Bosanski vilajet
Bosanski vilajet je bivša upravna jedinica Osmanlijskog carstva nastala 1867, i obuhvatala je većinu teritorije današnje države Bosne i Hercegovine. Na jugu je graničio sa Kosovskim vilajeteom.
Bosanski Vilajet | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1867-1908 (de jure) 1867-1878 (de facto) |
||||||||||
|
||||||||||
Glavni grad | Sarajevo |
|||||||||
Zakonodavstvo | ||||||||||
Površina | ||||||||||
• Ukupno |
46000 km2 | |||||||||
Stanovništvo | ||||||||||
• Ukupno |
1.232.000 | |||||||||
Valuta | Akče |
Efektivno je prestao postojati nakon Austrougarskog osvajanja Bosne i Hercegovine 1878. godine, iako je formalno postojao sve do 1908. godine. Nije uključivao Staru Hercegovinu koja je 1878. ustupljena Kraljevini Crnoj Gori. Formalno je pripojen Austro-Ugarskoj 1908. Prije administrativnih reformi iz 1867, jedinica se zvala Bosanski ejalet.
Od 1877. godine granice ovog vilajeta se nisu mijenjale. U istim granicama je Austrougarska formirala svoju provinciju. Bosna i Hercegovina je u tim granicama postojala i kao privremena pokrajina Kraljevine SHS do 1922. godine. Nakon Drugog svjetskog rata osnovana je Narodna Republika Bosna i Hercegovina u okviru Federativne Narodne Republike Jugoslavije u približno istim granicama, s tim što je NRBiH imala samo jedan izlaz na more, u općini Neum, a naseljena mjesta Sutorina i Kruševice pripale su NR Crnoj Gori.
Administrativne podjele
urediSandžaci vilajeta:[1]
- Bosanski sandžak (kadiluci Sarajevo, Visoko, Fojnica, Čajniče, Višegrad, Rogatica i Kladine)
- Zvornički sandžak (kadiluci Tuzla, Maglaj, Gračanica, Gradačac, Brčko, Bijeljina, Zvornik)
- Banjalučki sandžak
- Hercegovački sandžak (Mostar, kadiluci Foča, Konjic, Ljubuški, Stolac, Trebinje, Bileća, Nikšić i Gacko)
- Travnički sandžak (kadiluci Jajce, Glamoč i Livno)
- Bihaćki sandžak (kadiluci Ključ, Cazin, Krupa, Kostajnica i Prijedor)
- Novopazarski sandžak (do 1877. godine, kada je pripojen Kosovskom vilajetu).