Asim Zupčević
Asim Zupčević (Trebinje, 1919 – Turbe, kod Travnika, 28. decembar 1942) bio je učesnik NOB-a i narodni heroj Jugoslavije.
Asim Zupčević | |
|---|---|
| Rođenje | 1919. |
| Smrt | 28. decembar 1942 (22–23 godine) |
| Nagrade | Narodni heroj Jugoslavije |
Biografija uredi
Rođen je 1919. godine u Trebinju. Osnovnu školu završio je u rodnom gradu, a zbog članstva u revolucionarnom omladinskom pokretu izbačen je iz gimnazije. Nakon što je završio stolarski zanat pridružio se radničkom pokretu. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je 1937. godine.
Kada je 1936, počeo građanski rat u Španiji, odlučio je da se odazove pozivu KPJ, i ode u Španiju i bori se protiv fašizma. Sa grupom komunista, februara 1937. se prebacio u Čanj, kod Bara, gdje se okupljala veća grupa komunista, a odakle su trebali da budu prebačeni brodom u Španiju. Međutim, policija ih je otkrila, uhapsila i sprovela u Trebinje. Iz zatvora je pušten na intervenciju porodice. Godine 1939. postao je član Oblasnog komiteta KPJ za Trebinje i od tada, do okupacije zemlje, radio je na masovnom organizovanju partijskih organizacija u gradu i na selu i na okupljanju antifašističkih snaga.
Nakon okupacije Jugoslavije, aprila 1941. godine, uključio se u rad na organizovanju oružanog ustanka. Posebno je bio aktivan u provođenju politike Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) i radu sa muslimanima, kojima je objašnjavao suštinu ustaštva, razotkrivao ustaška zvjerstva i odvraćao ih od prelaska u ustaške redove. Hapšen je zbog protesta protiv ustaškog režima. Kada se jednom vraćao sa oslobođene teritorije, nosio je oružje, pa su ga Italijani uhapsili, ali su ga zbog nedostatka dokaza pustili. Nakon toga napušta grad i odlazi u partizane. Učestvovao je u bici protiv Italijana 18. decembra 1941. na Radovan-ždrijelu. Bila je to prva veća borba protiv okupatora na trebinjsko - dubrovačkom području, tokom koje su uništena dva italijanska tenka. Januara 1942. postaje politički komesar čete Prvog hercegovačko-crnogorskog udarnog bataljona. Asim se svojom četom istakao u napadu na ustaški garnizon u kasarni Bakraćuši pod Veležom, iznad Mostara, 17. aprila 1942. godine. Prilikom povlačenja hercegovačkih partizanskih jedinica tokom italijansko - četničke ofanzive, u ljeto 1942. godine] pridružio se Mostarskom partizanskom bataljonu, kao politički komesar Druge čete. Kada je u augustu 1942. godine, formirana Deseta hercegovačka jurišna brigada, njegova četa je uključena u sastav brigade, a on je postavljen na mjesto političkog komesara čete u Trećem bataljonu. Sa brigadom je učestvovao u mnogim akcijama tokom 1942. godine u Bosni.
U decembru 1942. sa brigadom je učestvovao u borbama na području Vlašića i Pougarja. Prilikom napada Prve dalmatinske i Desete hercegovačke brigade na selo Turbe, kod Travnika, 28. decembra 1942. godine poginuo je tokom napada bombom na neprijateljske položaje.
Odlukom Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ, 20. decembra 1951. godine]] proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Народни хероји Југославије. Београд: Младост. 1975.