Aleuron
Aleuron ili aleuronsko zrno (grč. ἄλευρον – aleuron = brašno) – u botnici – je skup proteinskih granula u sjemenkama i gomoljima raznih biljaka, koji se uglavnom nalazi na periferiji endosperma . Kada dođe do klijanja, rezervni proteini iz tih zrna aktiviraju se hidrolizom za opskrbu klijanca energijom, dušičnim spojevima i potrebnim mineralima za početni rast ponikle biljke.[1]
Dakle, pojam opisuje i jedan od dva glavna tipa ćelija endosperma, tj. aleuronski sloj. Sloj aleurona je najudaljeniji sloj endosperma, a slijedi ga unutrašnji škrobni endosperm. Zato se taj sloj ćelija ponekad naziva i periferni endosperm. Nalazi se između perikarpa i hijalinskog sloja endosperma. Za razliku od ćelija škrobnog endosperma, aleuronske ćelije u zrelosti ostaju žive. Ploidija aleurona je 3n (triploid) kao rezultat dvostruke oplodnje.[2]
To je rezervna supstanca, albuminoidne prirode, koju sjemenski zametak koristi tokom klijanja, jer je veoma bogato zastupljena u mnogim sjemenkama koje se koriste za ljudsku ishranu.
Aleuronski proteini
urediAleuronski proteini mogu imati dvija različita morfološka obilježja, tj mogu biti homogeni i heterogeni. Homogeni aleuron sastoji se od sličnih bjelančevinskih tijela (npr. kod Phaseolus vulgaris ) dok se heterogeni aleuron sastoji od granula različitih oblika i vrsta proteina prekrivenih membranom (npr. kod Ricinus communis).
Aleuronsko tkivo
urediSloj aleurona okružuje endospermsko tkivo sjemenki trava, a morfološki i biohemijski je njegov sastavni dio. Skrobne ćelije endosperma su velike i nepravilnog oblika, a sadrže škrobna zrna, dok su aleuronske ćelije kuboidnog oblika i sadrže aleuronska zrnca.[3] U većini kultiviranih žitarica (vrste pšenice, raž, zob, riža i kukuruz) aleuron je jednoslojan, dok ječam ima sloj višećelijskog aleurona.[4][5] Thick primary cell walls enclose and protect the aleurone cells.[6]
Sloj aleurona važan je, kako za sjeme u razvoju, tako i za zrelu biljku. Tkivo aleurona prikuplja velike količine ulja i lipida koji su korisni tokom razvoja sjemena. To je mjesto skladištenja minerala, a kod nekih vrsta, funkcionira u dormanciji sjemena. Aleuron može također učestvovati pri stvaranju nekoliko zaštitnih proteina, među kojima je i PR-4. Ujedno služi kao dijetetski najkorisniji dio u mnogim mekinjama.[7] Osim toga, aleuronsko tkivo sadrži mnogo vakuola za skladištenje proteina poznatih kao proteinska tijela. U žitaricama sa škrobnim endospermom, aleuron sadrži oko 30% karnelskih proteina. U raznobojnom kukuruzu, u sloju aleurona antocijaninski pigmenti daju zrncima tamnu, plavkasto-crnu boju.[8]
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ Taiz, L., & Zeiger, E. (2002). Plant physiology. (3 ed., p. 484). Sunderland, MA: Sinauer Associates, Inc., Publishers.
- ^ K. Bradford & H. Nonogaki (Eds.) (2007): Seed Development, Dormancy and Germination (Vol. 27, p. 28). Oxford, UK: Blackwell Publishing.
- ^ Becraft, P., & Yi, G. (2011). Regulation of aleurone development in cereal grains. Journal of Experimental Botany, 62(5), 1669-1675.
- ^ A.L. Winton & K.B. Winton: The Structure and Composition of Foods. Volume I: Cereals, Starch, Oil Seeds, Nuts, Oils, Forage Plants, 1. John Wiley & Sons, New York, 1932: 710 pp.
- ^ H. Hahn & I. Michaelsen: Mikroskopische Diagnostik pflanzlicher Nahrungs-, Genuß- und Futtermittel, einschließlich Gewürze. Springer, Berlin/Heidelberg/New York, 1996, 174 pp.
- ^ Taiz, L., & Zeiger, E. (2002). Plant physiology. (3 ed., p. 484). Sunderland, MA: Sinauer Associates, Inc., Publishers.
- ^ Becraft, P., & Yi, G. (2011). Regulation of aleurone development in cereal grains. Journal of Experimental Botany, 62(5), 1669-1675.
- ^ Becraft, P., & Yi, G. (2011). Regulation of aleurone development in cereal grains. Journal of Experimental Botany, 62(5), 1669-1675.
