Titracija je uobičajeni laboratorijski metod kvantitativne hemijske analize. Može se upotrebljavati radi utvrđivanja koncentracija poznatih reaktanata. Pošto pri titraciji značajnu ulogu igra mjerenje zapremina, također je poznata i kao volumetrijska analiza. Reagent, koji se još naziva i titrant, poznate koncentracije (ili kao standardni rastvor) i zapremine, reaguje sa rastvorom analita (supstancije koja se analizira), čija koncentracija nije poznata.

Titracija:Titrant kaplje iz birete u rastvor analita i prikaz titracione krive

Proces titracije

uredi

Koristeći kalibriranu biretu, dodaje se titrant, sve dok ne izreaguje supstanca koja se analizira (završna tačka). U klasičnoj titraciji između jake kiseline i jake baze, krajnja tačka titracije je dostignuta kada je pH vrijednost reaktanata približno jednaka 7. Za vizuelno određivanje završne tačke koriste se indikatori. Kiselinsko-bazni indikatori su slabe organske kiseline ili baze, koje mijenjaju boju u zavisnosti od pH vrijednosti rastvora. U zavisnosti od konstante disocijacije supstance koja se titrira, završna tačka će biti pri različitim vrijednostima pH. Zbog toga se izabira indikator koji mijenja boju u intervalu pH završne tačke.

Za kompleksometrijske i redoks titracije također postoje indikatori. Završnu tačku je moguće odrediti i drugim metodama (konduktometrija, potenciometrija, itd).

Klasifikacija titrimetrijskih metoda

uredi

Titrimetrijske metode analize se mogu svrstati u četiri klase:

  1. Kiselinsko-bazne titracije
  2. Kompleksometrijske titracije
  3. Taložne titracije
  4. Redoks titracije

Kod prve tri klase ne dolazi do promjene oksidacijskog stanja, dok kod redoks titracija dolazi do razmjene elektrona.

Indikatori

uredi

Pri titraciji se koriste mnogi (većinom vizuelni) indikatori. Naprimjer u jednostavnoj kiselinsko-baznoj titraciji , kao pH indikator se može koristiti fenolftalein koji postane ružičast pri pH vrijednosti od oko 8,2. Drugi primjer je indikator metil-oranž (methyl-orange), koji je crven u kiseloj sredini a žut u baznoj.

Međutim, pri nekim titracijama indikatori nisu ni potrebni. Naprimjer, redoks reakcija u kojoj je upotrijebljen kalijum permanganat (ružičasto/purpurno) kao titrant; kada se reducira, on postaje bezbojan zbog prelaska mangana iz oksidacijskog stanja +7 u +2.

Također pogledajte

uredi

Vanjski linkovi

uredi