Wikipedia

Receptor prepoznavanja uzorka

Receptori prepoznavanja uzorka (PRR-i)[1] imaju ključnu ulogu u pravilnoj funkciji urođenog imunskog sistema. PRR su domaćinski senzori kodirani zametnom linijom, koji otkrivaju tipske molekule za patogene.[2] Oni su proteini koji su eksprimirani, uglavnom, u ćelijama urođenog imunskog sistema, kao što su dendritske ćelije, makrofagi, monociti, neutrofili i epitelne ćelije,[3][4] identificirajući dvije klase molekula: molekulski obrasci povezani s patogenom (PAMP), koji su povezani s mikrobnim patogenima i molekulskii obrasci povezani sa oštećenjem (DAMP), koji su povezani sa komponentama ćelija domaćina koje se oslobađaju tokom oštećenja ili čelijske smrti. Oni se takođe nazivaju i primitivnim receptorima za prepoznavanje obrasca jer su evoluirali prije drugih dielova imunskog sistema, posebno pre adaptivne imunosti. PRR također posreduju u pokretanju antigen-specifičnog adaptivnog imunskog odgovora i oslobađanju upalnih citokina.[2][5] Mikrobno specifične molekule koje prepoznaje dati PRR nazivaju se molekulski uzorak povezan s patogenom (PAMP) i uključuju bakterijske ugljikohidrate (kao što su lipopolisaharidi ili LPS, manoza), nukleinske kiseline (kao što su bakterijska ili virusna DNK ili RNK), bakterijski peptidi (flagelin, faktori elongacije mikrotubula), peptidoglikani i lipoteihoična kiselina (iz Gram-pozitivnih bakterija), N-formilmetionin, lipoprotein i gljivne glukane i hitin. Endogeni signali stresa nazivaju se molekulski uzorak povezan sa oštećenjem (DAMP) i uključuju mokraćnu kiselinu i vanćelijski ATP, između mnogih drugih spojeva.[2] Postoji nekoliko podgrupa PRR-ova. Klasificirani su prema njihovoj ligandnoj specifičnosti, funkciji, lokalizaciji i/ili evolucijskim odnosima.

Tipovi PRR i signalizacija uredi

Na osnovu njihove lokalizacije, PRR se mogu podijeliti na PRR vezane za membranu i citoplazmatske PRR:

PRR su prvi put otkriveni u biljkama.[6] Od tada je genomskom analizom predviđeno mnogo biljnih PRR (370 u riži, 47 u arabidopsisu). Za razliku od životinjskih PRR-ova, koji su povezani sa unutarćelijskim kinazama preko adapterskih proteina, biljni PRR se sastoje od venćelijskog domena, transmembranskog, jukstamembranskog i unutarćeliskog kinaznog domena kao dijela jednog proteina.

Toll-liki receptori (TLR) uredi

Prepoznavanje vanćelijskih ili endosomnih molekulskih obrazaca povezanih s patogenom posredovano je transmembranskim proteinima poznatim kao toll-liki receptori (TLR-i).[7] TLR-ovi dijele tipdki strukturni motiv, ponavljanja bogatog leucinom (LRR), koji im daju njihov specifičan izgled i također su odgovorni za TLR funkcionalnost.[8] Toll-liki receptori su prvi put otkriveni u Drosophila melanogaster i pokreću sintezu i lučenje citokina i aktivaciju drugih odbrambenih programa domaćina koji su neophodni i za urođene i za adaptivne imunske odgovore . Do sada je kod ljudi opisano 10 funkcionalnih članova porodice TLR.[5] Istraživanja su rađena i na TLR11, a pokazalo se da prepoznaje flagelin i profilinu sličan protein kod miševa.[9] Ipak, TLR11 je kod ljudi samo pseudogen bez direktne funkcije ili funkcionalne ekspresije proteina. Pokazalo se da svaki od TLR-a stupa u interakciju sa određenim PAMP-om.[5][10][11]

C-tip lektinskih receptora (CLR) uredi

Mnoge različite ćelije urođenog imunskog sistema eksprimiraju bezbroj CLR-ova koji oblikuju urođenu imunost, zahvaljujući svojoj sposobnosti prepoznavanja obrazaca.[12] Iako je većina klasa ljudskih patogena pokrivena CLR, CLR su glavni receptor za prepoznavanje gljiva:[13][14] ipak, u studijama su identifikovani i drugi PAMP-ovi kao mete CLR-a, npr. manoza je motiv prepoznavanja za mnoge viruse, gljive i mikobakterije; na sličan način, fukoza je ista za određene bakterije i helminte, a glukani su prisutni na mikobakterijama i gljivama. Osim toga, mnoge od stečenih nesamostalnih površina, npr. neoantigeni karcinoembrionskog/onkofetusnog tipa koji nose "unutrašnji izvor opasnosti"/"samostalni nesamostalni" tip patogena su također identificirani i uništeni (npr. fiksacijom komplementa ili drugim citotoksičnim napadima) ili sekvestrirani (fagocitirani ili omotani) putem imunskog sistema, zahvaljujući CLRs. Naziv lektin je pomalo pogrešan jer porodica uključuje proteine sa najmanje jednom lektinskom domenom C-tipa (CTLD) koja da je specifični tip domena za prepoznavanje ugljikohidrata. CTLD je motiv vezivanja liganda koji se nalazi u više od 1.000 poznatih proteina (više od 100 kod ljudi), a ligandi često nisu šećeri.[15] Ako i kada je ligand šećer, treba im Ca2+ – otuda i naziv "C-tip", ali mnogi od njih čak nemaju ni poznati šećerni ligand, pa uprkos tome što nose strukturu nabora tipa lektina, neki od njih tehnički nisu "lektini" u funkciji.

NOD-liki receptori (NLR) uredi

Za više detalja pogledajte NOD-liki receptor.

NOD-liki receptori (NLR) su citoplazmatski proteini, koji prepoznaju bakterijske peptidoglikane i podižu proupalni i antimikrobni imunski odgovor.[16] Otprilike 20 od ovih proteina je pronađeno u genomu sisara i uključuju domen oligomerizacije koji se vezuje za nukleotide (NOD-e), koji vezuje nukleozid-trifosfat. Od ostalih proteina najvažniji su: MHC klasa II transaktivator (CIITA), IPAF, BIRC1 itd.[17]

Ligandi su do sada poznati za NOD1 i NOD2. NOD1 prepoznaje molekulu koja se zove mezo-DAP, peptidoglikan sastavni dio samo Gram-negativnih bakterija. NOD2 proteini prepoznaju unutarćelijski MDP (muramil-dipeptid), koji je peptidoglikanski sastojak i Gram pozitivnih i Gram negativnih bakterija. Kada su neaktivni, NOD-ovi su u citosolu u monomernom stanju i prolaze kroz konformacijske promjene tek nakon prepoznavanja liganda, što dovodi do njihove aktivacije. NOD-ovi prenose signale na putu NF-κB i MAP kinaza preko serin-treoninske kinaze zvane RIP2. NOD-ovi signaliziraju preko N-terminalnog CARD domena za aktiviranje nizvodnih događaja indukcije gena i interakciju sa mikrobnim molekulama pomoću C-terminalnog leucinom bogatog ponavljanja (LRR) regiona.[18]

Utvrđena je interakcija i saradnja između različitih tipova receptora tipskih za urođeni imunski sistem. Otkrivena je zanimljiva saradnja između TLR-a i NLR-a, posebno između TLR4 i NOD1, kao odgovor na infekciju Escherichia coli.[19] Još jedan dokaz saradnje i integracije čitavog imunskog sistema pokazao se in vivo, kada je TLR signalizacija bila inhibirana ili onemogućena, NOD receptori su preuzeli ulogu TLR-a.[20]

Kao i NOD-ovi, NLRP-ovi sadrže LRR na C-terminalnom nivou, koji izgleda da djeluju kao regulatorni domen i mogu biti uključeni u prepoznavanje mikrobnih patogena. Također, kao i NOD, ovi proteini sadrže nukleotidno mjesto vezanja (NBS) za nukleozid-trifosfate. Interakcija s drugim proteinima (npr. molekula adaptera ASC) posredovana je preko N-terminalnog pirinskog (PYD) domena. Kod ljudi, postoji 14 članova ove potporodice proteina (zvanih NLRP1 do NLRP14). NLRP3 i NLRP4 su odgovorni za aktivaciju inflamasoma.[21] NLRP3 se može aktivirati i izazvati NLRP3 inflamasom pomoću ATP-a, bakterijskih toksina koji stvaraju pore, stipse i kristale. Pored navedenih molekula, koje dovode do aktivacije inflamasoma NLRP3, sklapanje i aktivaciju može izazvati i K+ efluks, priliv Ca2+, poremećaj lizosoma i ROS koje potiču iz mitohondrija. NLRP3 inflamasom je neophodan za indukciju efikasnog imunskog odgovora. NLRP3 inflamasom može biti induciran širokim spektrom stimulusa za razliku od inflamasoma NLRP4, koji veže ograničeniji broj i raznovrsnost liganada i radi u kompleksu sa NAIP proteinom.[22]

Pokazalo se da i ostali NLR, kao što su IPAF i NAIP5/Birc1e aktiviraju kaspazu-1 kao odgovor na Salmonella i Legionella.

RIG-I-liki receptori (RLR) uredi

Također pogledajte: RIG-I-liki receptor
 
5-Metil molekula signalnog puta posredovanog Mda5.

Do sada su opisane tri RLR helikaze: RIG-I i MDA5 (koje prepoznaju 5'trifosfat-RNK i dsRNK), koje aktiviraju antivirusnu signalizaciju, i LGP2, za koju se čini da djeluju kao dominantno-negativni inhibitor. RLR iniciraju oslobađanje upalnih citokina i interferona tipa I (IFN I).[2]

Biljni PRR-i uredi

Biljke sadrže značajan broj PRR-ova koji dijele izuzetnu strukturnu i funkcionalnu sličnost sa TOLL-om drozofila i TLR-ovima sisara. Prvi PRR identificiran u biljkama ili životinjama bio je protein Xa21, koji daje otpornost na gram-negativni bakterijski patogen Xanthomonas oryzae pv. oryzae.[6][23] Od tada su izolovane dvije druge biljne PRR, Arabidopsis FLS2 (flagelin) i EFR (Tu receptor faktora elongacije).[24] Identifikovani su odgovarajući PAMP-ovi za FLS2 i EFR.[24] Nakon prepoznavanja liganda, biljni PRR transduciraju "imunost izazvanu PAMP-om" (PTI).[25] Imunskii sistem biljaka također kodira proteine otpornosti koji liče na NOD-like receptore (vidi gore), koji karakteriziraju NBS i LRR domen i također mogu nositi druge konzervirane domene interakcije kao što je TIR citoplazmatski domen koji se nalazi u receptorima Toll-a i interleukina.[26] NBS-LRR proteini su potrebni za imunost izazvanu efektorima (ETI).

NeRD kinaze uredi

PRR se obično povezuju sa ili sadrže članove monofiletske grupe kinaza zvane porodica kinaza povezanih sa interleukin-1 receptorom (IRAK), koja uključuje Drosophila Pelle, ljudsku IRAK, rižin XA21 i arabidopsisov FLS2. Kod sisara, PRR se također mogu povezati sa članovima porodice kinaznih proteina u interakciji sa receptorima (RIP), udaljenim srodnicima porodice IRAK. Neke kinaze iz porodics IRAK i RIP spadaju u malu funkcionalnu klasu kinaza koja se naziva ne-RD, od kojih mnoge ne autofosforiliraju aktivacijsku petlju. Istraživanje kinoma kvasaca, muha, crva, ljudi, arabidopsisa i riže (3.723 kinaza) otkrilo je da uprkos malom broju ne-RD kinaza u ovim genomima (9%-29%), 12 od 15 kinaza poznatih ili predviđenih da funkcioniraju u PRR signalizaciji spadaju u ne-RD klasu. U biljkama, svi do sada okarakterisani PRR pripadaju klasi koja nije RD. Ovi podaci pokazuju da se kinaze povezane s PRR mogu u velikoj mjeri predvidjeti nedostatkom jednog konzerviranog ostatka i otkriti nove potencijalne biljne potporodice PRR.[27][28]

Klinički značaj uredi

Imunoterapija uredi

Istraživačke grupe su nedavno sprovele opsežna istraživanja o uključivanju i potencijalnoj upotrebi imunskog sistema pacijenata u terapiji različitih bolesti, tzv. imunoterapiji, uključujući monoklonska antitijela, nespecifične imunoterapije, onkolisku virusnu terapiju, terapiju T-ćelijama i vakcine protiv raka.[29] NOD2 has been associated through a loss- and gain- of function with development of Crohn's disease and early-onset sarcoidosis.[16][30] Mutacije u NOD2 u saradnji sa faktorima okruženja dovode do razvoja hronične upale crijeva.[16][31] Stoga je predloženo liječenje bolesti inhibiranjem malih molekula, koje su u stanju modulirati NOD2 signalizaciju, posebno RIP2. FDA je do sada odobrila dva terapeutika koji inhibiraju fosforilacije na RIP2, koja je neophodna za pravilno funkcioniranje NOD2, gefitinib i erlotinib.[32][33] Pored toga, sprovedeno je istraživanje na GSK583, visoko specifičnom inhibitoru RIP2, koji se čini veoma obećavajućim u inhibiciji NOD1 i NOD2 signalizacije, a samim tim i ograničavanju upale uzrokovane signalnim putevima NOD1, NOD2.[34] Druga mogućnost je uklanjanje senzora za NOD2, koje se pokazalo efikasnim na mišjim modelima u nastojanju da suzbije simptome Crohnove bolesti.[35] Inhibitori kinaze tipa II, koji su visoko specifični, pokazali su obećavajuće rezultate u blokiranju TNF-a koji nastaje iz NOD-ovisnih puteva, što pokazuje visok potencijal u liječenju tumora povezanih s upalom.[36]

Infekcija i karcinogeneza uredi

Druga moguća eksploatacija PRR-a u ljudskoj medicini je također povezana sa malignim tumorima crijeva. Studije su pokazale da Helicobacter pylori značajno korelira sa razvojem gastrointestinalnih tumora. Kod zdravih osobsa infekcija Helicobacter pylori je ciljana kombinacijom PRR-ova, odnosno TLR-a, NLR-a, RLR-a i CLR-a DC-SIGN. U slučaju njihovog kvara, ovi receptori su također povezani sa karcinogenezom. Kada se infekcija Helicobacter pylori ostavi da napreduje u crijevima, razvija se u hroničnu upalu, atrofiju i na kraju displaziju, što dovodi do razvoja raka. Budući da svi tipovi PRR-a imaju ulogu u identifikaciji i iskorjenjivanju infekcija, njihovi specifični agonisti stvaraju snažan imunski odgovor na rak i druge bolesti povezane s PRR-om. Pokazalo se da inhibicija TLR2 značajno korelira s poboljšanim stanjem pacijenta i supresijom adenokarcinoma želuca.[37]

Neurodegenerativna i metabolička bolest uredi

PRR-ovi su također čvrsto povezani s pravilnom funkcijom neuronskih mreža i tkiva, posebno zbog njihove uključenosti u procese upale, koji su neophodni za pravilnu funkciju, ali mogu uzrokovati nepopravljivu štetu ako nisu pod kontrolom. TLR se eksprimiraju na većini ćelija centralnog nervnog sistema (CNS) i imaju ključnu ulogu u sterilnoj upali. Nakon ozljede dovode do oštećenja rasta aksona i usporavaju ili čak potpuno zaustavljaju oporavak. Druga važna struktura uključena i potencijalno iskoristiva u terapiji nakon ozljede je inflamasom. Kroz indukciju proupalnih citokina, IL-1β i IL-18, predloženo je da inhibicija inflamasoma takođe može poslužiti kao efikasan terapijski metod.[38] Učešće inflamasoma je također istraživano u nekoliko drugih bolesti uključujući eksperimentalni autoimunski encefalomijelitis (EAE), Alzhemerovu i Parkinsonovu bolest i aterosklerozu povezanu s dijabetesom tipa II kod pacijenata. Predložene terapije uključuju razgradnju NLRP3 ili inhibiranje proupalnih citokina.[38]

Reference uredi

  1. ^ Janeway CA (novembar 2013). "Approaching the asymptote? Evolution and revolution in immunology". Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology. 54 (9): 1–13. doi:10.1101/SQB.1989.054.01.003. PMID 2700931.
  2. ^ a b c d Kumar H, Kawai T, Akira S (februar 2011). "Pathogen recognition by the innate immune system". International Reviews of Immunology. 30 (1): 16–34. doi:10.3109/08830185.2010.529976. PMID 21235323. S2CID 42000671.
  3. ^ Alberts B, Johnson A, Lewis J, Raff M, Roberts K, Walter P (2002). Innate Immunity.
  4. ^ Schroder K, Tschopp J (mart 2010). "The inflammasomes". Cell. 140 (6): 821–832. doi:10.1016/j.cell.2010.01.040. PMID 20303873. S2CID 16916572.
  5. ^ a b c Takeda K, Kaisho T, Akira S (2003). "Toll-like receptors". Annual Review of Immunology. 21: 335–376. doi:10.1146/annurev.immunol.21.120601.141126. PMID 12524386.
  6. ^ a b Song WY, Wang GL, Chen LL, Kim HS, Pi LY, Holsten T, et al. (decembar 1995). "A receptor kinase-like protein encoded by the rice disease resistance gene, Xa21". Science. 270 (5243): 1804–1806. Bibcode:1995Sci...270.1804S. doi:10.1126/science.270.5243.1804. PMID 8525370. S2CID 10548988.
  7. ^ Beutler B, Jiang Z, Georgel P, Crozat K, Croker B, Rutschmann S, et al. (2006). "Genetic analysis of host resistance: Toll-like receptor signaling and immunity at large". Annual Review of Immunology. 24: 353–389. doi:10.1146/annurev.immunol.24.021605.090552. PMID 16551253.
  8. ^ Botos I, Segal DM, Davies DR (april 2011). "The structural biology of Toll-like receptors". Structure. 19 (4): 447–459. doi:10.1016/j.str.2011.02.004. PMC 3075535. PMID 21481769.
  9. ^ Hatai H, Lepelley A, Zeng W, Hayden MS, Ghosh S (9. 2. 2016). "Toll-Like Receptor 11 (TLR11) Interacts with Flagellin and Profilin through Disparate Mechanisms". PLOS ONE. 11 (2): e0148987. Bibcode:2016PLoSO..1148987H. doi:10.1371/journal.pone.0148987. PMC 4747465. PMID 26859749.
  10. ^ Ozinsky A, Underhill DM, Fontenot JD, Hajjar AM, Smith KD, Wilson CB, et al. (decembar 2000). "The repertoire for pattern recognition of pathogens by the innate immune system is defined by cooperation between toll-like receptors". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 97 (25): 13766–13771. Bibcode:2000PNAS...9713766O. doi:10.1073/pnas.250476497. PMC 17650. PMID 11095740.
  11. ^ Lien E, Sellati TJ, Yoshimura A, Flo TH, Rawadi G, Finberg RW, et al. (novembar 1999). "Toll-like receptor 2 functions as a pattern recognition receptor for diverse bacterial products". The Journal of Biological Chemistry. 274 (47): 33419–33425. doi:10.1074/jbc.274.47.33419. PMID 10559223.
  12. ^ Geijtenbeek TB, Gringhuis SI (juli 2009). "Signalling through C-type lectin receptors: shaping immune responses". Nature Reviews. Immunology. 9 (7): 465–479. doi:10.1038/nri2569. PMC 7097056. PMID 19521399.
  13. ^ Hoving JC, Wilson GJ, Brown GD (februar 2014). "Signalling C-type lectin receptors, microbial recognition and immunity". Cellular Microbiology. 16 (2): 185–194. doi:10.1111/cmi.12249. PMC 4016756. PMID 24330199.
  14. ^ Hardison SE, Brown GD (septembar 2012). "C-type lectin receptors orchestrate antifungal immunity". Nature Immunology. 13 (9): 817–822. doi:10.1038/ni.2369. PMC 3432564. PMID 22910394.
  15. ^ Cummings RD, McEver RP (2009). "C-type Lectins". u Varki A, Cummings RD, Esko JD, Freeze HH, Hart GW, Etzler ME (ured.). Essentials of Glycobiology (2nd izd.). Cold Spring Harbor (NY): Cold Spring Harbor Laboratory Press.
  16. ^ a b c Caruso R, Warner N, Inohara N, Núñez G (decembar 2014). "NOD1 and NOD2: signaling, host defense, and inflammatory disease". Immunity. 41 (6): 898–908. doi:10.1016/j.immuni.2014.12.010. PMC 4272446. PMID 25526305.
  17. ^ Ting JP, Williams KL (april 2005). "The CATERPILLER family: an ancient family of immune/apoptotic proteins". Clinical Immunology. 115 (1): 33–37. doi:10.1016/j.clim.2005.02.007. PMID 15870018.
  18. ^ Strober W, Murray PJ, Kitani A, Watanabe T (januar 2006). "Signalling pathways and molecular interactions of NOD1 and NOD2". Nature Reviews. Immunology. 6 (1): 9–20. doi:10.1038/nri1747. PMID 16493424. S2CID 33505741.
  19. ^ Burberry A, Zeng MY, Ding L, Wicks I, Inohara N, Morrison SJ, Núñez G (juni 2014). "Infection mobilizes hematopoietic stem cells through cooperative NOD-like receptor and Toll-like receptor signaling". Cell Host & Microbe. 15 (6): 779–791. doi:10.1016/j.chom.2014.05.004. PMC 4085166. PMID 24882704.
  20. ^ Kim YG, Park JH, Shaw MH, Franchi L, Inohara N, Núñez G (februar 2008). "The cytosolic sensors Nod1 and Nod2 are critical for bacterial recognition and host defense after exposure to Toll-like receptor ligands". Immunity. 28 (2): 246–257. doi:10.1016/j.immuni.2007.12.012. PMID 18261938.
  21. ^ Ip WK, Medzhitov R (maj 2015). "Macrophages monitor tissue osmolarity and induce inflammatory response through NLRP3 and NLRC4 inflammasome activation". Nature Communications. 6: 6931. Bibcode:2015NatCo...6.6931I. doi:10.1038/ncomms7931. PMC 4430126. PMID 25959047.
  22. ^ Guo H, Callaway JB, Ting JP (juli 2015). "Inflammasomes: mechanism of action, role in disease, and therapeutics". Nature Medicine. 21 (7): 677–687. doi:10.1038/nm.3893. PMC 4519035. PMID 26121197.
  23. ^ Bahar O, Pruitt R, Luu DD, Schwessinger B, Daudi A, Liu F, et al. (2014). "The Xanthomonas Ax21 protein is processed by the general secretory system and is secreted in association with outer membrane vesicles". PeerJ. 2: e242. doi:10.7717/peerj.242. PMC 3897388. PMID 24482761.
  24. ^ a b Boller T, Felix G (2009). "A renaissance of elicitors: perception of microbe-associated molecular patterns and danger signals by pattern-recognition receptors". Annual Review of Plant Biology. 60: 379–406. doi:10.1146/annurev.arplant.57.032905.105346. PMID 19400727.
  25. ^ Chisholm ST, Coaker G, Day B, Staskawicz BJ (februar 2006). "Host-microbe interactions: shaping the evolution of the plant immune response". Cell. 124 (4): 803–814. doi:10.1016/j.cell.2006.02.008. PMID 16497589. S2CID 10696351.
  26. ^ McHale L, Tan X, Koehl P, Michelmore RW (2006). "Plant NBS-LRR proteins: adaptable guards". Genome Biology. 7 (4): 212. doi:10.1186/gb-2006-7-4-212. PMC 1557992. PMID 16677430.
  27. ^ Dardick C, Schwessinger B, Ronald P (august 2012). "Non-arginine-aspartate (non-RD) kinases are associated with innate immune receptors that recognize conserved microbial signatures". Current Opinion in Plant Biology. 15 (4): 358–366. doi:10.1016/j.pbi.2012.05.002. PMID 22658367.
  28. ^ Dardick C, Ronald P (januar 2006). "Plant and animal pathogen recognition receptors signal through non-RD kinases". PLOS Pathogens. 2 (1): e2. doi:10.1371/journal.ppat.0020002. PMC 1331981. PMID 16424920.
  29. ^ "Understanding Immunotherapy". Cancer.Net. 25. 3. 2013. Pristupljeno 31. 7. 2017.
  30. ^ Chen ES (septembar 2016). "Innate immunity in sarcoidosis pathobiology". Current Opinion in Pulmonary Medicine. 22 (5): 469–475. doi:10.1097/mcp.0000000000000305. PMID 27387100. S2CID 4508464.
  31. ^ Philpott DJ, Sorbara MT, Robertson SJ, Croitoru K, Girardin SE (januar 2014). "NOD proteins: regulators of inflammation in health and disease". Nature Reviews. Immunology. 14 (1): 9–23. doi:10.1038/nri3565. PMID 24336102. S2CID 20275457.
  32. ^ Jun JC, Cominelli F, Abbott DW (novembar 2013). "RIP2 activity in inflammatory disease and implications for novel therapeutics". Journal of Leukocyte Biology. 94 (5): 927–932. doi:10.1189/jlb.0213109. PMC 3800061. PMID 23794710.
  33. ^ Tigno-Aranjuez JT, Benderitter P, Rombouts F, Deroose F, Bai X, Mattioli B, et al. (oktobar 2014). "In vivo inhibition of RIPK2 kinase alleviates inflammatory disease". The Journal of Biological Chemistry. 289 (43): 29651–29664. doi:10.1074/jbc.m114.591388. PMC 4207980. PMID 25213858.
  34. ^ Haile PA, Votta BJ, Marquis RW, Bury MJ, Mehlmann JF, Singhaus R, et al. (maj 2016). "The Identification and Pharmacological Characterization of 6-(tert-Butylsulfonyl)-N-(5-fluoro-1H-indazol-3-yl)quinolin-4-amine (GSK583), a Highly Potent and Selective Inhibitor of RIP2 Kinase". Journal of Medicinal Chemistry. 59 (10): 4867–4880. doi:10.1021/acs.jmedchem.6b00211. PMID 27109867.
  35. ^ Corridoni D, Rodriguez-Palacios A, Di Stefano G, Di Martino L, Antonopoulos DA, Chang EB, et al. (juli 2017). "Genetic deletion of the bacterial sensor NOD2 improves murine Crohn's disease-like ileitis independent of functional dysbiosis". Mucosal Immunology. 10 (4): 971–982. doi:10.1038/mi.2016.98. PMC 5433921. PMID 27848951.
  36. ^ Canning P, Ruan Q, Schwerd T, Hrdinka M, Maki JL, Saleh D, et al. (septembar 2015). "Inflammatory Signaling by NOD-RIPK2 Is Inhibited by Clinically Relevant Type II Kinase Inhibitors". Chemistry & Biology. 22 (9): 1174–1184. doi:10.1016/j.chembiol.2015.07.017. PMC 4579271. PMID 26320862.
  37. ^ Castaño-Rodríguez N, Kaakoush NO, Mitchell HM (2014). "Pattern-recognition receptors and gastric cancer". Frontiers in Immunology. 5: 336. doi:10.3389/fimmu.2014.00336. PMC 4105827. PMID 25101079.
  38. ^ a b Kigerl KA, de Rivero Vaccari JP, Dietrich WD, Popovich PG, Keane RW (august 2014). "Pattern recognition receptors and central nervous system repair". Experimental Neurology. 258: 5–16. doi:10.1016/j.expneurol.2014.01.001. PMC 4974939. PMID 25017883.

Vanjski linkovi uredi

Šablon:Receptori prepoznavanja uzorka

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Receptor_prepoznavanja_uzorka&oldid=3513834"