Vlora

	Vlora
	Valona, Vlorë
	Grad
	Panorama Vlore
Država	Albanija
Koordinate	40°27′54″N 19°29′06″E / 40.46500°N 19.48500°E
Površina
- Metro	616,85 km2
Stanovništvo	130,827 (2011)
- Metro	194,147
Gradonačelnik	Dritan Leli (PS)
Vremenska zona	UTC+1
Poštanski broj	9401-9405
Kod	+355 (0)33
	Veb-sajt: vlora.gov.al

40°27′54″N 19°29′06″E / 40.46500°N 19.48500°E

Vlora ili Valona (albanski: Vlora, neodređeni oblik: Vlorë; italijanski: Valona, grčki: Αυλών Aulón) je treći po veličini grad Albanije, sjedište okruga Vlora. Valona je druga najveća luka u Albaniji i albanski grad koji je najbliži italijanskoj obali. Nalazi se na strateški značajnom položaju (na Otrantskim vratima koja kontroliraju ulaz u Jadransko more), te je kroz historiju bio značajan vojni centar. U gradu je proglašena nezavisnost Albanije 1912. godine. Stanovnici Vlore se zovu Vlonjati.

Geografija

Karta Vlore

Vlora je smještena na obali Otrantskih vrata, morskog prolaza između Jadranskog i Jonskog mora. Od svih albanskih gradova je najbliži italijanskoj obali. Grad se nalazi u zalivu kojeg poluostrvo Karaburun štiti od vjetra i valova, te je posebno pogodan za razvoj luke. U blizini je ostrvo Sazan na kojem su značajni vojni objekti. Klima je sredozemna.

Historija

Grad je osnovan kao grčka kolonija u 6. vijeku p. n. e. na ilirskoj obali i nazvan je Aulon, i neprekidno je naseljen već oko 26 vijekova.^[2] Bio je značajan grad tokom rimskog i bizantskog perioda, kad je postao sjedište biskupije. U 11. i 12. vijeku su se oko grada vodile borbe između Bizanta i Normana. 1464. godine grad su osvojile Osmanlije i nakon što je došao u venecijanski posjed 1690., Osmanlije su ga ponovo osvojile 1691. godine. 1851. godine pretrpio je velika oštećenja izazvana zemljotresom.^[3]

Vlora 1573. godine

Za vrijeme Prvoga balkanskog rata 1912. je Ismail Qemal Bej Vlora u Vlori proglasio nezavisnost Albanije i Vlora je postala prvi albanski glavni grad.^[2] Grad je bio pod talijanskom okupacijom tokom 1. i 2. svjetskog rat. Tokom 2. svjetskog rata Vlora je bila važna italijanska i njemačka podmornička baza koju su često bombardirali Saveznici. Tokom komunističke diktature blizu grada osnovana je jedina sovjetska vojna baza na Sredozemlju. Nakon spora Albanije i Sovjetskoga Saveza 1961. godine, baza je prešla pod kinesku upravu. 1997. godine grad je bio centar nereda i nemira nakon raspada nekoliko lažnih investicionih šema koje su dovele do pada vlade Sali Berishe a nered se skoro pretvorio u građanski rat.