Baku
Baku (azerski: Bakı) glavni je i najveći grad Azerbejdžana, kao i najveći grad na Kaspijskom moru i u oblasti Kavkaza. Baku se nalazi na 28 metara ispod razine mora, što ga čini najnižim nacionalnim glavnim gradom na svijetu te ujedno i najvećim gradom na svijetu koji se nalazi ispod razine mora. Baku se nalazi na južnoj obali poluostrva Apsheron, pored zaliva Baku. Prema procjeni iz 2009. godine u gradu živi preko dva miliona ljudi.[1] Zvanično, oko 25 posto svih stanovnika zemlje živi u metropoli Bakua. Baku je jedina metropola u Azerbejdžanu. Baku je nastao na mjestu koje je naseljavano stotinama godina prije (Isusa), dok prvi pisani izvori o gradu potiču iz 6. stoljeća nove ere.
| Baku (Bakı) | ||
| Grad | ||
 Mozaik Bakua
| ||
|
||
| Država |  Azerbejdžan
| |
|---|---|---|
| Nadmorska visina | –28 m | |
| Koordinate | 40°22′00″N 49°50′07″E / 40.36667°N 49.83528°E | |
| Površina | 2,140 km2 | |
| Stanovništvo | 2,262,600 (2015) | |
| - Urbana zona | 2,795,000 | |
| - Metro | 4,670,740 | |
| Vremenska zona | UTC+04:00 | |
| Poštanski broj | AZ1000 | |
| Pozivni broj | +994 12 | |
  | ||
| Veb-sajt: baku-ih.gov.az | ||
Baku je podijeljen u dvanaest administrativnih okruga i 48 općina. Stari grad Baku, zajedno sa palačom Širvanshah i Maiden Towerom, 2000. godine su upisani kao UNESCO-ovo mjesto svjetske baštine. Prema rangiranju Lonely Planeta, Baku se nalazi među deset svjetskih destinacija najboljih za noćni život.[2]
Grad je naučno, kulturno i industrijsko središte Azerbejdžana. Mnogo značajnih azerbejdžanskih institucija ima svoje sjedište u gradu. Posljednjih godina Baku je postao važno mjesto međunarodnih događanja. Grad je bio domaćin 57. takmičenja za pjesmu Eurovizije 2012. godine, Evropske igre 2015, četvrte islamske igre solidarnosti, velika nagrada F1 Azerbejdžana od 2016. godine, domaćin finala Lige Europe 2018/19. i bit će jedan od gradova domaćina UEFA-e Evropskog prvenstva 2020. godine.
Historija
urediPrije otprilike 100.000 godina, teritorij modernog Bakua i Afešerona bio je savana s bogatom florom i faunom. Tragovi ljudskog naseljavanja sežu u kameno doba. Iz bronzanog doba otkrivene su rezbarije u blizini Bajila, a bronzani lik male ribe otkriven na teritoriji Starog grada. Ovo je navelo naučnike na zaključak da je grad nastao u bronzanom dobu. U blizini Nardarana, na mjestu zvanom Umid Gaya, otkrivena je prahistorijska opservatorija, na kojoj su na stijeni uklesane slike sunca i raznih zvijezda zajedno s primitivnom astronomskom tablicom.[3] Daljnjim arheološkim iskopavanjima otkrivena su razna prahistorijska naselja, urođeni hramovi, statue i drugi artefakti na teritoriji modernog grada i oko njega.
U 1. stoljeću prije Isusa, Rimljani su organizirali dvije kavkaske kampanje i stigli do Bakua. U blizini grada, u Gobustanu, otkriveni su rimski natpisi koji potiču od 84–96 prije nove ere. Ovo je jedan od najranijih pisanih dokaza o postojanju grada.[4]
Uspon Širvan-šahova i doba Safavida
urediBaku je bio carstvo Širvan-šahova tokom 8. stoljeća p.n.e. Grad je često bio napadnut od strane Hazara i Rusa. Širvan-šah Akhsitan I je sagradio mornaricu u Bakuu i uspješno odbio još jedan ruski napad 1170. godine. Nakon što je razorni zemljotres pogodio Šamaki, glavni grad Širvana, Širvan-šahov dvor preselio se u Baku 1191. godine.
Doba Širvana uveliko je utjecalo na Baku i ostatak današnjeg Azerbejdžana. Između 12. i 14. stoljeća izvršena su masivna utvrđenja u Bakuu i okolnim gradovima. Maiden toranj, toranj Ramana, tvrđava Nardaran, dvorac Shagan, dvorac Mardakan, okrugli dvorac i takođe poznati dvorac Sabayil na ostrvu Bakujskog zaljeva izgrađen je u ovom periodu. Gradske zidine Bakua također su obnovljene i ojačane.
Do ranog 16. stoljeća bogatstvo i strateški položaj Bakua privukli su fokus njenih većih susjeda; u prethodna dva stoljeća, grad je pod vlašću monarhija Kara Koyunlu i Ak Koyunlu. Pad Ak Koyunlu grad je odmah doveo u sferu interesovanja novoformirane iranske dinastije Safavida, koju je predvodio šah Ismail I (r. 1501–1524). Ismail I je izvršio opsadu Bakua 1501. godine. Nakon osvajanja grada dozvolio je Širvan-šahovima da ostanu na vlasti, pod safavidskim sizerenstvom. Njegov nasljednik, kralj Tahmasp I (r. 1524–1576.), potpuno je smijenio Širvan-šahove sa vlasti i Baku učinio dijelom provincije Širvan. Baku je ostao sastavni dio njegovog carstva i sukcesivnih iranskih dinastija koje će doći narednih stoljeća, sve do prve polovine 19. stoljeća. Dinastija Širvana, koja je Bakom vladala od 9. stoljeća, ugašena je tokom vladavine Safavida.
U to vrijeme grad je bio zatvoren u redove snažnih zidova koji su bili okruženi morem te širokim rovom na kopnu. Osmanlije su nakratko preuzele kontrolu nad Bakuom kao rezultat Osmansko-safavidskog rata 1578–1590; do 1607. godine grad je ponovo stavljen pod iransku kontrolu. 1604. godine tvrđavu Baku je srušio Šah Abbas I (r. 1588-1629).
Baku je poznat po tome što je bio žarište za trgovce iz cijelog svijeta tokom ranog modernog razdoblja. Trgovina je bila aktivna i to područje je bilo veoma prosperitetno. Značajno je da su se trgovci s indijskog potkontinentada etablirali u regiji. Ovi indijski trgovci izgradili su hram Ateshgah u periodu od 17. do 18. stoljeća; hram je korišten kao hinduističko, sikhijsko i parsijsko mjesto bogoslužja.
Administrativna podjela
urediDanas je Baku podijeljen na 12 rejonskih (pod-područja) (administrativne četvrti) i 5 naselja gradskog tipa:
|
|
Demografija
urediDo 1988. godine Baku je imao jako veliki broj ruskog, armenskog i jevrejskog stanovništva koje je pridonijelo kulturnoj raznolikosti i na različite načine (muzika, književnost, arhitektura i progresivni izgled) utjecalo na historiju Bakua. S početkom Karabahovog rata i progonom nad Jermenima, počevši u januaru 1990. godine, armensko stanovništvo je protjerano. Pod komunizmom, Sovjeti su preuzeli većinu jevrejske imovine u Bakuu. Nakon raspada Sovjetskog Saveza, azerbejdžanski predsednik Heydar Aliyev vratio je jevrejskoj zajednici nekoliko sinagoga i jevrejski koledž, koji su nacionalizovali Sovjeti. Ohrabrio je obnovu ovih zgrada. Obnova je započela na sedam od prvobitnih 11 sinagoga, uključujući sinagogu Gilah, sagrađenu 1896. godine, i veliku kruejsku sinagogu.
| Godina | Azeri | % | Rusi | % | Jermeni | % | Jevreji | % | Ostali | % | Ukupno |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1851. | više od 5.000 | 405 | 5.5% | 7,431 | |||||||
| 1886. | 37.530 | 43.3 | 21.390 | 24.7 | 24.490 | 28.3 | 391 | 0.5 | 2.810 | 3.2 | 86.611 |
| 1897. | 40.341 | 36 | 37.399 | 33.4 | 19.099 | 17.1 | 3.369 | 3 | 11.696 | 10.5 | 111.904 |
| 1903. | 44.257 | 28.4 | 59.955 | 38,5 | 26.151 | 16.8 | n.a. | n.a. | 28.513 | 18,3 | 155.876 |
| 1913. | 45.962 | 21.4 | 76.288 | 35.5 | 41.680 | 19.4 | 9.690 | 4,5 | 41.052 | 19.1 | 214.672 |
| 1926. | 118.737 | 26.2 | 167.373 | 36.9 | 76.656 | 16.9 | 19.589 | 4.3 | 70.978 | 15.7 | 453.333 |
| 1939. | 215.482 | 27.4 | 343.064 | 43.6 | 118.650 | 15.1 | 31.050 | 3.9 | 79.377 | 10.1 | 787.623 |
| 1959. | 211.372 | 32.9 | 223.242 | 34.7 | 137.111 | 21.3 | 24.057 | 3.7 | 56.725 | 8.7 | 652.507 |
| 1970. | 586.052 | 46.3 | 351.090 | 27.7 | 207.464 | 16.4 | 29.716 | 2.3 | 88.193 | 6.9 | 1.262.515 |
| 1979. | 530.556 | 52.4 | 229.873 | 22.7 | 167.226 | 16.5 | 22.916 | 2.3 | 62.865 | 6.2 | 1.013.436 |
| 1999. | 1.574.252 | 88 | 119.371 | 6.7 | 378 | 0.02 | 5.164 | 0.3 | 89.689 | 5 | 1.788.854 |
| 2009. | 1.848.107 | 90.3 | 108.525 | 5.3 | 104 | 0.01 | 6.056 | 0.6 | 83.023 | 4.1 | 2.045.815 |
Religija
urediUrbani pejzaž Bakua oblikuju mnoge zajednice. Religija s najvećom zajednicom sljedbenika je islam. Većina muslimana su šiitski muslimani, a Republika Azerbejdžan ima drugi najveći postotak šiitskog stanovništva u svijetu nakon Irana. Ugledne džamije grada uključuju džamija Juma, džamija Bibi-Heybat, džamija Muhammad i džamija Taza Pir.
Postoje neke druge vjere koje se praktikuju među različitim etničkim grupama u zemlji. Članom 48. Ustava Azerbejdžan je sekularna država i osigurava vjersku slobodu. Vjerske manjine uključuju ruske pravoslavne hrišćane, katoličke levantine, gruzijske pravoslavne hrišćane, luterane, aškenazi Jevreje i sufijske muslimane.
Zoroastrizam, iako je u današnje vrijeme izumro u gradu kao i u ostatku zemlje, imao je dugu historiju, a zoroastrijska Nova godina (Nowruz) i dalje je glavni praznik u gradu, kao i u ostalom dijelu Azerbejdžana.
Ekonomija
urediNajveća industrija Bakua je nafta, a njen izvoz daje veliki doprinos ekonomiji Azerbejdžana. Postojanje nafte poznato je od 8. stoljeća. U 10. stoljeću arapski putnik, Marudee, izvijestio je da se bijelo i crno ulje izvlače iz Bakua. Do 15. stoljeća ulje za svjetiljke dobivano je iz ručno iskopanih površinskih bušotina. Komercijalna eksploatacija započela je 1872. godine, a početkom 20. stoljeća naftna nalazišta u Bakuu bila su najveća na svijetu. Krajem 20. stoljeća veliki dio naftne nafte bio je iscrpljen, a bušenje se proširilo i na morsku obalu. Krajem 19. stoljeća u Baku su se slijevali kvalificirani radnici. Do 1900. grad je imao više od 3.000 naftnih bušotina, od kojih je 2.000 proizvodilo naftu na industrijskim nivoima. Baku se svrstao u jedan od najvećih centara za proizvodnju opreme za naftnu industriju prije Drugog svjetskog rata. Bitka za Staljingrad u Drugom svjetskom ratu vodila se kako bi se utvrdilo ko će imati kontrolu nad naftnim poljima Bakua. Pedeset godina prije bitke, Baku je proizveo polovinu svjetske zalihe nafte.
Trenutno naftna ekonomija Bakua doživljava ponovni uspon, s razvojem masivnog polja Azeri-Chirag-Guneshli, razvojem plinskog polja Shah Deniz, širenjem terminala Sangachal i izgradnju BTC-a cjevovoda.
Baku berza je najveća berza u Azerbejdžanu i najveća u kavkaskoj regiji po tržišnoj kapitalizaciji. Relativno veliki broj transnacionalnih kompanija ima sjedište u Bakuu. Jedna od istaknutijih institucija sa sjedištem u Bakuu je Međunarodna banka Azerbejdžana, koja zapošljava preko 1.000 ljudi. Međunarodne banke sa podružnicama u Bakuu uključuju HSBC, Société Générale i Credit Suisse.
Svjetska baština
uredi| Svjetska baština | |
|---|---|
 | |
| Zvanični naziv | Utvrđeni grad Baku sa Širvanšahovom palačom i Djevojačkom kulom |
| Lokacija | Azerbejdžan |
| Kriterij | iv |
| Referenca | 958 |
| Uvrštenje | 2000 (24. sjednica) |
| Ugroženost | yes |
Stari grad Baku je historijsko središte Bakua, koje je 2000. godine upisano na UNESCO-v popis mjesta svjetske baštine u Aziji i Oceaniji. Urbana cjelina grada Bakua ograđenog zidinama pokazuje uticaje nekoliko kultura koje su bile prisutne na tom području kroz istoriju: Zoroastrizam, Sasanidska Monarhija, Arapska kultura, Perzijanci, Osmansko Carstvo, Rusija. Ima sačuvane gradske zidine i tornjeve iz 1806. godine, a njegove ulice izbijaju na male trgove na kojima se nalaze znamenite građevine kao što su:
- Palača Širvanšahova iz 15. stoljeća je izgrađena na brdu i najveći je historijski kompleks građevina u Azerbejdžanu. Sastoji se od palače, divanhane (vijećnica), mauzoleja i nadsvođenih grobnica, šahove džamije, portala "Muratova vrata", rezervoara vode i ostataka kupatila. Palača je oštećena u ruskom bombardovanju u 18. stoljeću i obnovljena je do 20. stoljeća. Većina njezina blaga ukradeno je i danas je u Topkapi Saraju u Istanbulu.
- Djevojačka kula iz 12. stoljeća je izgrađena na mjestu starijeg paganskog hrama iz 7. ili 6. stoljeća p.n.e. To je cilindrična građevina od osam spratova. U donjim spratovima je astronomski opservatorij ili hram vatre. Toranj sadrži 4 dimnjaka visoka 15 m kroz koje prolazi prirodni gas iz tla do krova i izgara neprekidnim visokim plamenom.
Sport
urediBaku je domaćin utrke Formule 1 na stazi Baku City Circuit. Staza se je uvrštena u kalendar Formule 1 2016. godine. Dužina staze iznosi 6.003 km. Grad će također biti domaćin tri grupne utakmice i jednog četvrtfinala UEFA-inog Evropskog nogometnog prvenstva 2020. godine.[5]
Od 2002. godine, Baku je bio domaćin 36 velikih sportskih događaja i odabran je za domaćin Evropskih igara 2015. godine.U Bakuu se održalo i četvrto izdanje Islamske igre solidarnosti 2017. godine.
Baku je takođe jedan od vodećih svjetskih šahovskih centara, nakon što je proizveo slavne velemajstore poput Teimura Radjabova, Vugara Gašimova, Garryja Kasparova, Shahriyara Mammadyarova i Raufa Mammadova, kao i sudije Faika Hasanova. Grad također svake godine domaćin međunarodnih turnira kao što su Grand Prix Baku Chess, predsjednički kup, Baku Open.
Najveće sportsko središte u gradu je Olimpijski stadion u Bakuu sa 68.700 sjedećih mjesta čija je izgradnja završena 2015. godine. Finale UEFA Evropska liga 2019. odigrano je na Olimpijskom stadionu u Bakuu, 29. maja 2019. godine između engleskih klubova Chelsea i Arsenala.[6] Tri glavna gradska nogometna kluba su Neftçi Baku, Kešla FK i Qarabağ FK od kojih prvi ima osam titula Premijer lige, što Neftchi čini najuspješnijim azerbejdžanskim fudbalskim klubom. Baku također ima nekoliko nogometnih klubova u Premijer ligi i regionalnim ligama, neki od njih su Shuvalan FK i Ravan Baku FK. Drugi gradski stadion po veličini, stadion Tofiq Bahramov domaćin je brojnih domaćih i međunarodnih takmičenja i bio je dugo sportsko središte grada sve do izgradnje Olimpijskog stadiona u Bakuu.
Poznate ličnosti
uredi- Garry Kasparov, šahist
- Georges Candilis, arhitekt
- Hokuma Gurbanova, glumica
- Ayaz Mutallibov, političar, prvi predsjednik Azerbejdžana (1990-1992.)
- Lev Landau, fizičar
- Magsud Ibrahimbeyov, pisac
- Max Black, filozof
Međunarodni odnosi
uredi
Reference
uredi- ^ "Populacija u regijama Azerbejdžana". Arhivirano s originala 14. 11. 2009. Pristupljeno 3. 11. 2019.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
- ^ "Najboljih deset gradova za noćni život". Pristupljeno 4. 11. 2019.
- ^ Ancient Observatory of Absheron. Gobustan, No 3 (1973.)
- ^ "Walled City of Baku". Arhivirano s originala 2. 1. 2008. Pristupljeno 4. 11. 2019.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
- ^ "Domaćini UEFA Euro 2020". Arhivirano s originala, 25. 9. 2015. Pristupljeno 4. 11. 2019.
- ^ "Chelsea pobjednik Evropske lige". Pristupljeno 4. 11. 2019.
- ^ "Međunarodni odnosi Sarajeva". Arhivirano s originala, 17. 11. 2018. Pristupljeno 4. 11. 2019.