Julija Džima
Julija Valentinivna Džima, (ukrajinski: Ю́лія Валенти́нівна Джі́ма) rođena 19. septembra 1990. u Kijevu, USSR, SSSR (danas Ukrajina), je ukrajinska biatlonka, olimpijska pobjednica i osvajačica dviju srebrnih i triju bronzanih medalja na Svjetskim prvenstvima u biatlonu.
Julija Džima | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Puno ime | Julija Valentinivna Džima | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Državljanstvo | Ukrajina | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rođenje | Kijev, USSR, SSSR | 19. septembar 1990||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Andrej Prokunin, Uroš Velepec | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Status | aktivna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olimpijske igre | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nastupi (b.) | 3 (2014, 2018, 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medalje (b.) | 1 (1 zlatna) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Svjetska prvenstva | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nastupi (b.) | 10 (2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2019, 2020, 2021, 2023, 2024) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medalje (b.) | 5 (0 zlatnih) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Svjetski kup | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Prvi nastup (b.) | 2011/12 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pojedinačne pobjede (b.)[I] | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Timske pobjede[II] | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Plasman (b.)[III] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
IBU[IV] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Prvi nastup | 2010/11. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Plasman | 11. (2010/11.) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pojedinačne pobjede | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medalje
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nagrade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ordeni | Orden kneginje Olge III reda Orden za zasluge II reda Orden za zasluge III reda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Fusnote | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Službeni rezultati IBU | Olympedia | FIS |
Karijera
urediOvaj odlomak potrebno je proširiti. |
Olimpijske igre
urediOlimpijske igre | Poj. | Spr. | Pot. | Mas. | Šta. | MŠ. |
---|---|---|---|---|---|---|
Soči 2014. (Biatlon) | 7 | 42 | NS | 1 | ||
Pyeongchang 2018. (Biatlon) | 20 | 11 | 7 | |||
Peking 2022. (Biatlon) | 10 | 8 | 13 | 7 | 7 | 13 |
Julija Džima je nastupila na trima Olimpijskim igrama i to na: Zimskim olimpijskim igrama 2014, Zimskim olimpijskim igrama 2018. i Zimskim olimpijskim igrama 2022. U pojedinačnoj konkurenciji najbolji joj je rezultat sedmo mjesto na ZOI 2022. u utrci masovnog starta, kada je s tri promašaja i zaostatkom od 1:25.7 min bila sporija od pobjednice Francuskinje Justine Braisaz-Bouchet, koja je završila utrku sa četiri promašaja. U ekipnim disciplinama najbolji joj je rezultat osvojena zlatna medalja na Zimskim olimpijskim igrama 2014. u štafeti s Vitom, Valentinom Semerenko i Olenom Bilosjuk, kada su za 26.4 s bili brži, od kasnije, zbog dopinga diskvalifikovane ruske štafete u sastavu: Jana Romanova, Olga Zajceva, Ekaterina Šumilova i Olga Viljuhina.
Svjetska prvenstva
urediSvjetsko prvenstvo | Poj. | Spr. | Pot. | Mas. | Šta. | MŠ. |
---|---|---|---|---|---|---|
2012. Ruhpolding | 14 | 39 | 48 | |||
2013. Nové Město na Moravě | 13 | 2 | 9 | |||
2015. Kontiolahti | 38 | 6 | 11 | |||
2016. Oslo | 22 | 31 | 9 | 25 | 5 | |
2017. Hochfilzen | 9 | 22 | 23 | 6 | 2 | 5 |
2019. Östersund | 12 | 54 | NS | 3 | ||
2020. Antholz | 27 | 22 | 19 | 3 | 5 | |
2021. Pokljuka | 32 | 37 | 25 | 3 | 4 | |
2023. Oberhof | 40 | 29 | 14 | 10 | ||
2024. Nové Město | 39 | 21 | 35 | 5 | 7 |
Julija Džima je nastupila na deset Svjetskih prvenstava od SP 2012. do SP 2024. Osvojila je dvije srebrne i tri bronzane medalje. Prvu srebrnu medalju osvojila je na istom prvenstvu u štafeti s Olenom Bilosjuk, Valentinom Semerenko i Vita Semerenko kada su s 7 s zaostatka bili sporiji iza norveške štafete u sastavu: Hilde Fenne, Ann Kristin Flatland, Synnøve Solemdal i Tora Berger; Drugu srebrnu medalju osvojila je na SP 2017. u štafeti s Irinom Varvinec, Olenom Bilosjuk i Anastasijom Merkušinom, kada su s 6.4 s zaostatka bili sporiji iza njemačke štafete u sastavu: Vanessa Hinz, Maren Hammerschmidt, Franziska Hildebrand i Laura Dahlmeier. Prvu bronzanu medalju osvojila je na SP 2019. u štafeti s Anastasijom Merkušinom, Vitom Semerenko i Valentinom Semerenko, kada su s 24.3 s zaostatka bili sporiji iza norveške štafete u sastavu: Synnøve Solemdal, Ingrid Landmark Tandrevold, Tiril Eckhoff i Marte Olsbu Røiseland; drugu na SP 2020. u štafeti s Anastasijom Merkušinom, Olenom Bilosjuk i Vitom Semerenko kada su s 18.4 s zaostatka bili sporiji iza norveške štafete u sastavu: Synnøve Solemdal, Ingrid Landmark Tandrevold, Tiril Eckhoff i Marte Olsbu Røiseland; te na slijedećem prvenstvu u štafeti s Anastasijom Merkušinom, Olenom Bilosjuk i Darijom Blaško, kada su s 9.2 s zaostatka bili sporiji iza norveške štafete u sastavu: Ingrid Landmark Tandrevold, Tiril Eckhoff, Ida Lien i Marte Olsbu Røiseland.
Svjetski kup
urediPlasman u Svjetskom kupu | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2011/12 | 2012/13 | 2013/14 | 2014/15 | 2015/16 | 2016/17 | 2017/18 | 2018/19 | 2019/20 | 2020/21 | 2021/22 | 2022/23 | 2023/24 | ||||
60 | 30 | 17 | 23 | 13 | 8 | 11 | 37 | 36 | 17 | 41 | 33 | 24 |
Prvi nastup Džime u Svjetskom kupu bio je u sezoni 2011/12. Oberhofu 4. januara 2012. u utrci štafete s Olenom Bilosjuk, Vitom i Valentinom Semerenko, kada su osvojile osmo mjesto sa zaostatkom od 3:52.5 min bili sporiji od pobjedničke ruske štafete u sastavu: Ana Bogali-Titovec, Svjetlana Slepcova, Olga Zajceva i Olga Viluhina. Najbolji rezultat u pojedinačnim utrkama joj je pobjeda u sezoni SK 2017/18. na slovenskoj Pokljuki 6. decembra 2018. u utrci na 15 km, kada je bez promašaja bila 5.9 s brža od drugoplasitrane poljske biatlonke Monike Hojnisz-Staręga. U ekipnim utrkama pobijedila je tri puta: U Oberhofu 3. januara 2013. u sezoni SK 2012/13. s Valentinom Semerenko, Vitom Semerenko i Olenom Bilosjuk; te u austrijskom Hochfilzenu u sezoni SK 2013/14. u istom sastavu. Treću pobjedu ostvarila je u Ruhpoldingu 17. januara 2016. u sezoni SK 2015/16. s Valentinom Semerenko, Olenom Bilosjuk i Irinom Petrenko s 1.2 s prednosti ispred drugoplasirane njemačke štafete u sastavu: Karolin Horchler, Miriam Gössner, Maren Hammerschmidt i Laura Dahlmeier.
Privatni život
urediJulija Džima je kćerka ukrajinskog biatlonca Valentina Džime, koji je učestvovao na ZOI 1994.
Nagrade
uredi- Ukrajinski Orden kneginje Olge III reda. (4. 4. 2003.)[1]
- Ukrajinski Orden za zasluge III reda. (17. 3. 2008.)[2]
- Ukrajinski Orden za zasluge II reda.[3]
Napomene
urediReference
uredi- ^ "У К А З ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ". zakon.rada.gov.ua (jezik: ukrajinski). 23. 3. 2008. Pristupljeno 8. 3. 2024. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
- ^ "Указ Президента України від 4 квітня 2003 року № 290/2003 «Про відзначення державними нагородами України членів збірної команди України XXI Всесвітньої зимової універсіади»" (jezik: ukrajinski). Arhivirano s originala, 24. 10. 2016. Pristupljeno 24. 10. 2016. no-break space character u
|title=
na mjestu 49 (pomoć) - ^ "УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №92/2021". zakon.rada.gov.ua (jezik: ukrajinski). 17. 3. 2021. Pristupljeno 8. 3. 2024. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
Vanjski linkovi
uredi- Julija Džima na Wikimedia Commonsu
- Julija Džima na firstskisport.com (en)