Panevropski koridori
Panevropski koridori predstavljaju saobraćajne koridore koji povezuju države Srednje Evrope sa Istočnom i Jugoistočnom Evropom. Deset panevropskih saobraćajnih koridora su definisani na drugoj panevropskoj saobraćajnoj konferencija održanoj u martu 1994. godine na grčkoj Kreti. Ovi koridori su definisani kao glavne saobraćajne rute u Srednjoj i Istočnoj Evropi čija izgradnja zahtjeva velike investicije u narednih deset do petnaest godina.
Dopune su napravljene na trećoj konferenciji održanoj u Helsinkiju 1997. godine. Dakle, ovi koridori se, zbog mjesta gdje je dogovorena njihova izgradnja, ponekad nazivaju i "Kretski koridori" ili "Helsinški koridori", bez obzira na njihovu stvarnu geografsku lokaciju. Deseti, i posljedni koridor, je dogovoren nakon završetka ratova na prostoru država bivše Jugoslavije.
Ove razvojne koridore treba razlikovati od Transevropske saobraćajne mreže, što je projekt Evropske unije i uključuju sve glavne saobraćajne pravce u Evropskoj uniji, iako postoje prijedlozi da se ova dva saobraćajna sistema spoje.
Ovi koridori obuhvataju cestovne, željezničke i plovne pravce. Od deset panevropskih koridora, njih 9 je drumskih i željezničkih dok je samo jedan plovni koridor (Koridor VII koji predstavlja tok rijeke Dunav i spaja Srednju Evropu sa Crnim morem).