TOM1-oliki protein 1 je protein koji je kod ljudi kodiran gen om TOM1L1.[5][6][7][8]

TOM1L1
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

3RRU

Identifikatori
AliasiTOM1L1
Vanjski ID-jeviOMIM: 604701 MGI: 1919193 HomoloGene: 38055 GeneCards: TOM1L1
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 17 (čovjek)
Hrom.Hromosom 17 (čovjek)[1]
Hromosom 17 (čovjek)
Genomska lokacija za TOM1L1
Genomska lokacija za TOM1L1
Bend17q22Početak54,899,387 bp[1]
Kraj54,961,956 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 11 (miš)
Hrom.Hromosom 11 (miš)[2]
Hromosom 11 (miš)
Genomska lokacija za TOM1L1
Genomska lokacija za TOM1L1
Bend11 D|11 55.47 cMPočetak90,534,291 bp[2]
Kraj90,579,192 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija SH3 domain binding
clathrin binding
protein kinase activator activity
ubiquitin binding
GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
protein kinase binding
Ćelijska komponenta citoplazma
citosol
endozom
Golđijev aparat
membrana
intracellular anatomical structure
Golgi stack
Lizozom
endosome membrane
Egzosom
Biološki proces regulation of DNA biosynthetic process
negative regulation of mitotic nuclear division
positive regulation of protein autophosphorylation
protein transport
ubiquitin-dependent protein catabolic process via the multivesicular body sorting pathway
intracellular protein transport
activation of protein kinase activity
GO:0072468 Transdukcija signala
GO:0015915 transport
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_005486
NM_001321173
NM_001321174
NM_001321175
NM_001321176

NM_028011
NM_001357543
NM_001357544
NM_001357547

RefSeq (bjelančevina)

NP_001308102
NP_001308103
NP_001308104
NP_001308105
NP_005477

NP_082287
NP_001344472
NP_001344473
NP_001344476

Lokacija (UCSC)Chr 17: 54.9 – 54.96 MbChr 11: 90.53 – 90.58 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Dužina polipeptidnog lanca je 476 aminokiselina, a molekulska težina 52.989.[9].

Aminokiselinska sekvenca

Simboli
1020304050
MAFGKSHRDPYATSVGHLIEKATFAGVQTEDWGQFMHICDIINTTQDGPK
DAVKALKKRISKNYNHKEIQLTLSLIDMCVQNCGPSFQSLIVKKEFVKEN
LVKLLNPRYNLPLDIQNRILNFIKTWSQGFPGGVDVSEVKEVYLDLVKKG
VQFPPSEAEAETARQETAQISSNPPTSVPTAPALSSVIAPKNSTVTLVPE
QIGKLHSELDMVKMNVRVMSAILMENTPGSENHEDIELLQKLYKTGREMQ
ERIMDLLVVVENEDVTVELIQVNEDLNNAILGYERFTRNQQRILEQNKNQ
KEATNTTSEPSAPSQDLLDLSPSPRMPRATLGELNTMNNQLSGLNFSLPS
SDVTNNLKPSLHPQMNLLALENTEIPPFAQRTSQNLTSSHAYDNFLEHSN
SVFLQPVSLQTIAAAPSNQSLPPLPSNHPAMTKSDLQPPNYYEVMEFDPL
APAVTTEAIYEEIDAHQHKGAQNDGD

TOM1L1 pripada porodici proteina povezanih s TOM1, koji su uključeni u endocitozu. Ovi proteini imaju N-terminalni Vps27 / HGS /STAM (VHS) domen, nakon čega slijedi GGA/ TOM1 (GAT) domen.

Kloniranje i ekspresija

uredi

N-terminalni domen TOM1 dijeli sličnost sekvenci s N-terminalnim domenima ljudskog HGS-a i STAM-a i kvščevog VPS27, a svi su proteini povezani s prometom vezikula na endosomu. Pretražujući baze podataka sa sekvencama, koristeći TOM1 kao upit, Seroussi et al. (1999) identificirali su TOM1L1 kao drugi protein sa N-terminalnim domenom sličnom onom kod TOM1. Autori su složili sekvence grupe ljudskih TOM1L1 EST u susjednu cDNK, koja kodira izvedeni protein od 476 aminokiselina. TOM1L1 dijeli 37% identiteta sekvence s TOM1; njegov domen C-terminala nije sličan domenu TOM1.[10] PCR-om biblioteke cDNK ljudske jetre, Katoh et al. (2006) klonirani ljudski TOM1L2. Izvedeni protein ima N-terminalni VHS domen, centraln GAT domen i C-terminalni domen sa sekvencom kutije klatrina.

Funkcija gena

uredi

Koristeći 2-hibridne testove kvasaca, Puertollano (2005) otkrio je da je ljudski TOM1L1 stupio u interakciju sa komponentama multivezikulskih mehanizma za sortiranje tijela, uključujući TSG101 (601387) i HRS (HGS), endosomski regulator razgradnje proteina.[11] Epitop-označeni TOM1L1 eksprimiran je u citosolu transficiranih HeLa ćelija, ali koekspresija HRS-a preraspodijelila je TOM1L1 na endosome. Ekspresija konstitutivno aktivnog oblika FYN promovirala je fosforilaciju tirozina TOM1L1, inducirala povećanje endosoma i promovirala regrutaciju TOM1L1 u povećane endosome. Koristeći testove in vitro, Franco et al. (2006) otkrili su da je miš Tom1l1 stupio u interakciju i bio supstrat za kinaze porodice SRC (SFK) ljudskog SRC-a i goveđeg Fyn.[12] Fosforilirani Tom1l1 stabilizirao je Fyn u otvorenoj i aktivnoj konformaciji i povećao aktivnost fosforilacija rekombinantnih ljudskih SRC i FYN. Tom1l1 inhibirao je mitogeni efekt SFK signalizacije, induciran PDGF-om u fibroblastima miša, ometajući interakciju SFK-PDGF receptora, uzrokujući blokadu G1-fazu ćelijskog ciklusa. Koekspresija ljudskih SFK suprotstavila se G1 bloku induciranom Tom1l1. Nokdaun Tom1l1, neutralizacijom antitijela ili malom interferirajućom RNK, povećao je broj ćelija koje su ušle u S-fazu nakon PDGF stimulacije. Prekomjerna ekspresija srodnih molekula Tom1l2 i Tom1 također je inhibirala PDGF-induciranu sintezu DNK, ali sa znatno nižom snagom. S obzirom na predviđenu ulogu proteina povezanih s TOM1 u endocitozi, Franco et al. (2006) pretpostavili su da TOM1L1 može sudjelovati u reciklaži PDGF receptora. Koristeći imunoprecipitaciju i Western blot analizu, Katoh et al. (2006) pokazali su da su C-terminalni domeni TOM1L1 i TOM1L2 u interakciji sa teškim lancem klatrina (CLTC). GAT domene TOM1L1 i TOM1L2 u interakciji su s endosomnim proteinom TOLLIP. Kada su se koeksprimirali, TOM1 i TOM1L1 regrutovani su u TOLLIP pozitivne endosome. Katoh i dr. (2006) zaključili su da, zajedno s TOLLIP-om, proteini porodice TOM1 regrutuju klatrin na endosome i moduliraju endosomsku funkciju.[13]

Gross (2012) mapirao je gen TOM1L1 u hromosomsku sekvencu 17q22, na osnovu poravnanja sekvence TOM1L1 (GenBank AJ010071) sa genomskom sekvencom (GRCh37).[14]

Reference

uredi

  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000141198 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000020541 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Seroussi E, Kedra D, Kost-Alimova M, Sandberg-Nordqvist AC, Fransson I, Jacobs JF, Fu Y, Pan HQ, Roe BA, Imreh S, Dumanski JP (Aug 1999). "TOM1 genes map to human chromosome 22q13.1 and mouse chromosome 8C1 and encode proteins similar to the endosomal proteins HGS and STAM". Genomics. 57 (3): 380–8. doi:10.1006/geno.1998.5739. PMID 10329004.
  6. ^ Puertollano R (Mar 2005). "Interactions of TOM1L1 with the multivesicular body sorting machinery". J Biol Chem. 280 (10): 9258–64. doi:10.1074/jbc.M412481200. PMID 15611048.
  7. ^ Zhang J, Suzuki K, Hitomi T, Siraganian RP (Dec 2007). "TOM1L1 is a Lyn substrate involved in FcepsilonRI signaling in mast cells". J Biol Chem. 282 (52): 37669–77. doi:10.1074/jbc.M705168200. PMID 17977829.
  8. ^ "Entrez Gene: TOM1L1 target of myb1 (chicken)-like 1".
  9. ^ "UniProt, O75674". Pristupljeno 12. 6. 2021.
  10. ^ Seroussi, E., Kedra, D., Kost-Alimova, M., Sandberg-Nordqvist, A.-C., Fransson, I., Jacobs, J. F. M., Fu, Y., Pan, H.-Q., Roe, B. A., Imreh, S., Dumanski, J. P. TOM1 genes map to human chromosome 22q13.1 and mouse chromosome 8C1 and encode proteins similar to the endosomal proteins HGS and STAM. Genomics 57: 380-388, 1999. [PubMed]: 10329004
  11. ^ Puertollano, R. Interactions of TOM1L1 with the multivesicular body sorting machinery. J. Biol. Chem. 280: 9258-9264, 2005. [PubMed]: 15611048
  12. ^ Franco, M., Furstoss, O., Simon, V., Benistant, C., Hong, W. J., Roche, S. The adaptor protein Tom1L1 is a negative regulator of Src mitogenic signaling induced by growth factors. Molec. Cell. Biol. 26: 1932-1947, 2006. PubMed: 16479011
  13. ^ Katoh, Y., Imakagura, H., Futatsumori, M., Nakayama, K. Recruitment of clathrin onto endosomes by the Tom1-Tollip complex. Biochem. Biophys. Res. Commun. 341: 143-149, 2006. [PubMed]: 16412388
  14. ^ Franco, M., Furstoss, O., Simon, V., Benistant, C., Hong, W. J., Roche, S. The adaptor protein Tom1L1 is a negative regulator of Src mitogenic signaling induced by growth factors. Molec. Cell. Biol. 26: 1932-1947, 2006. [PubMed]: 16479011

Dopunska literatura

uredi

Vanjski linkovi

uredi

TOM1L1 detalji ljudskog genoma u UCSC Genome Browser.