Transmembranski protein 134 je protein koji je kodirangenomTMEM134. TMEM134 nema drugih poznatih pseudonima. Postoje dva transmembranska domena i [[domen nepoznate funkcije (DUF872).[2] Evolucijski, većina organizama koji imaju ovaj gen su primati i sisari, iako postoje neki organizmi koji datiraju još od Drosophila i C. elegans. Dosadašnja istraživanja nisu potvrdila funkciju TMEM134.
Gen se sastoji od šest egzona, u rasponu od 67464348 do 67469277 kb. Nalazi se na hromosomu 11, sekvenca q13.2, koja je minus hromosomsk sekvenca. Gen ima tri izoforme: a, b i c.
Protein je kodiran genom TMEM134 i ima 195 aminokiselina. Sadrži dvija transmembranska domena, ali ne sadrži signalni peptid. Ovo sugerira da postoji unutrašnji signalni peptid uzvodno od prevedenog dijela proteina. Protein se općenito smatra normalnim sa sadržajem aminokiselina, ali ima dvije regije visoke hidrofobnosti, koje se javljaju duž transmembranskih regija proteina. To proteinu daje izoelektričnu tačku od 6,08. Ukupna težina proteina je 21,6 kilodaltona, što je konzervirano u različitim ortolozima. Protein također sadrži domen nepoznate funkcije 872 (DUF872). Do sada se ne razmišlja o mogućoj funkciji ovog domena.
Proteinski konstrukt TMEM134sardži dva transmembranska domena i DUF872.
TMEM134 je reguliran promotorom GXP50275TMEM134.[4] U promotoru ima 870 aminokiselina i 15 njegovih transkripcijskih varijanti. Dobro je konzerviran kod sisara. Postoje neke konzervirane regije vezivanja u promotoru, uključujući EGR / nervni faktor i regulatornu regiju gena Huntingtonove bolesti.
Sprovedena analiza mikro-nizova GEO profila pokazala je da je TMEM134 sveprisutno eksprimiran u većini ljudskih tkiva.[7] Iako postoji sveprisutna ekspresija u ljudskim tkivima, postoje i druga tkiva koja imaju veći nivo ekspresije, poput srca, tkiva dojke i prostate.
Kao što je ranije rečeno, postoji dosta konzerviran kod primata i sisara, ali postoje neki udaljeni ortolozi, kao šro su kod zebrica i Drosophila, te homologC. elegans.
