Asun
Razdvojni proteinski homolog (Asun), znan i kao homologni regulator Mat89Bb ćelijskog ciklusa je protein koji je kod ljudi kodiran genom Asun.[5][6]
Analizom genomskih sekvenci, Bourdon et al. (2002) mapirali su gen ASUN na hromosomu 12, sekvenca p12-p11. Utvrdili su da ASUN gen sadrži 17 egzona i da ima oko 32,8 kb.[7] Koristeći kombinovanu uporednu genomsku hibridizaciju i ekspresijsku analizu sekvence EST, za identifikaciju gena u regiji hromosoma 12 pojačanog u seminomima i u ćelijskoj liniji karcinoma jajnika u poređenju sa normalnim tkivom, Bourdon et al. (2002) identificirali su ASUN, koji su označili kao GCT1. RT-PCR analiza otkrila je ekspresiju ASUN-a u svih 16 pregledanih normalnih ljudskih tkiva. Ekspresija ASUN-a bila je povišena u većini seminoma u usporedbi s normalnim sjemenicima. Pretražujući baze podataka, Anderson et al. (2009) identificirali su ASUN-ske ortologe u Drosophila i C. elegans. Kod vinskih mušica, činilo se da je ekspresija Asuna specifična za zametnu liniju.[8]
Aminokiselinska sekvenca uredi
Dužina polipeptidnog lanca je 706 aminokiselina, a molekulska težina 80.225 Da.[9].
| 10 | 20 | 30 | 40 | 50 | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MKIFSESHKT | VFVVDHCPYM | AESCRQHVEF | DMLVKNRTQG | IIPLAPISKS | ||||
| LWTCSVESSM | EYCRIMYDIF | PFKKLVNFIV | SDSGAHVLNS | WTQEDQNLQE | ||||
| LMAALAAVGP | PNPRADPECC | SILHGLVAAV | ETLCKITEYQ | HEARTLLMEN | ||||
| AERVGNRGRI | ICITNAKSDS | HVRMLEDCVQ | ETIHEHNKLA | ANSDHLMQIQ | ||||
| KCELVLIHTY | PVGEDSLVSD | RSKKELSPVL | TSEVHSVRAG | RHLATKLNIL | ||||
| VQQHFDLAST | TITNIPMKEE | QHANTSANYD | VELLHHKDAH | VDFLKSGDSH | ||||
| LGGGSREGSF | KETITLKWCT | PRTNNIELHY | CTGAYRISPV | DVNSRPSSCL | ||||
| TNFLLNGRSV | LLEQPRKSGS | KVISHMLSSH | GGEIFLHVLS | SSRSILEDPP | ||||
| SISEGCGGRV | TDYRITDFGE | FMRENRLTPF | LDPRYKIDGS | LEVPLERAKD | ||||
| QLEKHTRYWP | MIISQTTIFN | MQAVVPLASV | IVKESLTEED | VLNCQKTIYN | ||||
| LVDMERKNDP | LPISTVGTRG | KGPKRDEQYR | IMWNELETLV | RAHINNSEKH | ||||
| QRVLECLMAC | RSKPPEEEER | KKRGRKREDK | EDKSEKAVKD | YEQEKSWQDS | ||||
| ERLKGILERG | KEELAEAEII | KDSPDSPEPP | NKKPLVEMDE | TPQVEKSKGP | ||||
| VSLLSLWSNR | INTANSRKHQ | EFAGRLNSVN | NRAELYQHLK | EENGMETTEN | ||||
| GKASRQ |
Funkcija gena uredi
Lee et al. (2005) otkrili su da je degradacija Mat89bb poremetila brzo odvijanje prelaza S faza–M faza karakteristično za rane embrione Drosophila i Xenopus. U HeLa ćelijama, poremetila je kasniju fazu mitoze i rezultiralo višejedrnim ćelijama.[10]
Jodoin et al. (2012) otkrili su da je razgradnja ASUN-a u ćelijskim linijama ljudi smanjila perijedarnu lokalizaciju dineina, što je bitno za pravilno vezivanje centrosoma na jedarnu ovojnicu pri G2/M. Posljedično, dovela je do mitotskih defekata, uključujući odvajanje jedro-centrosom, abnormalna vretena i višejedrne ćelije. Također rezultirala je pogrešnom lokalizacijom dineinskog adaptera LIS1 (PAFAH1B1). Analiza koimunoprecipitacije pokazala je da je ASUN direktno stupio u interakciju s LIS1, ali ne i s dineinom, te posredovao perijedarno obogaćivanje LIS1 na G2/M.[11]
Životinjski model uredi
Anderson et al. (2009) otkrili su da je nokautiranje Asuna u Drosophila uzrokovalo defekt u spermatogenezi, sa zaustavljanjem spermatocita tokom profaze mejoze I i defektima u sprezi jedro-centrosom. Spermatociti koji su prebrodili zadržavanje pokazali su nedostatke u sastavu mejotskog vretena, segregaciji hromosoma i citokinezi. U Asun mutantnim spermatocitima i spermatidama, kompleksi dinein-dinaktin, koji posreduju u interakcijama jedro-centrosom/bazno tijelo, nisu se uspjeli lokalizirati na površini jedra.
Jodoin et al. (2012) otkrili su da je ekspresija Asun-a zametne linije miša spasila neplodnost i pogrešnu lokalizaciju dineina u mutantnim Asun drozofilama.
Reference uredi
- ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000064102 - Ensembl, maj 2017
- ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000040250 - Ensembl, maj 2017
- ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ^ Bourdon V, Naef F, Rao PH, Reuter V, Mok SC, Bosl GJ, Koul S, Murty VV, Kucherlapati RS, Chaganti RS (Nov 2002). "Genomic and expression analysis of the 12p11-p12 amplicon using EST arrays identifies two novel amplified and overexpressed genes". Cancer Res. 62 (21): 6218–23. PMID 12414650.
- ^ "Entrez Gene: C12orf11 chromosome 12 open reading frame 11".
- ^ Bourdon, V., Naef, F., Rao, P. H., Reuter, V., Mok, S. C., Bosl, G. J., Koul, S., Murty, V. V. V. S., Kucherlapati, R. S., Chaganti, R. S. K. Genomic and expression analysis of the 12p11-p12 amplicon using EST arrays identifies two novel amplified and overexpressed genes. Cancer Res. 62: 6218-6223, 2002. PubMed: 12414650
- ^ Anderson, M. A., Jodoin, J. N., Lee, E., Hales, K. G., Hays, T. S., Lee, L. A. Asunder is a critical regulator of dynein-dynactin localization during Drosophila spermatogenesis. Molec. Biol. Cell 20: 2709-2721, 2009. PubMed: 19357193
- ^ "UniProt, Q9NVM9". Pristupljeno 7. 8. 2021.
- ^ Lee, L. A., Lee, E., Anderson, M. A., Vardy, L., Tahinci, E., Ali, S. M., Kashevsky, H., Benasutti, M., Kirschner, M. W., Orr-Weaver, T. L. Drosophila genome-scale screen for PAN GU kinase substrates identifies Mat89Bb as a cell cycle regulator. Dev. Cell 8: 435-442, 2005. PubMed: 15737938
- ^ Jodoin, J. N., Shboul, M., Sitaram, P., Zein-Sabatto, H. Human Asunder promotes dynein recruitment and centrosomal tethering to the nucleus at mitotic entry. Molec. Biol. Cell 23: 4713-4724, 2012. PubMed: 23097494
Dopunska literatura uredi
- Maruyama K, Sugano S (1994). "Oligo-capping: a simple method to replace the cap structure of eukaryotic mRNAs with oligoribonucleotides". Gene. 138 (1–2): 171–4. doi:10.1016/0378-1119(94)90802-8. PMID 8125298.
- Bonaldo MF, Lennon G, Soares MB (1997). "Normalization and subtraction: two approaches to facilitate gene discovery". Genome Res. 6 (9): 791–806. doi:10.1101/gr.6.9.791. PMID 8889548.
- Lee SY, Obata Y, Yoshida M, et al. (2003). "Immunomic analysis of human sarcoma". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 100 (5): 2651–6. doi:10.1073/pnas.0437972100. PMC 151395. PMID 12601173.
- Kimura K, Wakamatsu A, Suzuki Y, et al. (2006). "Diversification of transcriptional modulation: Large-scale identification and characterization of putative alternative promoters of human genes". Genome Res. 16 (1): 55–65. doi:10.1101/gr.4039406. PMC 1356129. PMID 16344560.
- Olsen JV, Blagoev B, Gnad F, et al. (2006). "Global, in vivo, and site-specific phosphorylation dynamics in signaling networks". Cell. 127 (3): 635–48. doi:10.1016/j.cell.2006.09.026. PMID 17081983. S2CID 7827573.