Gangliozidni aktivator GM2 znan i kaoGM2A jest protein koji je kod ljudi kodiran genom GM2A sa hromosoma 5.[5][6]

GM2A
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

1G13, 1PU5, 1PUB, 1TJJ, 2AF9, 2AG2, 2AG4, 2AG9

Identifikatori
AliasiGM2A
Vanjski ID-jeviOMIM: 613109 MGI: 95762 HomoloGene: 349 GeneCards: GM2A
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 5 (čovjek)
Hrom.Hromosom 5 (čovjek)[1]
Hromosom 5 (čovjek)
Genomska lokacija za GM2A
Genomska lokacija za GM2A
Bend5q33.1Početak151,212,150 bp[1]
Kraj151,270,440 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 11 (miš)
Hrom.Hromosom 11 (miš)[2]
Hromosom 11 (miš)
Genomska lokacija za GM2A
Genomska lokacija za GM2A
Bend11 B1.3|11 32.13 cMPočetak54,988,941 bp[2]
Kraj55,003,855 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije




Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija lipid transporter activity
phospholipase activator activity
beta-N-acetylgalactosaminidase activity
beta-N-acetylhexosaminidase activity
GO:0010577 enzyme activator activity
hydrolase activity
sphingolipid activator protein activity
Ćelijska komponenta citoplazma
apical cortex
lysosomal lumen
mitohondrija
potassium:proton exchanging ATPase complex
cytoplasmic side of plasma membrane
Lizozom
Egzosom
extracellular region
azurophil granule lumen
basolateral plasma membrane
apical plasma membrane
Biološki proces positive regulation of hydrolase activity
lipid transport
glycosphingolipid metabolic process
neuromuscular process controlling balance
lipid metabolism
lipid storage
nervous system process
learning or memory
oligosaccharide catabolic process
ganglioside metabolic process
ganglioside catabolic process
sphingolipid metabolic process
neutrophil degranulation
GO:0048554 positive regulation of catalytic activity
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_001167607
NM_000405

NM_010299

RefSeq (bjelančevina)

NP_000396
NP_001161079

NP_034429

Lokacija (UCSC)Chr 5: 151.21 – 151.27 MbChr 11: 54.99 – 55 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Aminokiselinska sekvenca

uredi

Dužina polipeptidnog lanca je 193 aminokiseline, а molekulska težina Da. 20 838[7]

1020304050
MQSLMQAPLLIALGLLLAAPAQAHLKKPSQLSSFSWDNCDEGKDPAVIRS
LTLEPDPIIVPGNVTLSVMGSTSVPLSSPLKVDLVLEKEVAGLWIKIPCT
DYIGSCTFEHFCDVLDMLIPTGEPCPEPLRTYGLPCHCPFKEGTYSLPKS
EFVVPDLELPSWLTTGNYRIESVLSSSGKRLGCIKIAASLKGI

Funkcija

uredi

Protein kodiran ovim genom je mali transportni glikolipidni protein koji djeluje kao supstratni specifični kofaktor za lizosomski enzim β-heksozaminidazu A. β-heksozaminidaza A, zajedno s GM2 aktivatorom gangliozida, katalizira razgradnju gangliozida GM2 i drugih molekula koje sadrže terminalne N-acetil heksozamine.

GM2A je protein za prijenos lipida, koji stimulira enzimsku obradu gangliozida, a također i aktivaciju -ćelija putem prezentacije lipida. Ovaj protein veže molekule gangliozida GM2, ekstrahira ih iz membrana i prezentira ih beta-heksozaminidazi A radi cijepanja N-acetil-D-galaktozamina i pretvaranja u GM3.

Identificiran je kao član porodice proteina ML-domena uključenih u urođenu imunost i metabolizam lipida u bazi podataka SMART. [1].

Regulacija

uredi

U melanocitnim ćelijama ekspresija gena GM2A može se regulirati trankripcijskim faktorom MITF.[8]

Klinički značaj

uredi

Mutacije u ovom genu, naslijeđene po autosomno recesivnom obrascu, rezultiraju GM2-gangliosidozom varijanta AB, rijetkom GM2 gangliosidozom koja ima simptome i patološke promjene identične kao što ima Tay-Sachsova bolest i Sandhoffova bolest.[9]

GM2A mutacije se rijetko prijavljuju, a zabilježeni slučajevi često se javljaju kod srodnih roditelja ili u genetički izoliranim populacijama.[10]

Budući da se varijanta AB tako rijetko dijagnosticira, čak i kod dojenčadi, vjerovatno je da je većina mutacija GM2A fatalna za fetus u homozigotima i genetički vezanim slučajevima, pa se stoga nikada klinički ne promatraju.

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000196743 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000000594 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Li SC, Nakamura T, Ogamo A, Li YT (novembar 1979). "Evidence for the presence of two separate protein activators for the enzymic hydrolysis of GM1 and GM2 gangliosides". J. Biol. Chem. 254 (21): 10592–5. PMID 115863. Arhivirano s originala, 2. 3. 2020. Pristupljeno 15. 10. 2021.
  6. ^ Klima H, Tanaka A, Schnabel D, Nakano T, Schröder M, Suzuki K, Sandhoff K (septembar 1991). "Characterization of full-length cDNAs and the gene coding for the human GM2 activator protein". FEBS Lett. 289 (2): 260–4. doi:10.1016/0014-5793(91)81084-L. PMID 1915857. S2CID 40408626.
  7. ^ "UniProt, P17900" (jezik: engleski). Pristupljeno 15. 10. 2021.
  8. ^ Hoek KS, Schlegel NC, Eichhoff OM, et al. (2008). "Novel MITF targets identified using a two-step DNA microarray strategy". Pigment Cell Melanoma Res. 21 (6): 665–76. doi:10.1111/j.1755-148X.2008.00505.x. PMID 19067971. S2CID 24698373.
  9. ^ Mahuran DJ (8. 10. 1999). "Biochemical consequences of mutations causing the GM2 gangliosidoses". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Basis of Disease. 1455 (2–3): 105–138. doi:10.1016/S0925-4439(99)00074-5. PMID 10571007.
  10. ^ "Online Mendelian Inheritance in Man". United States National Institute of Health. Pristupljeno 21. 4. 2009.

Dopunska literatura

uredi

Vanjski linkovi

uredi