Bileća
Bileća je općina i naseljeno mjesto u jugoistočnoj Hercegovini, Bosna i Hercegovina. Površina općine je 632,33 km2, a na tom prostoru po popisu stanovništva 1991. godine živjelo je 13.284, od čega na prostoru naselja Bileće oko 7.568 stanovnika,[3] a po procjeni iz 2013. godine broj stanovnika općine Bileća je 11.536 stanovnika. Općina Bileća je pogranična općina prema Crnoj Gori, na sjeveru sa Nevesinjem i Gackom, na zapadu sa Berkovićima i Ljubinjem i na jugu sa Trebinjem.
| Bileća | |||
|---|---|---|---|
| Općina i naseljeno mjesto | |||
| Opština Bileća | |||
 Centar Bileće | |||
| |||
 Općina Bileća u Bosni i Hercegovini | |||
  Bileća | |||
| Koordinate: 42°52′29.5″N 18°25′40.2″E / 42.874861°N 18.427833°EKoordinate: 42°52′29.5″N 18°25′40.2″E / 42.874861°N 18.427833°E | |||
| Država |
 Bosna i Hercegovina | ||
| Entitet | Republika Srpska | ||
| Općina | Bileća | ||
| Vlada | |||
| • Načelnik | Veselin Vujović[1] (SDS) | ||
| Površina | |||
| • Općina | 636,84 km2 | ||
| • Naseljeno mjesto | 9,12 km2 | ||
| Nadmorska visina | 476 m | ||
| Stanovništvo (2013) | |||
| • Općina | 10.807 | ||
| • Općina (gustoća) | 16,97 /km2 | ||
| • Naseljeno mjesto | 7.616 | ||
| • Naseljeno mjesto (gustoća) | 835,09 /km2 | ||
| Demonim(i) | Bilećanin | ||
| Vremenska zona | CET (UTC+1) | ||
| • Ljeti (DST) | CEST (UTC+2) | ||
| Poštanski broj | 89 230 | ||
| Pozivni broj | (+387) 59 | ||
| Matični broj | 201545[2] | ||
| Matični broj općine | 20044 | ||
| Veb-sajt |
www | ||
Geografija
Bileća je locirana u istočnoj Hercegovini. Nadmorska visina gradskog područja je 476 m. Na području Bileće se ukrštaju sredozemna i kontinentalno-planinska klima. Reljef je brdovit između kojeg se nalaze kraška polja: Dabarsko, Fatničko, Plansko i Bilećko. Južno od Bileće nalazi se izvor rijeke Trebišnjice. 1966. godine je izgrađena hidroelektrana i stvorena je jedna od najvećih vještačkih akumulacija u svijetu, Bilećko jezero, koje ima dužinu 18 km, a širinu 3–4 km. Podizanjem brane Grančarevo na rijeci Trebišnjici, prije skoro pola vijeka, njene ukroćene vode, pretočene u Bilećko jezero, prekrile su sela Panik, Orah, Čepelica, Zadublje i Miruše. Osim kuća i imanja, ispod Bilećkog jezera tada je ostalo i bogato kulturno-historijsko naslijeđe iz rimskog doba.
Historija
Ilirsko i Rimsko doba
Prvi tragovi civilizacije na području općine Bileća datiraju još iz neolita, o čemu svjedoče arheološki lokaliteti još uvijek nedovoljno istraženi. Prethistorijski tumuli, gradine i gomile, kojih prema najnovijim istraživanjima ima preko 2000, jasno ukazuju na kontinuitet i gustoću stanovništva. Posebno se ističe tumul iz Plane u kojem su nađene dvije kacige, dvanaest kopalja, veći broj fibula i ukosnica (poznatih i iz Glasinca).[4]
U sastav rimske države južni dijelovi općine Bileća ulaze 135. god p.n.e. nakon pokoravanja Ardijejaca i Plereja (držali su prostor između Popova polja i Boke Kotorske). Zajedno sa Trebinjem bilo je u sastavu Epidaura (Cavtat), najjužnije rimske kolonije na istočnoj obali Jadrana, kao njegovo zaleđe. Iz tog vremena je čuvena U-vila urbanu u Paniku, vlasništvo bogatog Italika, oko koje se razvio veliki građevinski kompleks, centar prostrane latifundije (oranice, pašnjaci, šume). Ovoj vili pripadale su i ostale građevine, villa rustica na Dračevoj strani, na Potkućnicama i uz Trebišnjicu, te niz drugih objekata, među kojima i kultnih (hram, mauzolej, grobnica). Na mozaicima i freskama U-vile iz III vijeka su prisutni simboli kršćanstva (Orfej, Meduza), pa istraživači to smatraju prvim tragovima kršćanstva u unutrašnjosti Bosne i Hercegovine. Domaće epihorsko stanovništvo je i dalje živjelo u svojim drvenim i suhozidnim naseljima po kraškim poljima i poljicima, prihvatajući sporo romanizaciju.
Istočno od plemena Daorsa, koje se nalazilo na području Stoca, bilo je pleme Deremisti, na području Dabarskog, Fatničkog i Planskog polja, a vjerovatno i na mjestu današnjeg grada Bileća. U Fatnici je nađen natpis tipičan za jugoistočno ilirsko područje. Relativno bogati arheološki i naseobinski elementi sa Dabarskog područja, Fatnice, Orahovica i Plane govore o znatnoj naseljenosti i u Rimsko doba. To najbolje potvrđuje urbano naselje u Orahovicama sa građevinskim ostacima (zidovi u temelju, profilirani ulomci krovnog vijenca neke monumentalne zgrade, mnoštvo opeke i crijepa), koji se nalaze na prostoru 700x400 metara.[4]
Srednji vijek
Prvi pomen Bileće kao naseljenog mjesta nalazimo u dokumentima Dubrovačkog arhiva iz 1286. godine, kada se pominje pod nazivom Bilechia. Također u istim izvorima i pod istim nazivom Bileća se pominje i u 14. i 15. vijeku kao važna raskrsnica puteva na srednjovjekovnom karavanskom putu. U jednom dokumentu od 8. septembra 1388. godine ističe se da je vojska vojvode Vlatka Vukovića u polju kod Bileće teško porazila osmanlijsku vojsku pod komandom Šahin-paše, što se ujedno smatra i jednim od prvih poraza Osmanlija na Balkanu.[5]
U periodu od XIII do XVI vijeka na ovim prostorima historija bilježi i veliki broj stećaka, koji kao monoliti teže i do 5 tona. U okviru projekta koji ima za cilj nominaciju stećaka - nadgrobnih spomenika za upis na listu svjetske baštine - UNESCO, sa teritorije Bileća je i nekropola u naselju Baljci. Bileća je potpala pod osmanlijsku vlast 1466. godine i u vijekovima vladavine Carstva na ovim prostorima teško stradala zbog vječitih buna i otpora. U neposrednoj blizini Bileće nalazi se Vučji Do, gdje se odigrala čuvena Vučidolska bitka 1876. godine, u kojoj je učestvovalo 16 bilećkih četa. Odlukom Berlinskog kongresa Bileća je ušla u sastav Austro-Ugarske monarhije, i u tom periodu dolazi do privrednog razvitka. Prva osnovna škola u Bileći je otvorena 1880. godine.
Stanovništvo
Nacionalni sastav stanovništva – općina Bileća
| Sastav stanovništva – općina Bileća | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013.[6] | 1991.[7] | 1981.[8] | 1971.[9] | ||||
| Osoba | 10 807 (100,0%) | 13 284 (100,0%) | 13 199 (100,0%) | 13 444 (100,0%) | |||
| Srbi | 10 646 (98,51%) | 10 628 (80,01%) | 10 190 (77,20%) | 10 880 (80,93%) | |||
| Crnogorci | 54 (0,500%) | – | 317 (2,402%) | 261 (1,941%) | |||
| Nisu se izjasnili | 30 (0,278%) | – | – | – | |||
| Bošnjaci | 26 (0,241%) | 1 1 947 (14,66%) | 1 1 803 (13,66%) | 1 2 079 (15,46%) | |||
| Hrvati | 21 (0,194%) | 39 (0,294%) | 44 (0,333%) | 82 (0,610%) | |||
| Nepoznato | 11 (0,102%) | – | – | – | |||
| Ostali | 11 (0,102%) | 448 (3,372%) | 34 (0,258%) | 50 (0,372%) | |||
| Muslimani | 5 (0,046%) | – | – | – | |||
| Jugoslaveni | 3 (0,028%) | 222 (1,671%) | 773 (5,857%) | 69 (0,513%) | |||
| Makedonci | – | – | 24 (0,182%) | 14 (0,104%) | |||
| Albanci | – | – | 8 (0,061%) | 1 (0,007%) | |||
| Slovenci | – | – | 6 (0,045%) | 8 (0,060%) | |||
Nacionalni sastav stanovništva – naselje Bileća
| Sastav stanovništva – naselje Bileća | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013.[10] | 1991.[11] | 1981.[8] | 1971.[9] | ||||
| Osoba | 7 616 (100,0%) | 7 568 (100,0%) | 5 763 (100,0%) | 4 033 (100,0%) | |||
| Srbi | 7 500 (98,48%) | 5 619 (74,25%) | 3 882 (67,36%) | 2 810 (69,68%) | |||
| Crnogorci | 52 (0,683%) | – | 286 (4,963%) | 190 (4,711%) | |||
| Hrvati | 19 (0,249%) | 39 (0,515%) | 42 (0,729%) | 82 (2,033%) | |||
| Nisu se izjasnili | 19 (0,249%) | – | – | – | |||
| Ostali | 9 (0,118%) | 411 (5,431%) | 26 (0,451%) | 36 (0,893%) | |||
| Bošnjaci | 7 (0,092%) | 1 1 290 (17,05%) | 1 841 (14,59%) | 1 828 (20,53%) | |||
| Muslimani | 4 (0,053%) | – | – | – | |||
| Nepoznato | 4 (0,053%) | – | – | – | |||
| Jugoslaveni | 2 (0,026%) | 209 (2,762%) | 651 (11,30%) | 64 (1,587%) | |||
| Makedonci | – | – | 23 (0,399%) | 14 (0,347%) | |||
| Albanci | – | – | 7 (0,121%) | 1 (0,025%) | |||
| Slovenci | – | – | 5 (0,087%) | 8 (0,198%) | |||
Privreda
Okosnicu privrede Bileće čine tekstilna, metalna i prehrambena industrija. Posljednjih godina posebno je došao do izražaja razvoj privatnih preduzeća i radnji. Sve se više razvija posao berbe i obrade kamena. Bilećko jezero i rijeka Vrijeka (kod naselja Divin) posebno pružaju dobre uslove za razvoj ribolova.
Kultura
U Bileći se od 1997. godine dodjeljuje književna Nagrada "Svetozar Ćorović".
Nacionalni spomenici
Sport
U Bileći se nalazi nogometni klub "Hercegovac", osnovan 1935. godine, kao i istoimeni karate, košarkaški, šahovski, kuglaški, rukometni i odbojkaški klubovi. Košarkaški klub ostvaruje danas veoma solidne rezultate u Premijer ligi Bosne i Hercegovine.
Politika
Ovaj odlomak potrebno je proširiti. |
Poznate ličnosti
- Safet Isović, interpretator sevdalinki;
- Fadil Hadžić, bosanskohercegovački i hrvatski komediograf, scenarist i režiser;
- Dušan Vukotić, redatelj, scenarist, animator, crtač i karikaturist;
Također pogledajte
Reference
- ^ "Bileća". izbori.ba. Centralna izborna komisija Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 6. 12. 2020.
- ^ "Sistematski spisak općina i naseljenih mjesta u Bosni i Hercegovini" (PDF). fzs.ba. Arhivirano s originala (PDF), 5. 3. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2015.
- ^ "Knjiga: Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po općinama i naseljima u 1991. Statistički bilten br 234, Issue zavod za statistiku Republike Bosne i Hercegovine, Sarajevo" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 5. 10. 2013. Pristupljeno 10. 6. 2013.
- ^ a b Ivo Bojanovski, Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 1988 - BOSNA I HERCEGOVINA U ANTIČKO DOBA
- ^ "Noel Malcom- Povijest Bosne". Arhivirano s originala, 14. 3. 2016. Pristupljeno 25. 2. 2016.
- ^ "Popis 2013 BiH - Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik". www.popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 28. 4. 2020.
- ^ "Nacionalni sastav stanovništva Republike Bosne i Hercegovine 1991. (str. 18)" (PDF). fzs.ba. Pristupljeno 17. 1. 2016.
- ^ a b "Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 29. 10. 2015.
- ^ a b "Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1971" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 29. 10. 2015.
- ^ "Popis 2013 BiH - Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik". www.popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 28. 4. 2020.
- ^ "Nacionalni sastav stanovništva Republike Bosne i Hercegovine 1991. (str. 18)" (PDF). fzs.ba. Pristupljeno 17. 1. 2016.
Vanjski linkovi
| Commons ima datoteke na temu: Bileća |
