ZU-23-2
ZU-23-2 "Sergej" sovjetski je protivavionski top kalibra 23 mm. GRAU indeks je 2A13.[1]
ZU-23-2 | |
---|---|
Upotreba | |
U službi | 1960– |
Korisnici | SSSR |
Proizvodnja | |
Varijante | ZU-23M, ZU-23M1 |
Opis oružja | |
Težina | 950 kg |
Dužina | 4,57 m |
Dužina cijevi | 2,008 mm |
Visina | 1,22 m |
Posada | 6 |
Kalibar | 23 mm |
Maks. domet | 2,5 km |
Spremnik municije | 60 metaka |
Brzina paljbe | 2000 metaka/min |
Razvoj
urediRazvijen je krajem 1950-ih, a osmišljen je radi uništavanja neprijateljskih letjelica na visinama do 2,5 km te lahkooklopljenih vozila na daljinama do 2 km. Proizveden je u SSSR-u u 150.000 primjeraka, a pod licencom se proizvodio u Bugarskoj, Poljskoj, Egiptu i Kini.[2]
Postoji i samohodna verzija pod nazivom ZSU-23-4 Šilka.
Opis
urediProtivavionski topovi postavljeni su na postolje s dva točka, na kojem se transportira pomoću terenskih vozila ili kamiona. U borbenom položaju točkovi se podižu ustranu. Postupak pripremanja topa za paljbu traje 20 sekundi, ali može pucati i prilikom vožnje. Gađanje obavlja vojnik pomoću optičko-mehaničkog nišana. Postoji i nišan T-3 za zemaljske ciljeve kao što su živa sila, neoklopljena ili lahkooklopljena vozila. Municija je smještena u dva bočna spremnika, a svaki ima kapacitet 50 metaka. Barutni plinovi oslobađaju se iz bočnih otvora na vrhu cijevi.
Prilikom ispaljivanja 100 metaka cijevi se pregriju, pa ih je potrebno zamijeniti rezervnima; svaki borbeni komplet ima dvije. Kapacitet cijevi iznosi 8.000 zrna, nakon čega se prošire. Postoje modernije verzije s kapacitetom izdržljivosti 10.000 zrna.
ZU-23-2 stoji na postolju od ZPU-2. Može biti vučen kamionima, ali i terenskim vozilima. Može se postaviti u teretni prostor kamiona ili terenaca.
Upotreba
urediU sovjetskoj vojsci uveden je u upotrebu 1960. Postoje verzije montirane na oklopne transportere MT-LB, BTR-D. Zbog jednostavnosti, niske cijene i lahkog održavanja danas ga upotrebljavaju mnoge vojske širom svijeta.
Tokom invazije na Afganistan Sovjeti su štitili okupirani zračni prostor, međutim, mudžahedini su u kombinaciji s raketama 9K32 Strela-2 i FIM-92 Stinger obarali sovjetske avione.
Tijekom Libijskog građanskog rata pobunjenici su montirali ZU-23-2 na terenska vozila. Sirijski pobunjenici često upotrebljavaju ovo oružje, kojim su oborili jedan sirijski helikopter.[3]
Taktičko-tehničke karakteristike
uredi- Dužina: 4,57 m
- Širina: 2,88 m
- Visina: 1,2 mm
- Težina: 0,95 t
- Naoružanje: dva topa 2A14 kalibra 23 × 152 mm
- Dužina cijevi: 2 m
- Brzina zrna: 970 m/s
- Brzina paljbe: 2.000 zrna/min
- Efektivni domet: 2-2,5 km
- Posada: 6 vojnika
Korisnici
uredi- Afganistan
- Alžir
- Armenija
- Azerbejdžan
- Bangladeš
- Bosna i Hercegovina
- Bugarska
- Džibuti
- Ekvador
- Egipat
- Estonija
- Etiopija
- Finska
- Gabon
- Grčka
- Gruzija
- Gvineja-Bisau
- Indija
- Indonezija
- Iran
- Irak
- Izrael
- Jemen
- Kambodža
- Kina
- Kipar
- Kuba
- Laos
- Latvija
- Libanon
- Libija
- Mađarska
- Mali
- Maroko
- Mauritanija
- Mongolija
- Mozambik
- Namibija
- Nikaragva
- Nigerija
- Pakistan
- Peru
- Poljska
- Rusija
- Sirija
- Sjeverna Koreja
- Šri Lanka
- Tanzanija
- Ukrajina
- Uganda
- Venecuela
- Vijetnam
- Zambija
- Zapadna Sahara
- Zelenortska Ostrva
- Zimbabve
Reference
uredi- ^ http://articles.janes.com/articles/Janes-Land-Based-Air-Defence/ZU-23-2-Russian-Federation.html
- ^ "Militarium.net". Arhivirano s originala, 12. 6. 2010. Pristupljeno 11. 1. 2014.
- ^ http://www.arabianbusiness.com/rebels-down-libyan-aircraft-as-world-leaders-discuss-next-move-383784.html