Keratokan (KTN), znan i kao keratan-sulfat proteoglikanski keratokan, je protein koji je kod ljudi kodiran genom KERA.[5][6][7]

KERA (gen)
Identifikatori
AliasiKERA
Vanjski ID-jeviOMIM: 603288 MGI: 1202398 HomoloGene: 5106 GeneCards: KERA
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 12 (čovjek)
Hrom.Hromosom 12 (čovjek)[1]
Hromosom 12 (čovjek)
Genomska lokacija za KERA (gen)
Genomska lokacija za KERA (gen)
Bend12q21.33Početak91,050,491 bp[1]
Kraj91,058,024 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 10 (miš)
Hrom.Hromosom 10 (miš)[2]
Hromosom 10 (miš)
Genomska lokacija za KERA (gen)
Genomska lokacija za KERA (gen)
Bend10 C3|10 50.34 cMPočetak97,442,741 bp[2]
Kraj97,449,554 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija molekularna funkcija
Ćelijska komponenta Golgi lumen
extracellular region
lysosomal lumen
Vanćelijsko
GO:0005578 Vanćelijski matriks
Biološki proces cornea development in camera-type eye
keratan sulfate biosynthetic process
keratan sulfate catabolic process
axonogenesis
response to stimulus
Vid
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_007035

NM_008438

RefSeq (bjelančevina)

NP_008966

NP_032464

Lokacija (UCSC)Chr 12: 91.05 – 91.06 MbChr 10: 97.44 – 97.45 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Keratan-sulfatni proteoglikani (KSPGs) su članovi male porodice proteoglikana bogatih leucinom (SLRP). KSPG-ovi, posebno keratokan, lumikan i mimekan, važni su za transparentnost rožnnjače.[7]

Mutacije ovog ana uzrok su nasljednog poremećaja zvanog cornea plana 2.

Aminokiselinska sekvenca

uredi

Dužina polipeptidnog lanca je 352 aminokiseline, a molekulska težina 40.509 Da.[8]

1020304050
MAGTICFIMWVLFITDTVWSRSVRQVYEVHDSDDWTIHDFECPMECFCPP
SFPTALYCENRGLKEIPAIPSRIWYLYLQNNLIETIPEKPFENATQLRWI
NLNKNKITNYGIEKGALSQLKKLLFLFLEDNELEEVPSPLPRSLEQLQLA
RNKVSRIPQGTFSNLENLTLLDLQNNKLVDNAFQRDTFKGLKNLMQLNMA
KNALRNMPPRLPANTMQLFLDNNSIEGIPENYFNVIPKVAFLRLNHNKLS
DEGLPSRGFDVSSILDLQLSHNQLTKVPRISAHLQHLHLDHNKIKSVNVS
VICPSPSMLPAERDSFSYGPHLRYLRLDGNEIKPPIPMALMTCFRLLQAV
II
Simboli

Reference

uredi
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000139330 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000019932 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Tasheva ES, Funderburgh JL, Funderburgh ML, Corpuz LM, Conrad GW (Jan 2000). "Structure and sequence of the gene encoding human keratocan". DNA Seq. 10 (1): 67–74. doi:10.3109/10425179909033939. PMID 10565548.
  6. ^ Pellegata NS, Dieguez-Lucena JL, Joensuu T, Lau S, Montgomery KT, Krahe R, Kivela T, Kucherlapati R, Forsius H, de la Chapelle A (Jun 2000). "Mutations in KERA, encoding keratocan, cause cornea plana". Nat Genet. 25 (1): 91–5. doi:10.1038/75664. PMID 10802664. S2CID 8837115.
  7. ^ a b "Entrez Gene: KERA keratocan".
  8. ^ "UniProt, O60938". Pristupljeno 11. 8. 2021.

Dopunska literatura

uredi

Vanjski linkovi

uredi
 
N-vezana proteinska glikozilacija (N-glikozilacija N glikana) na Asn ostatku (Asn-x-Ser/Thr motivi) u glikoproteinima

Glikoproteini su složene bjelančevine koje, uz proteinsku komponentu, sadrže i oligosaharidne lance (glikane). Šećerna komponenta se kovalentno veže za bočne polipeptidne lance. Ta veza se ostvaruje tokom kotranslacijskih ili posttranslacijskih modifikacija. Ovaj proces se označava terminom glikozilacija, kroz koju često prolaze izlučevinski ekstracelularni proteini. Vanjski segmenti proteina čiji su segmenti u ekstracelularnom prostoru su također glikozirani.

N-glikolizacija i O-glikolizacija

uredi

Postoje dva tipa glikolizacije:

Monosaharidi

uredi
 
Osam uobičajenih šećera u glikoproteinima

Monosaharidi koji se obično nalaze u eukariotskim glikoproteinima:[1]

Glavni šećeri u glikoproteinima čovjeka[2]
Šećer Tip Skraćenica
β-D-Glukoza Heksoza Glc
β-D-Galaktoza Heksoza Gal
β-D-Manoza Heksoza Man
α-L-Fukoza Deoksiheksoza Fuc
N-Acetilgalaktozamin Aminoheksoza GalNAc
N-Acetilglukozamin Aminoheksoza GlcNAc
N-Acetilneuraminska kiselina Aminononulosonska kiselina
(Sijalinska kiselina)
NeuNAc
Ksiloza Pentoza Xyl

Šećerna grupa ili grupe pomažu savijanje ili održavanje stabilnosti proteina.

Glikoproteini su široko rasprostranjeni u žjezdanim tkivima životinja koja sintetiziraju sekrete i ekskrete.[3] Osobito značajne integracijske membranski komponente, koje učestvuju u međućelijskim interakcijama. Formiraju se i u citosolu, ali su njihove funkcije i način formiraja, kao i moguće modifikacije manje poznati. Komponente su mnogih tkivnih antigen]a ((krvnih grupa, npr.)

Reference

uredi
  1. ^ Murray R. K., Granner D. K., Rodwell V. W. (2006): Harper's Illustrated Biochemistry 27th Ed. McGraw–Hill, New York.
  2. ^ Glycan classification Arhivirano 27. 10. 2012. na Wayback Machine SIGMA
  3. ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (1996): Biologija 1, Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-686-8.

Također pogledajte

uredi

Šablon:Očni proteini