Roznamedžijina džamija

Džamija Roznamedži Ibrahim – efendije, poznata i kao Roznamedžijina džamija, nalazi se na uglu Kresine ulice i ulice Braće Fejića, nedaleko od lijeve obale rijeke Neretve. Ističe se ukrašenom munarom i ornamentisanim prozorima. Džamija je izgrađena prije 1620. godine jer se od prihoda Ahmedovog vakufa isplaćivalo imamu i hatifu Ibrahim – efendijine džamije po jedna akča dnevno. Po natpisu na ploči iznad ulaznih vrata, džamija je temeljito popravljena 1897. godine. Godine 1967, vjetar je do šerefe srušio munaru pa je ona dvije godine kasnije ponovo ozidana. Ibrahim - efendija je porijeklom iz Nevesinja, i bio je roznamedžija na dvoru sultana Murata IV.

Zasluga Ibrahim – efendije je i u tome što je proširio vodovod u Mostaru i omogućio snadbijevanje jednog dijela grada pitkom vodom. Pored džamije sagrađena je i medresa, a oko 1800. godine u dvorištu medrese šadrvan. Nije sačuvana vakufnama niti bilo koji drugi dokument koji bi ukazao na to šta je vakif ostavio za izdržavanje svojih zadužbina. Godine 1889., ovaj vakuf je u posjedu imao dućan, kuću i harem. Džamija je poznata i pod imenom Kresina džamija, po porodici Kreso čiji su članovi godinama obavljali dužnost imama. Džamija je zatvorena 1924. godine i u njoj je jedno vrijeme radila stalna izložba projekata Urbanističkog zavoda u Mostaru. Za vrijeme Drugog svjetskog rata Talijani su je bili mnogo oštetili, pa su uništili i minber. Stanje džamije 1953. godine je bilo vrlo loše. Trijem se bio gotovo srušio, unutrašnjost demolirana a prozori porazbijani. Pokrov od lima i malter na fasadi nije odgovarao objektu, a uz to je bio dotrajao. Hitan zahvat bio je potreban i taj je izveden dok unutrašnjost nije uređena. U ratu 1992-1995. godine, džamija je stradala a njen popravak je trajao u periodu od 1995-2000., i u moderno vrijeme džamija služi svojoj svrsi.