RPD

RPD
RPD
Upotreba
U službi	1945. - do danas
Korisnici	SSSR
Ratovi	Hladni rat, korišten je u mnogim ratovima
Proizvodnja
Varijante	RPDM, Type 56, Type 56-1, Type 62
Opis oružja
Težina	7,4 kg
Dužina	1037 mm
Dužina cijevi	520 mm
Kalibar	7.62x39 mm
Domet	400 m
Spremnik municije	100 metaka
Brzina paljbe	750 metaka u minuti
Brzina zrna	735 m/s

RPD je naziv za sovjetski puškomitraljez kalibra 7.62 mm kojeg je dizajnirao Vasilij Degtjarjov. Osmišljen je s idejom da zamijeni stariji DP puškomitraljez, a zamijenio ga je RPK.

Razvoj

Proslavljeni sovjetski konstruktor, general Vasilij Aleksejevič Degtjarjov, koji je konstruisao više modela oružja za Crvenu armiju, želeo je da uslovima novog vremena prilagodi svoj raniji model DP28 - puškomitraljez, koji je u ogromnim količinama korišten tokom Patriotskog rata. Uvidevši da je njegova konstrukcija i pored nesumnjive pouzdanosti i izdržljivosti prevaziđena, odlučio je da oko novog metka redukovane snage osmisli odeljenski puškomitraljez. Vojni krugovi su na osnovu ratnih iskustava napravili "specifikaciju" kakvo je automatsko oružje idealno za vođenje borbi u urbanim i terenskim uslovima. Traženo je da se novi puškomitraljez "hrani" municijom iz člankastog metalnog redenika ili municijske kutije (jer je platneni za teške mitraljeze Maksim bio problematičan u uslovima vlage, a tanjirasti doboš DP28 nepriručan), da oružje dejstvuje iz "otvorenog zatvarača", da njime može efikasno da rukuje jedan poslužilac, ima veću brzinu vatre od DP28 i bude upotrebljiv u uslovima neredovnog održavanja.

Degtjarjov je primjenio kombinovana rešenja sa svog ranijeg oružja u kalibru 7,62x54R, zatim od čehoslovačkog ZB Vz.26, ali i delimično sa njemačkog MG 42. Uz snažan uticaj dizajna StG 44 i SKS, nastalo je novo oružje nazvano RPD - puškomitraljez koji funkcioniše po principu pozajmice gasova, sa bravljenjem preuzetim od DP28 koje opaljuje "otvorenim zatvaračem" i prima municiju iz metalnog redenika, kapaciteta 50 metaka 7,62x39. Dva redenika su mogla da se nadovežu i smeste u municijsku kutiju kapaciteta 100 metaka, koja se fiksirala za sanduk i time je dobijeno oružje zavidne vatrene moći. Puškomitraljez je imao fiksnu cijev sa regulatorom gasova u tri pozicije, pomerivi dvonožac, drveni kundak i potkundak, rukohvat pištoljskog tipa i nišane podesive za daljine 100-1.000 m. Odmah poslije trupnih ispitivanja i usvajanja u operativnu upotrebu, pokazalo se da novo oružje ima niz mana: nemogućnost brze izmjene cijevi, prebrzo zagrijavanje kritičnih djelova pri intenzivnijoj rafalnoj paljbi, mali korisni domet i kritično slabu preciznost na daljinama preko 100 m. Zato se više puta pristupilo izmenama koje su uglavnom bile kozmetičke, poput produžetka gasnog cilindra i uvođenja reduktora trzaja u kundaku. Bez obzira na to, RPD je proizveden u velikom broju primeraka za vojsku SSSR-a i zemlje Istočnog bloka. Uskoro je i Kina napravila direktnu kopiju pod nazivima Type 56 i Type 56-1, a Sjeverna Koreja je svoju verziju nazvala Type 62. Više siromašnih zemalja Afrike i Azije, ali i raznih "revolucionarnih" pokreta je kupilo od Sovjeta upravo ovaj puškomitraljez, smatrajući da je odlično rješenje za borce sitnije konstitucije. Kako je u uslovima tamošnjih borbi svako ispravno oružje bilo prihvatljivo, nedostaci RPD nisu došli do izražaja. Međutim, pravi test za ovaj puškomitraljez bio je Vijetnamski rat.^[1]