lokacije, sa ukupnim brojem od 51 stećka.[10]
Blagaj i okolina
urediMalo polje
urediSelo Malo Polje je udaljeno 2 km nizvodno uz rijeku Bunu. U zaseoku Orah, na užem lokalitetu Hadžajlića njive, pored puta nalazi se veći stećak u obliku sanduka sa proširenim postoljem, bez ukrasa. Ne nalazi se na prvobitnom mjestu nego je pomjeren uz živicu. Takođe u Orahu na lokalitetu Luke-groblje su 3 impozantna stećka, 1 visoki sanduk i 2 sljemenaka. Jedan je ukrašen motivom štita, mača čija je ručica u obliku križa i dvije golubice. Ovaj ukras ima najviše sličnosti sa stećkom u Glumini kod Hutova i Radmilovića Dubravi kod Bileće.[10]
Vranjevići
urediU Vranjevićima se ukupno nalazi 5 lokacija sa stećcima:[10]
- Grebnice je najveća srednjovjekovna nekropola na ovom području. Smještena na platou, ima 125 stećaka u obliku sanduka, visokog sanduka i sljemenjaka, uz amorfne komade. Ukrasi su: bordure, vitica, arkade, štit s lukom i strijelom, križ, polumjesec.
- Igrište, Bara. U dvije skupine sačuvano 10 stećaka u obliku sanduka, orijentiranih Z-I;
- Crkvina – 8 stećaka
Svačići, mala nekropola od pet stećaka smještena na prahistorijskom tumulu.
- jedan usmeljen stećak [20]
Kamena
urediNaselje Kamena nalazi se 7 km. istočno od Blagaja. Lokacije stećaka su:
- Kamena ilirska gromila (tumuli), pored puta, stećak u obliku visokog sanduka
- Uzvišenje 130 m. sjeverno od sela, srednjovjekovna nekropola sa 11 stećaka (8 ploča, 3 sanduka). Ukrašeno je 8 stećaka.
- Vrtača Kupinovac, 200 m. sjeverno od predhodne nekropole, sa 1 stećkom u obliku ploče i nekoliko kamenom oivičenih grobova eliptičnog oblika
- Vrelo Šmer sa 3 stećka (1 ploča i 2 sanduka), od kojih je jedan sanduk izdubljen i služio je kao korito za napajanje stoke.
Hodbina
urediNaselje Hodbina se nalazi jugoistočno od Blagaja, uz put Mostar - Stolac. Nekropola sa 8 stećaka (2 ploče i 6 sanduka) nalazi se u sklopu pravoslavnog groblja, uz ogradu. Dva veća sanduka ukrašena su plastičnim arkadama. Većina stećaka nije na izvornom mjestu, nego su sklonjeni prilikom širenja groblja.[10]
Žitomislić
urediNaselje Žitomislić, pored magistralnog puta Mostar - Čapljina je naseljeno od starog i srednjeg vijeka do današnjih dana. Na pravoslavnom groblju pored manastira Žitomislić je nekropola sa 98 stećaka, od toga 40 ploča, 57 sanduka i jedan sljemenak, uglavnom bez ukrasa. Dio nekropole od 9 grobova i tri stećka, zajedno sa kasnoantičkom bazilikom, proglašen je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[21] Ovu odluku Komisija je donijela na sjednici održanoj od 20. do 26. januara 2004. godine u sljedećem sastavu: Zeynep Ahunbay, Martin Cherry, Amra Hadžimuhamedović (predsjedavajuća, Dubravko Lovrenović, Ljiljana Ševo.
Literatura
uredi- Pavao Anđelić, Svjetlost, Sarajevo, 1982 – STUDIJE O TERITORIJALNOPOLITIČKOJ ORGANIZACIJI SREDNJOVJEKOVNE BOSNE
- Marijan Sivrić i Tomislav Anđelić - Srednjovjekovne humske župe, ZIRAL, Knjiga 101, Biblioteka Stećak, Knjiga 3, Mostar 1999.
Reference
uredi- ^ Pavao Anđelić: Teritorijalna organizacija srednjovjekovne Bosne
- ^ a b c Šefik Bešlagić - Stećci u dolini Neretve[mrtav link]
- ^ "Marko Vego: Zbornik srednjovjekovnih natpisa Bosne i Hercegovine". Sarajevo: Izdanje Zemaljskog muzeja, knjiga III, 1964. Pristupljeno 9. 2. 2017.
- ^ "Nekropola sa stećcima lokalitet Crkvina (Pod)". Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine. Arhivirano s originala, 13. 9. 2021. Pristupljeno 15. 10. 2019.
- ^ "Nekropola Šarampovlje (Vitina) u Kruševu". Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika. Arhivirano s originala, 4. 8. 2022. Pristupljeno 24. 6. 2022.
- ^ Stećci u Vojnu - stecakmap.info, 2020
- ^ "Stećci u Vojnu - Priča humilišanskog stećkawww.zupapotoci.ba 2020". Arhivirano s originala, 23. 10. 2022. Pristupljeno 23. 10. 2022.
- ^ Šamatorje - stecakmap.info, 2022
- ^ "Marian Wenzel -Ukrasni motivi na stećcima". Sarajevo: Veselin Masleša, 1965. Pristupljeno 9. 2. 2018.
- ^ a b c d e f "Anđelko Zelenika: Stećci mostarskog područja - s.19" (PDF). Pristupljeno 9. 2. 2018.
- ^ "Nekropola sa stećcima Šarampovlje (Vitina) u Kruševu,". Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine. Arhivirano s originala, 4. 8. 2022. Pristupljeno 15. 10. 2019.
- ^ "Nekropola sa stećcima u Gornjem Pologu kod Mostara" (PDF). Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika. Arhivirano s originala (PDF), 12. 9. 2021. Pristupljeno 13. 8. 2021.
- ^ "Nada Miletić: STEĆCI – Umjetnost na tlu Jugoslavije". Izdavački zavod Jugoslavija, Beograd – Spektar Zagreb – Prva književna komuna Mostar, 1982. Pristupljeno 9. 2. 2017.
- ^ "Šefik Bešlagić: STEĆCI, KATALOŠKO-TOPOGRAFSKI PREGLED". Sarajevo: Veselin Masleša, 1971. Pristupljeno 9. 2. 2017.
- ^ "Godišnjak ANUBiH -Adis Zilić, Stećci Podveležja - The Medieval Tombstones of Podveležje, Izdanja Federalnog ministartsva obrazovanja i nauke, Knjiga 8, Mostar 2016, 211 str. (Enes Dedić)" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 10. 2. 2021. Pristupljeno 1. 5. 2020.
- ^ Stećci Podveležja, 2016.
- ^ a b c d e f "Adis Zilić - Stećci podveležja". Federalno ministarstvo obrazovanja i nauke Mostar, 2016. Pristupljeno 15. 10. 2019.
- ^ Skoro zaboravljeni kameni spomenici u Hercegovini - www.slobodnaevropa.org, mart 2021.
- ^ Nekropola HUmčica - stecakmap.info
- ^ Tragovi iz prošlosti u Vranjevićima kod Blagaja - vrelo.ba, 2020.
- ^ "Kasnoantička dvojna bazilika i nekropola sa stećcima u Žitomislićima". Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine. Arhivirano s originala, 25. 8. 2017. Pristupljeno 15. 10. 2022.