Ratno zrakoplovstvo i protivzračna odbrana Armije Republike Bosne i Hercegovine
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ratno zrakoplovstvo i protivzračna odbrana Armije Republike Bosne i Hercegovine je predstavljalo jedan od dva vida Armije Republike Bosne i Hercegovine tokom rata u Bosni i Hercegovini i poslijeratnom periodu do osnivanja Vojske Federacije BiH kada prelazi u njen sastav. Cilj RZ i PZO-a je bio zaštita zračnog prostora R BiH, snadbijevanje i podrška kopnenim jedinicama Armije R BiH i pomoć i podrška civilnom stanovništu tokom rata u Bosni i Hercegovini, naročito stanovništu u enklavama koje su se nalazile pod opsadom kao Bihać, Srebrenica, Žepa i Goražde. RZ i PZO Armije R BiH je formirano 22. maja 1992. godine kao Prva vazduhoplovna brigada Armije R BiH na devastiranom i oštećenom aerodromu Dubrave kojeg je prije toga napustila i pokušala onesposobiti JNA.
Ratno zrakoplovstvo i protivzračna odbrana Armije Republike BiH | |
---|---|
Aktivna | 22. maj 1992. |
Država | Republika Bosna i Hercegovina |
Grana | RZ i PZO |
Dio | Armija Republike Bosne i Hercegovine |
Glavno sjedište | Tuzla |
Oprema | Mil Mi-8 Utva 66 Utva 75 Antonov An-2 Piper PA-18 |
Komandanti | |
Brigadir Salko Begić |
Historija
urediRaspadom Jugoslavije i izbijanje ratnih sukoba u SFRJ pripadnici nesprske nacionalnosti napuštaju JNA među kojima su bili piloti, aviomehaničari i ostali kadar RV i PVO-a JNA i stavljaju se na raspolaganje Teritorijalnoj odbrani Bosne i Hercegovine koja je kasnije preustrojena u novoforiranu Armiju Republike Bosne i Hercegovine. Armiju R BiH po osnivanju i tokom cijelog rata pratili su problemi nedostatka oružja i vojne opreme, borbenih i neborbenih letjelica zbog embarga na uvoz oružja od strane Vijeća sigurnosti UN-a, oduzimanjem oružja TO od strane JNA, nestabilnim putevima opskrbe. Aerodromi koji su se nalazili na prostorima BiH pod kontrolom Armije RBIH u aprilu i maju 1992. godine su uništeni ili devastirani tokom povlačenja JNA. aerodrom Željava kod Bihaća je onesposobljen od povlačenja JNA 16. maja 1992, a ratna tehnika i avioni MiG-21 su dislocirani. Proglašenjem nezavisnosti Hrvatske i Bosne i Hercegovine ovaj aerodrom se našao ispresijecan graničnim pojasom dviju država. Uspostavom linije razgraničenja između Armije R BiH i Srpske vojske Krajine aerodrom više nije bio upotrebljiv. U maju i junu iste godine u Bihaću grupa pilota i kadra bivše JNA sa aerodroma Željava radi na formiranju vazduhoplovne grupe i izgradnji aerodroma Ćoralići u istoimenom mjestu na teritoriji općine Cazin. Prvi let je obavljen 15. juna 1992. godine u pravcu Zagreba u svrhu uspostave zračnog mosta između bihaćkog područja, koje se nalazilo u okruženju i Zagreba. Prvo slijetanje na novi aerodrom Ćoralići bilo je 22. juna 1992. s dva aviona Antonov An-2 Hrvatskog ratnog zrakoplovstva kojima su pilotirali Josip Hrgović i Vladimir Rajtar. Nakon pauze, HRZ je 15. jula uspostavio zračni most Lučko - Ćoralići, istovremeno obučavajući pilote iz BiH za pilotiranje avionom An-2. Prvi samostalan let nekog od tih pilota za Ćoraliće izvršio je 14. augusta Suad Pečenković. Zračni most održavan je do 30. decembra 1992.
Aerodrom Dubrave su preuzele jedinice Teritorijalne odbrane i MUP-a općine Živinice nakon pregovora sa JNA 18. maja 1992. godine.[1] Pista aerodroma je bila minirana, a poletno-spustna staza, kontrolni toranj i prateće instalacije su bile uništene. Nakon sanacije aerodroma 22. maja 1992. godine formirana je Prva vazduhoplovna brigada Armije R BiH. Ta jedinica je raspolagala sa sportskim i višenamjenskim avionima iz obližnjih aeroklubova PZL-104 Wilga, Utva 75 i Piper PA-18. Prvi let je obavljen 17. jula na relaciji Dubrave - Zagreb avionom Utva 66 kojim je upravljao pilot Esad Sinanović u svrhu transporta teško ranjenog pripadnika namjenske vojne industrije. Prilikom preleta preko neprijateljske teritorije avion je teško oštećen i razbio se pokušavajući prinudno sletjeti blizu Zagreba.
Brigada dobiva na raspolaganje prve helikoptere tipa Mil Mi-8 20. februara 1993. godine. Prvi letovi ovih helikoptera bili su u pravcu opkoljene Srebrenice. Do kraja godine obavljeno je ukupno 10 letova u istom pravca. Iste godine izvode se radovi na ustroju jedinice, obuke i uvježbavanja pilota. 7. marta 1994. godine odlukom Vlade Republike Bosne i Hercegovine aerodrom Dubrave se predaje na korišćenje snaga UN-a. Letjelice i jedinica se izmješataju na okolnje improvizovane lokacije. Pripadnici ove brigade osim u letačkim aktivnostima učestvovali su u borbama u vidu pješadije na području Repuha, Živinica, Smoluće, Lukavca i Vozuće i Posavine tokom ofanzive VRS-a.
Tokom rata u BiH RV i PVO Armije R BiH biva angažovano na letovima u pravcu enklava u istočnoj Bosni Srebrenica, Žepa i Goražde i u pravcu Bihaća na sjeverozapadu BiH. Letovi su obavljani ne samo u borbene, već i u humanitarne svrhe s ciljem snadbijevanja lokalnog stanovništva hranom, lijekovima, sanitetskim materijalom i prevozom ranjenika. RV i PVO je vršilo uspješnu koordinaciju sa kopnenim snagama Armije R BiH prilikom čega su vršili transport municije, vojne opreme, oružja, ranjenika, vojnika i vojnog kadra.
Kako su se vršili preleti preko teritorije R BiH, koja nije bila pod nadzorom Armije R BiH, prema enklavama dolazilo je do izlaganja opasnosti obaranja helikoptera uslijed djelovanja guste protivavionske odbrane Vojske Republike Srpske. Od 14 helikoptera s koliko je raspolagala Armija R BiH, oboreno ih je 7.
1. augusta 1994. godine na letu Ćoralići - Zagreb oboren je projektilom Srpske vojske Krajine transportni avion kojim je upravljao pilot Samir Beganović sa ukrajinskom posadom u rejonu Plitvičkih jezera. Posmrtni ostaci nisu nikada predani članovima porodica.[2] 7. maja 1995. godine na letu prema Žepi biva oboren helikopter Mi-8 pilota Envera Malkića i Envera Čokića kada je poginula cjelokupna posada sa putnicima, koji su pretežno bili ljekari.[3]
U noći s 27. na 28. maj 1995. godine na letu Ćoralići - Zagreb projektilom ispaljenim od strane Srpske vojske Krajine oboren je helikopter Mi-8. Poginula je cijela posada sa putnicima, među kojima su bili tadašnji ministar vanjskih poslova dr. Irfan Ljubijankić, zamjenik ministra pravde Izet Muhamedagić, dr. Mensur Šabulić savjetnik u ambasadi R BiH u Zagrebu i ostali.[4]
U toku rata u BiH RV i PVO Armije R BiH je izvršilo preko 7.000 letova, prevezlo preko 3.000 tona tereta i transportovalo preko 30.000 ljudi. Ratni priznanjem Zlatni ljiljan odlikovano je sedam pilota.
Zračne baze
urediOprema
urediLetjelice
urediLetjelica | Slika | Tip | Model | Količina | Bilješke |
---|---|---|---|---|---|
Mi-8/17 | Transportni helikopter | Mi-8T Mi-8MTV |
6 | ||
Mil Mi-34 | Laki višenamjenski helikopter | Mi-34 Hermit | 1 | ||
Utva 66 | Školski avion | Utva 66 | Preuzeto od lokalnih aero klubova. | ||
Utva 75 | Školski avion | Utva 75 | Preuzeto od lokalnih aero klubova. | ||
PZL-104 Wilga | Lahki višenamjenski avion | Preuzeto od lokalnih aero klubova. | |||
Piper PA-18 | Lahki višenamjenski avion | Preuzeto od lokalnih aero klubova. | |||
Zlin 526 | Lahki višenamjenski avion | Preuzeto od lokalnih aero klubova. | |||
Antonov An-2 | Višenamjenski avion | Preuzeto od lokalnih aero klubova. |
Reference
uredi- ^ "G.Dubarve: Sjećanje na opraciju Aerodrom". Zivinice.ba (jezik: engleski). Pristupljeno 18. 6. 2023.
- ^ https://www.oslobodjenje.ba/vijesti/bih/prvi-ratni-pilot-bh-armije-dobio-ulicu-367271
- ^ https://avaz.ba/vijesti/bih/330050/zasto-su-zaboravljeni-ikari-bosanskohercegovackog-neba
- ^ http://normala.ba/2019/05/27/godisnjica-ubistva-irfana-ljubijankica-sramota-duga-24-godine-ovo-sto-zovemo-drzavom-nikada-nije-pokrenulo-istragu-o-ubistvu-svog-ministra-vanjskih-poslova-i-njegovih-suradnika/