Protein sa trinukleotidnim ponavljanjem gena 6A je protein koji je kod ljudi kodiran genom TNRC6A.[5][6]

TNRC6A
Identifikatori
AliasiTNRC6A
Vanjski ID-jeviOMIM: 610739 MGI: 2385292 HomoloGene: 41399 GeneCards: TNRC6A
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 16 (čovjek)
Hrom.Hromosom 16 (čovjek)[1]
Hromosom 16 (čovjek)
Genomska lokacija za TNRC6A
Genomska lokacija za TNRC6A
Bend16p12.1Početak24,610,209 bp[1]
Kraj24,827,632 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 7 (miš)
Hrom.Hromosom 7 (miš)[2]
Hromosom 7 (miš)
Genomska lokacija za TNRC6A
Genomska lokacija za TNRC6A
Bend7|7 F2- F3Početak122,723,108 bp[2]
Kraj122,794,519 bp[2]
Ontologija gena
Molekularna funkcija GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
nucleic acid binding
vezivanje sa RNK
Ćelijska komponenta citoplazma
citosol
Golđijev aparat
intracellular membrane-bounded organelle
P-tijelo
nukleoplazma
Biološki proces GO:0035194 RNK interferencija
gene silencing by miRNA
regulation of translation
miRNA-mediated gene silencing by inhibition of translation
Wnt signaling pathway, calcium modulating pathway
Utišavanje gena
GO:1905616 regulation of gene silencing by miRNA
regulation of megakaryocyte differentiation
cellular response to starvation
GO:1901313 positive regulation of gene expression
negative regulation of gene expression
positive regulation of nuclear-transcribed mRNA poly(A) tail shortening
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_014494
NM_001330520
NM_001351850

NM_144925

RefSeq (bjelančevina)

NP_001317449
NP_055309
NP_001338779

NP_659174

Lokacija (UCSC)Chr 16: 24.61 – 24.83 MbChr 7: 122.72 – 122.79 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Ovaj gen kodira člana trinukleotidnog ponavljanja koji sadrži porodica proteina 6. Protein funkcionira u utišanju gena nakon transkripcije, putem RNK-interferencija (RNKi) i mikroRNK puteva. Protein se povezuje sa iRNK i argonaut proteinima u citoplazmatskim tijelima poznatim kao GW-tijela ili P-tijela. Inhibiranje ekspresije ovog gena delokalizira druge proteine GW-tijela i narušava RNKi i mikroRNK-inducirani gen za utišavanje.[6]

Aminokiselinska sekvenca

uredi

Dužina polipeptidnog lanca je 1962 aminokiseline, a molekulska težina 210.297 Da.[7]

1020304050
MRELEAKATKDVERNLSRDLVQEEEQLMEEKKKKKDDKKKKEAAQKKATE
QKIKVPEQIKPSVSQPQPANSNNGTSTATSTNNNAKRATANNQQPQQQQQ
QQQPQQQQPQQQPQPQPQQQQPQQQPQALPRYPREVPPRFRHQEHKQLLK
RGQHFPVIAANLGSAVKVLNSQSESSALTNQQPQNNGEVQNSKNQSDINH
STSGSHYENSQRGPVSSTSDSSTNCKNAVVSDLSEKEAWPSAPGSDPELA
SECMDADSASSSESERNITIMASGNTGGEKDGLRNSTGLGSQNKFVVGSS
SNNVGHGSSTGPWGFSHGAIISTCQVSVDAPESKSESSNNRMNAWGTVSS
SSNGGLNPSTLNSASNHGAWPVLENNGLALKGPVGSGSSGINIQCSTIGQ
MPNNQSINSKVSGGSTHGTWGSLQETCESEVSGTQKVSFSGQPQNITTEM
TGPNNTTNFMTSSLPNSGSVQNNELPSSNTGAWRVSTMNHPQMQAPSGMN
GTSLSHLSNGESKSGGSYGTTWGAYGSNYSGDKCSGPNGQANGDTVNATL
MQPGVNGPMGTNFQVNTNKGGGVWESGAANSQSTSWGSGNGANSGGSRRG
WGTPAQNTGTNLPSVEWNKLPSNQHSNDSANGNGKTFTNGWKSTEEEDQG
SATSQTNEQSSVWAKTGGTVESDGSTESTGRLEEKGTGESQSRDRRKIDQ
HTLLQSIVNRTDLDPRVLSNSGWGQTPIKQNTAWDTETSPRGERKTDNGT
EAWGSSATQTFNSGACIDKTSPNGNDTSSVSGWGDPKPALRWGDSKGSNC
QGGWEDDSAATGMVKSNQWGNCKEEKAAWNDSQKNKQGWGDGQKSSQGWS
VSASDNWGETSRNNHWGEANKKSSSGGSDSDRSVSGWNELGKTSSFTWGN
NINPNNSSGWDESSKPTPSQGWGDPPKSNQSLGWGDSSKPVSSPDWNKQQ
DIVGSWGIPPATGKPPGTGWLGGPIPAPAKEEEPTGWEEPSPESIRRKME
IDDGTSAWGDPSKYNYKNVNMWNKNVPNGNSRSDQQAQVHQLLTPASAIS
NKEASSGSGWGEPWGEPSTPATTVDNGTSAWGKPIDSGPSWGEPIAAASS
TSTWGSSSVGPQALSKSGPKSMQDGWCGDDMPLPGNRPTGWEEEEDVEIG
MWNSNSSQELNSSLNWPPYTKKMSSKGLSGKKRRRERGMMKGGNKQEEAW
INPFVKQFSNISFSRDSPEENVQSNKMDLSGGMLQDKRMEIDKHSLNIGD
YNRTVGKGPGSRPQISKESSMERNPYFDKDGIVADESQNMQFMSSQSMKL
PPSNSALPNQALGSIAGLGMQNLNSVRQNGNPSMFGVGNTAAQPRGMQQP
PAQPLSSSQPNLRAQVPPPLLSPQVPVSLLKYAPNNGGLNPLFGPQQVAM
LNQLSQLNQLSQISQLQRLLAQQQRAQSQRSVPSGNRPQQDQQGRPLSVQ
QQMMQQSRQLDPNLLVKQQTPPSQQQPLHQPAMKSFLDNVMPHTTPELQK
GPSPINAFSNFPIGLNSNLNVNMDMNSIKEPQSRLRKWTTVDSISVNTSL
DQNSSKHGAISSGFRLEESPFVPYDFMNSSTSPASPPGSIGDGWPRAKSP
NGSSSVNWPPEFRPGEPWKGYPNIDPETDPYVTPGSVINNLSINTVREVD
HLRDRNSGSSSSLNTTLPSTSAWSSIRASNYNVPLSSTAQSTSARNSDSK
LTWSPGSVTNTSLAHELWKVPLPPKNITAPSRPPPGLTGQKPPLSTWDNS
PLRIGGGWGNSDARYTPGSSWGESSSGRITNWLVLKNLTPQIDGSTLRTL
CMQHGPLITFHLNLPHGNALVRYSSKEEVVKAQKSLHMCVLGNTTILAEF
ASEEEISRFFAQSQSLTPSPGWQSLGSSQSRLGSLDCSHSFSSRTDLNHW
NGAGLSGTNCGDLHGTSLWGTPHYSTSLWGPPSSSDPRGISSPSPINAFL
SVDHLGGGGESM
Simboli

Kloniranje i ekspresija

uredi

Sekvenciranjem klonova dobijenih iz frakcionirane fetusne moždane biblioteke cDNK, Nagase et al . (2000) klonirali su TNRC6A, koji su označili kao KIAA1460. RT-PCR ELISA-test otkrio je ekspresiju TNRC6A u svim ispitivanim tkivima i specifičnim regijama mozga, sa najvećom ekspresijom u cijelom mozgu odrasle osobe.

Korištenjem autoimunih seruma pacijenta sa motornom i senzornom polineuropatijom za pregled biblioteke cDNK HeLa ćelija, nakon čega slijede analiza baze podataka i PCR, Eystathioy et al. (2002) klonirali su TNRC6A pune dužine, koji su nazvali GW182. Izvedeni protein od 1.709 aminokiselina ima izračunatu molekulsku masu od 182 kD. Sadrži signal centralne jedarne lokalizacije, motiv prepoznavanja C-terminalne RNK, brojna ponavljanja glicina/triptofana (GW) i višestruka mjesta fosforilacija. Northern blot analizom otkriven je transkript GW182 od 7,5 kb u svim ispitivanim tkivima, s najvećom ekspresijom u srcu. Označavanje radioaktivnim fosfatom ukazalo je da je GW182 fosfoprotein. Imunolokalizacija u HepG2 ćelijama pokazala je GW182 u jedinstvenim tijelima citoplazme bez membrana koje su Eystathioy et al. (2002) opisali pod nazivom GW tijela. Broj GW tijela kretao se od 0 u mitotskim ćelijama do 30 u nekim interfaznim ćelijama i varirali su u veličini.

Schneider et al. (2006) pbjavili su da protein GW182 sa 1.690 aminokiselina ima N-terminalni domen bogat GW-om, središnju regiju bogatu glutaminom i motiv prepoznavanja R-C-terminalne RNK.

Funkcija gena

uredi

Eystathioy et al. (2002) otkrili su da antitijela na GW182 imunoprecipitiraju širok spektar iRNK. Predložili su da su tijela GW ribonukleoproteinski kompleksi koji mogu biti uključeni u regulaciju transkripata potrebnih za rast ćelija i homeostazu.[8] Eystathioy et al. (2003) otkrili su da je najčešća klinička dijagnoza pacijenata sa antitijelima na GW182 bio Sjogrenov sindrom, praćen mešovitom motornom/senzornom neuropatijom i sistemskim eritematoznim [[lupus ggom (SLE).[9]

Koristeći imunogold elektronsku mikroskopiju, Yang et al. (2004) pokazali su da su tijela GW promjera 100 do 300 nm i da im nedostaje lipidna membrana. Činilo se da strukture sadrže nakupine niti promjera 8 do 10 nm.[10]

Upotrebom sinhroniziranih HeLa ćelija, otkrili su da su GW tijela mala u ranoj S fazi i veća tokom kasne S i G2 faze ćelijskog ciklusa. Većina GW tijela rastavljena je prije mitoze, a mala GW tijela ponovno sastavljena početkom G1 faze. Proliferirajuće mišje ćelije sadržavale su veća, svjetlija i brojnija GW tijela i imale su do pet puta više ukupnog proteina Gw182 od ćelija u mirovanju. Nokdaun Gw182 in vitro doveo je do nestanka tijela GW.

Jakymiw et al (2005) otkrili su da su endogeni AGO2 (EIF2C2) i transficirali male molekuke interferirajuće RNK (siRNA) akumulirane u GW tijelima u HeLa ćelijama, te da je GW182 komunicirao s AGO2. N-terminalni fragment GW182 nije se lokalizirao na GW tijelima, a ova konstrukcija je poremetila GW tijela u HeLa ćelijama i ometala sposobnost utišavanja siRNK specifične za lamin-A/C. Zaključili su da GW182 i/ili mikrookruženje citoplazmatskih GW tijela doprinose RNK-induciranom kompleksu za utišavanje i utišavanju RNK.[11]

Schneider et al. (2006) otkrili su ortolog kod Drosophila iz ljudske porodice GW182, lokaliziran u tačkasta citoplazmatska žarišta, zavisana od RNK. Smanjivanje neuobičajene aktivnosti mutacijom ili ubrizgavanjem antitijela tokom razvoja sincicijskog embriona dovelo je do abnormalnih jedarnih podjela, što je pokazalo ranu potrebu za regulacijom cRM cRO, posredovane tjelesnim gelom.[12]

Analizom mikromreža, Behm-Ansmant et al. (2006) otkrili su da je iscrpljivanje Gw182 dovelo do promjena u profilu ekspresije iRNK u ćelijama Drosophila S2 sličnih onima uočenim nakon iscrpljivanja Ago1. Kada je Gw182 vezan za transkript reporter, utišao je svoju ekspresiju, zaobilazeći potrebu za Ago1, a Gw182 je potiskivao ekspresiju proteina i promovirao raspadanje iRNK. Također su pokazali da su N-terminalni GW ponavlja Gw182, u interakciji sa PIWI domenom Ago1. Zaključili su da GW182 povezuje put mikroRNK s degradacijom iRNK, interakcijom sa AGO1.[13]

Reference

uredi
  1. ^ a b c ENSG00000288130 GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000090905, ENSG00000288130 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000052707 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Margolis RL, Abraham MR, Gatchell SB, Li SH, Kidwai AS, Breschel TS, Stine OC, Callahan C, McInnis MG, Ross CA (Jul 1997). "cDNAs with long CAG trinucleotide repeats from human brain". Hum Genet. 100 (1): 114–22. doi:10.1007/s004390050476. PMID 9225980. S2CID 25999127.
  6. ^ a b "Entrez Gene: TNRC6A trinucleotide repeat containing 6A".
  7. ^ "UniProt, Q8NDV7". Pristupljeno 9. 7. 2021.
  8. ^ Eystathioy, T., Chan, E. K. L., Tenenbaum, S. A., Keene, J. D., Griffith, K., Fritzler, M. J. A phosphorylated cytoplasmic autoantigen, GW182, associates with a unique population of human mRNAs within novel cytoplasmic speckles. Molec. Biol. Cell 13: 1338-1351, 2002. PubMed: 11950943
  9. ^ Eystathioy, T., Chan, E. K. L., Takeuchi, K., Mahler, M., Luft, L. M., Zochodne, D. W., Fritzler, M. J. Clinical and serological associations of autoantibodies to GW bodies and a novel cytoplasmic autoantigen GW182. J. Molec. Med. 81: 811-818, 2003. PubMed: 14598044
  10. ^ Yang, Z., Jakymiw, A., Wood, M. R., Eystathioy, T., Rubin, R. L., Fritzler, M. J., Chan, E. K. L. GW182 is critical for the stability of GW bodies expressed during the cell cycle and cell proliferation. J. Cell Sci. 117: 5567-5578, 2004. PubMed: 15494374
  11. ^ Jakymiw, A., Lian, S., Eystathioy, T., Li, S., Satoh, M., Hamel, J. C., Fritzler, M. J., Chan, E. K. L. Disruption of GW bodies impairs mammalian RNA interference. Nature Cell Biol. 7: 1267-1274, 2005. Note: Erratum: Nature Cell Biol. 8: 100 only, 2006. PubMed: 16284622
  12. ^ Schneider, M. D., Najand, N., Chaker, S., Pare, J. M., Haskins, J., Hughes, S. C., Hobman, T. C., Locke, J., Simmonds, A. J. Gawky is a component of cytoplasmic mRNA processing bodies required for early Drosophila development. J. Cell Biol. 174: 349-358, 2006. PubMed: 16880270
  13. ^ Behm-Ansmant, I., Rehwinkel, J., Doerks, T., Stark, A., Bork, P., Izaurralde, E. mRNA degradation by miRNAs and GW182 requires both CCR4:NOT deadenylase and DCP1:DCP2 decapping complexes. Genes Dev. 20: 1885-1898, 2006. PubMed: 16815998

Dopunska literatura

uredi