Wikipedia

Turski jezik

(Preusmjereno sa Turski)

Turski (turski: türkçe) pripada porodici turkijskih jezika. Turski se govori kao domaći jezik u Turskoj, Turskoj Republici Sjevernom Kipru, Bugarskoj, kao i među nekoliko miliona useljenika koji žive u Evropskoj Uniji. Broj domaćih govornika je neizvjestan, prvenstveno zbog pomanjkanja manjinskih jezičkih podataka iz Turske. Broj od 60 miliona koji se koristi u ovom članku pretpostavlja da je turski maternji jezik nekih 80% turskog življa, dok kurdski zauzima većinu preostalog broja. (Lingvističke manjine u Turskoj su međutim dvojezične i govore turski.)

Turski jezik
Türkçe
Države govorenja Turska
Bugarska
Makedonija
Kipar
Irak,
Kazahstan
Rusija
Njemačka,
Rumunija
Uzbekistan
Grčka
Regije govorenjaEvropa Azija
Broj govornikaizmeđu 77 i 83 milona ljudi
Jezička porodicaturkijski jezici
zapadnoturkijski
ouski jezici
turski
Sistem pisanja{{{sistem pisanja}}}
Službeni status
Služben u Turska
Kipar
Sjeverni Kipar
RegulatoriTursko jezičko društvo
Jezički kod
ISO 639-1tur
ISO 639-2tur
ISO 639-3tur
Također pogledajte: Jezik | Spisak jezika

Postoji veliki stepen međusobne razumljivosti između turskog i drugih ouških jezika, poput azerbejdžanskog, turkmenskog i kaškajskog. Ako bi se ovi pribrojili "turskom," broj domaćih govornika bi bio 100 miliona, dok bi ukupan broj, uključujući govornike drugog jezika, bio 250 miliona.

KlasifikacijaUredi

Truski pripada turkijskoj porodici jezika, među kojima su turski jezik balkanskih Gagauza, gagauški i horasanski turski, uz dodatak osmanlijskog turskog. Porodica turskih jezika je podgrupa ouških jezika, koja je opet podgrupa turkijskih jezika, za koje većina lingvista vjeruje da pripadaju porodici altajskih jezika.

Geografska rasprostranjenostUredi

Turski se govori u Turskoj, a također ga govore manjine u 35 zemalja. Turski se naročito govori u zemljama koje su nakad (bilo potpuno ili djelimično) bile u sastavu Osmanlijskog Carstva, kao što su Bugarska, Rumunija, bivša Jugoslavija (naročito na lokalnom nivou na Kosovu[a]), te u Makedoniji.

Zvanični statusUredi

Turski je zvanični jezik u Turskoj i jedan je od zvaničnih jezika na Kipru. Turski je također jedan od zvaničnih ili nacionalnih jezika u Bugarskoj.

U Turskoj, Kemal Atatürk je 1932. osnovao Türk Dili Tetkik Cemiyeti ("Udruženje za ispitivanje turskog jezika"), koje danas postoji kao nezavisno tijelo pod imenom Türk Dil Kurumu ("Društvo za turski jezik"). U augustu 1983, nakon vojnog puča iz 1980, poslije kojeg je zaveden vojni zakon, Društvo za turski jezik je stavljeno pod kontrolu premijera države.

DijalektiUredi

Među dijalektima turskog jezika su dunavski, eskišehirski (koji se govori u Provinciji Eskişehir), razgradski, dinlerski, rumelski, karamanlijski (koji se govori u provinciji Karaman), jedrenski (u Provinciji Edirne), gaziantepski (govoren u Provinciji Gaziantep), urfanski (govoren u Provinciji Şanlıurfa [Urfa]) i gojnučki (u selu Goynuk, grad Bolu).

PismoUredi

Turski se piše koristeći modifikovano latinično pismo, koje je Mustafa Kemal Atatürk uveo 1928. kao dio pokušaja da osavremeni Tursku. Do 1928, turski se pisao modifikovanim arapskim pismom (v. Osmanlijski turski jezik), nakon čega je upotreba arapskog pisma zakonom zabranjena.

IzgovorUredi

U turskom jeziku svakom slovu odgovara tačno jedan glas.

Slovo IPA Približan izgovor
u bosanskom jeziku 		Slovo IPA Približan izgovor
u bosanskom jeziku
A a /a/ kao a M m /m/ kao m
B b /b/ kao b N n /n/ kao n
C c /dʒ/ kao dž O o /o/ kao o
Ç ç /tʃ/ kao č Ö ö /œ/ kao njemačko ö
D d /d/ kao d P p /p/ kao p
E e /e/ kao e R r /ɾ/ kao r
F f /f/ kao f S s /s/ kao s
G g /g/ ili /ɟ/ kao g Ş ş /ʃ/ kao š
Ğ ğ /ɣ/ produžuje prethodni samoglasnik T t /t/ kao t
H h /h/ kao h U u /u/ kao u
I ı /ɯ/ tzv. velarno i Ü ü /y/ kao njemački ü
İ i /i/ kao i V v /v/ kao v
J j /ʒ/ kao ž Y y /j/ kao j
K k /k/ ili /c/ kao k Z z /z/ kao z
L l /ɫ/ ili /l/ kao l

GramatikaUredi

Naglašavanje slogaUredi

U turskom jeziku se naglašava posljednji slog uz iznimke, kad su u pitanju riječi stranog porijekla ili kombinacije riječi i pojednih nastavaka.

ImeniceUredi

Imenice u turskom jeziku imaju kategoriju broja i padeža, ali ne i roda. Sistematizacijom je turski jezik sveden na 6 padeža: nominativ, genitiv, akuzativ, dativ, lokativ i ablativ. Množina imenica tvori se dodavanjem nastavka –ler/-la na nominativ jednine.

Padež Deklinacije imenice adam (čovjek) Deklinacija imenice oda (soba)
Nominativ adam oda
Genitiv adamın odanın
Akuzativ adamı odayı
Dativ adama odaya
Lokativ adamda odada
Ablativ adamdan odadan

PridjeviUredi

Pridjevi u turskom jeziku su nepromjenjiva vrsta riječi, nemaju kategoriju roda, broja a ni padeža. Uglavnom stoje ispred imenice u rečenici. Kompariraju se pomoću riječi daha (još) za komparativ i riječi en (naj-) za superlativ. Primjer komparacije pridjeva u turskom jeziku:

  • güzel adam (lijep čovjek)
  • daha güzel adam (ljepši čovjek)
  • en güzel adam (najljepši čovjek)

ZamjeniceUredi

Deklinacija ličnih zamjenica je prikazana u tabeli:

jednina Nominativ ben (ja) sen (ti) o (on, ono,ona)
Genitiv benim senin onun
Dativ bana sana ona
Akuzativ beni seni onu
Lokativ bende sende onda
Ablativ benden senden ondan
Množina Nominativ biz siz onlarin
Genitiv bizim sizin onlarin
Dativ bize size onlara
Akuzativ bizi sizi onları
Lokativ bizde sizde onlarda
Ablativ bizden sizden onlardan

Lokativ ličnih zamjenica se koristi da bi se izrazio vlasnički odnos. Npr.:

  • Bende iki gazete var. / İki gazetem var. - u prijevodu (Ja) imam dvoje novine.
  • Bizde boya kalemi var. / Boya kalemimiz var - u prijevodu (Mi) imamo bojice.

Turski jezik ima i specijalnu ličnu zamjenicu kendi, koja se koristi u kombinaciji sa drugim ličnim zamjenicama i poštuje njihove padežne nastavke, npr. ben kendim (samo ja), sen kendin (samo ti). Pokazne zamjenice su: bu, şu i o. Dekliniraju se po uzoru na lične zamjenice, ukoliko stoje pred imenicom imaju ulogu pridjeva. Upitne zamjenice su:

  • kim? ili hangisi?, (ko?)
  • ne? ili hangileri?,(šta?)
  • kaç?, (koliko?)
  • nasıl? koji?
  • nere? neresi? gdje

Upitne zamjenice se dekliniraju također po uzoru na lične zamjenice.

Postpozicije i vezniciUredi

Postpozicije u turskom jeziku ispunavaju istu ulogu kao prijedlozi (prepozicije) u bosanskom. Sa padežima su povezane na sljedeći način :

için(za), kadar(kao)

  • sa genitivom se uglavnom koriste postpozicije kada se opisuju prostorni odnosi:

önünde (pred), altında (pod), içinde (u), dışında (u), yanında (blizu), etrafında (oko), karşısında (protiv), ortasında (usred) sağında (desno) solunda (lijevo), üstünde (na),arkasında (za) arasında (među)

  • sa dativom se koristi postpozicije:

karşı (protiv),doğru (usmjeren protiv),kadar(k), göre (prema), dair (zbog), rağmen (preko)

sonra (po), evvel (prije nego), beri (vremensko od), öte (blizu), dolayı (za), itibaren (vremensko od) i başka (osim)

  • lokativu , ogovara postpozicija –ile/-la/-le, koja može stajati samostalno ili biti pripojena do riječi, npr.: benimle (sa mnom)

PriloziUredi

Turski jezik razlikuje priloge mjesta, vremena, načina, količine, mjere te potvrđivanja i poricanja.

  • Prilozi mjesta su: bura (ovdje), şura (tu), ora (tamo), aşağı (dole), yukarı (gore),

yakın (blizu), uzak (daleko), solda (lijevo), sağda (desno), dışarı (vani), geri (pozadi), ileri (naprijed) i sl.

  • Prilozi vremenasu: şimdi (sada), geç (poslije), sonra (potom), bazan (nekada), erken

(rano), ozaman (sada), dün (jučer), bugün (danas), yarın (sutra), eskiden (kada god), ara sıra (često) itd.

(napamet), yavaşça (polako), başbaşa (u četiri oka) i sl.

  • Prilozi količine i mjere su: az (malo), çok (puno), oldukça (dosta), biraz (malo),

fazla (više), iki misli (dvokratno), hayli (dosta) i sl.

  • Prilozi potvrđivanja i poricanja su: evet (da), hay hay (upravo tako), muhakkak (sigurno),

gene (ponovno), sahi (stvarno), ok (ne) i sl.

BrojeviUredi

Brojevi u turskom jeziku su promjenjiva vrsta riječi. Glavni brojevi:

  • 1 bir
  • 2 iki
  • 3 üç
  • 4 dört
  • 5 beş
  • 6 altı
  • 7 yedi
  • 8 sekiz
  • 9 dokuz
  • 10 on
  • 20 yirmi
  • 30 otuz
  • 40 kırk
  • 50 elli
  • 60 altmış
  • 70 yetmiş
  • 80 seksen
  • 90 doksan
  • 100 yüz
  • 200 iki yüz
  • 300 üç yüz
  • 400 dört yüz
  • 500 beş yüz
  • 600 altı yüz
  • 700 yedi yüz
  • 800 sekiz yüz
  • 900 dokuz yüz

Kod razlomaka se prvo čita broj u nazivniku u formi lokativa, pa onda brojnik u formi nominativa.

GlagoliUredi

Većinom glagoli, glavni izuzetak je glagol biti, su pravilni glagoli, konjugiraju se po istim pravilima, sa uvažavanjem glasovne harmonije. Glagolsku osnovu, čijim modificiranjem nastaju ostali glagolski oblici, predstavlja oblik imperativ drugog lica jednine. Infinitiv se tvori dodavanjem nastavaka -mek tj. -mak pri glasovnoj harmonizaciji. Infinitiv može poprimiti sve nastavke kao imenica, tj. ifinitiv se deklinira.

  • Aorist se u turskom jeziku izražava u više oblika, u zavisnosti da li je postojanost neke radnje sporna ili nije. Glagol piti u aoristu, ukoliko radnja nije osporena sa "možda", "izgleda" i sl. ima sljedeći oblik:
    • 1. lice jednine içerim
    • 2. lice jednine içersin
    • 3. lice jednine içer
    • 1. lice množine içeriz
    • 2. lice množine içersiniz
    • 3. lice množine içerler

Ukoliko je radnja osporena, na gore navedene oblike se dodaje nastavak -şim.

  • Prezent, kojim se u turskom izražava radnja koja se dešava trenutno ili u bliskoj budućnosti također se javlja u nekoliko oblika. Glagol piti u prezentu, ukoliko radnja nije osporena sa "možda", "izgleda" i sl. ima sljedeći oblik:
    • 1. lice jednine içiyorum
    • 2. lice jednine içiyorsun
    • 3. lice jednine içiyor
    • 1. lice množine içiyoruz
    • 2. lice množine içiyorsunuz
    • 3. lice množine içiçiyorlar

Ukoliko je radnja osporena ili neizvjesna, prezent glagola piti izgleda ovako:

    • 1. lice jednine içiyormuşum
    • 2. lice jednine içiyormuşsun
    • 3. lice jednine içiyormuş
    • 1. lice množine içiyormuşuz
    • 2. lice množine içiyormuşsunuz
    • 3. lice množine içiçyormuşlar
  • Pluskvamperfekt je glagolski oblik koji također našao mjesto u turskom jeziku, ukoliko radnja nije osporena ili upitna pluskvamperfekt glagola piti izgleda ovako:
    • 1. lice jednine içmiştim
    • 2. lice jednine içmiştin
    • 3. lice jednine içmişti
    • 1. lice množine içmiştik
    • 2. lice množine içmiştiniz
    • 3. lice množine içmiştiler

Ukoliko radnja jeste upitna tj. osporena sa možda, mislim i sl. tada pluskvamperfekt glagola piti izgleda ovako:

    • 1. lice jednine içmişmişim
    • 2. lice jednine içmişmişsin
    • 3. lice jednine içmişmiş
    • 1. lice množine içmişmişiz
    • 2. lice množine içmişmişsiniz
    • 3. lice množine içmişmişler
  • Preterit, u turskom jeziku opisuje radnju koja se već desila u ovom trenutku, glagol piti u turskom jeziku ima oblik:
    • 1. lice jednine içtim
    • 2. lice jednine içtin
    • 3. lice jednine içti
    • 1. lice množine içtik
    • 2. lice množine içtiniz
    • 3. lice množine içtiler

Svojom funkcijom preteritu, je i sličan glagolski oblik imperfekt. Imperfekt glagola piti, ukoliko radnja nije osporena, niti upitna ima sljedeći oblik:

    • 1. lice jednine içiyordum
    • 2. lice jednine içiyordun
    • 3. lice jednine içiyordu
    • 1. lice množine içiyorduk
    • 2. lice množine içiyordunuz
    • 3. lice množine içiyordular
  • Futur u prošlosti, je glagolski oblik u turskom jeziku. Futur u prošlosti od nekog glagola, preciznije bi se mogao prevesti na engleski jezik nego na bosanski jezik, npr. futur u prošlosti glagola piti za prvo lice jednine u turskom je içmiş olacağım, u prijevodu na engleski jezik: I will have drank. Ukoliko radnja nije osporena ili upitna, futur u prošlosti glagola piti izgleda ovako:
    • 1. lice jednine içmiş olacağım
    • 2. lice jednine içmiş olacaksın
    • 3. lice jednine içmiş olacak
    • 1. lice množine içmiş olacağız
    • 2. lice množine içmiş olacaksınız
    • 3. lice množine içmiş olacaklar
  • Futur kondicionalni je glagolski oblik u turskom jeziku, za glagol piti ima sljedeći oblik:
    • 1. lice jednine içeceksem
    • 2. lice jednine içeceksen
    • 3. lice jednine içecekse
    • 1. lice množine içeceksek
    • 2. lice množine içecekseniz
    • 3. lice množine içecekseler
  • Turski jezik obiluje glagolskim načinima, pored imperativa, kondicionala aoristnog, prezentskog, futuritivnog i perfektivnog, turski jezik još posjeduje glagolski način opativ aoristni, perfektivni, prezentni i futuritivni. Necesitativ je glagolski način specifičan za turski i armenski jezik. Necesitativom se najčešće izražavaju inzistiranje, molbe, želje, naredbe i sl.

Imperativ u turskom jeziku se tvori na sljedeći način (pažnja na harmonizaciju glasova kod drugih primjera) - primjer glagol piti:

    • 1. lice jednine içeyim (približan prijevod: neka pijem)
    • 2. lice jednine iç (ujedno i glagolska osnova)
    • 3. lice jednine içsin
    • 1. lice množine içelim
    • 2. lice množine için(iz)
    • 3. lice množine içsinler

Red riječi u rečeniciUredi

Tipična turska rečenica počinje subjektom a završava predikatom, taj poredak može da bude narušen naprimjer u poeziji ili prozi.

Glasovna harmonijaUredi

Specifičnost turskog jezika je tzv. glasovna harmonija. Samoglasnici u riječi se podređuju tipu samoglasnika u prvom slogu. Ako je prvi samoglasnik npr. zadnji/ prednji/ onda su i svi ostali samoglasnici zadnji/ prednji. Velarna/palatalna harmonija je nadređena labilnoj harmoniji.

Tvorba novih riječiUredi

Turski jezik obimno koristi aglutinaciju za formiranje novih riječi od imenica i glagola, tj. njihovih korijena.

Primjer riječi izvedene od imenskog korjena:

Turski Komponente Bosanski Vrsta riječi
göz göz oko Imenica
gözlük göz + -lük naočale imenica
gözlükçü göz + -lük + -çü optičar Imenica
gözlükçülük göz + -lük + -çü + -lük optičarska firma Imenica
gözlem göz + -lem posmatranje Imenica
gözlemci göz + -lem + -ci posmatrač Imenica
gözle göz + -le posmatrati Glagol
gözlemek göz + -le + -mek posmatrati Glagol

Primjer tvorbe riječi na glagolskoj osnovi:

Turski Komponente Bosanski Vrsta riječi
yat- yat- leći Glagol
yatmak yat-mak lijegati Glagol
yatık yat- + -(ı)k ležeći Pridjev
yatak yat- + -ak krevet, mjesto za spavanje Imenica
yatay yat- + -ay horizontalan Pridjev
yatkın yat- + -gın porast Adjective
yatır- yat- + -(ı)r- odložiti Glagol
yatırmak yat- + -(ı)r-mak odlagati Glagol
yatırım yat- + -(ı)r- + -(ı)m ulaganje Imenica
yatırımcı yat- + -(ı)r- + -(ı)m + -cı ulagač Imenica

Nove riječi mogu nastati također spajanjem više postojećih riječi:

Turski Bosanski Constituent words Doslovno značenje
pazartesi ponedjeljak pazar ("nedelja") i ertesi ("poslije") poslije nedjelje
bilgisayar računar bilgi ("informacija") i say- ("računati, brojati") brojač informacija
gökdelen neboder gök ("nebo") i del- ("bosti") nebo bosti
başparmak palac baş ("primarni") i parmak ("prst") primarni prst
önyargı predrasuda ön ("prije") i yargı ("suđenje") prije suđenja

BilješkeUredi

  1. ^ Kosovo je predmet političkog i teritorijalnog spora između Republike Kosovo i Republike Srbije. Republika Kosovo je jednostrano proglasila nezavisnost 17. februara 2008. godine, ali Srbija je i dalje smatra dijelom svoje suverene teritorije. Dvije vlade počele su normalizirati odnosa 2013. godine, kao dio Briselskog sporazuma. Trenutno 98 od 193 države članice Ujedinjenih nacija priznaju Kosovo kao nezavisnu državu. Ukupno 113 država članica UN-a je u jednom trenutku priznavalo Kosovo, od kojih je 15 kasnije povuklo svoje priznanje.

ReferenceUredi

LiteraturaUredi

  • International Phonetic Association (1999) Handbook of the International Phonetic Association ISBN 0-521-63751-1

Vanjski linkoviUredi

Također pogledajteUredi

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Turski_jezik&oldid=3474047"