Paratimozin je protein koji je kod ljudi kodiran genom PTMS.[5][6]

PTMS
Identifikatori
AliasiPTMS
Vanjski ID-jeviOMIM: 168440 MGI: 1916452 HomoloGene: 136762 GeneCards: PTMS
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 12 (čovjek)
Hrom.Hromosom 12 (čovjek)[1]
Hromosom 12 (čovjek)
Genomska lokacija za PTMS
Genomska lokacija za PTMS
Bend12p13.31Početak6,765,516 bp[1]
Kraj6,770,952 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 6 (miš)
Hrom.Hromosom 6 (miš)[2]
Hromosom 6 (miš)
Genomska lokacija za PTMS
Genomska lokacija za PTMS
Bend6|6 F2Početak124,890,644 bp[2]
Kraj124,897,066 bp[2]
Ontologija gena
Molekularna funkcija vezivanje iona cinka
Ćelijska komponenta jedro
Biološki proces Replikacija DNK
immune system process
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_002824
NM_001330333

NM_026988

RefSeq (bjelančevina)

NP_001317262
NP_002815

NP_081264

Lokacija (UCSC)Chr 12: 6.77 – 6.77 MbChr 6: 124.89 – 124.9 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Studije o timozinima započele su 1965. godine, kada je grupa A. Whitea tražila timusne faktore odgovorne za fiziološke funkcije timusa. Za obnavljanje funkcije timusa kod životinja bez timusa ili imunodeficijencije, kao i kod ljudi sa primarnim bolestima sa nedostatkom imunosti i kod imunosupresivnih pacijenata, pripremljen je standardizirani ekstrakt iz timusne žlijezde goveda pod nazivom timozinska frakcija 5. Frakcija timozina 5 zaista je poboljšala imunski odgovor. Ispostavilo se da se frakcija timozina 5 sastoji od mješavine malih polipeptida. Kasnije je nekoliko ovih peptida (polipeptid beta 1, timozin alfa 1, protimozin alfa, paratimosin i timozin beta 4) izolirano i testirano na njihovu biološku aktivnost. Istraživanja mnogih grupa pokazala su da nijedan od izoliranih peptida nije zaista timusni hormon; ipak, oni su biološki važni peptidi s različitim unutarćelijskim i vanćelijskim funkcijama. Studije o ovim funkcijama su još u toku.[7]

Aminokiselinska sekvenca

uredi

Dužina polipeptidnog lanca je 102 aminokiseline, a molekulska težina 11.530 Da.[8]

1020304050
MSEKSVEAAAELSAKDLKEKKEKVEEKASRKERKKEVVEEEENGAEEEEE
ETAEDGEEEDEGEEEDEEEEEEDDEGPALKRAAEEEDEADPKRQKTENGA
SA
Simboli

Reference

uredi
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000159335 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000030122 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Martic G, Karetsou Z, Kefala K, Politou AS, Clapier CR, Straub T, Papamarcaki T (Apr 2005). "Parathymosin affects the binding of linker histone H1 to nucleosomes and remodels chromatin structure". J Biol Chem. 280 (16): 16143–50. doi:10.1074/jbc.M410175200. PMID 15716277.
  6. ^ "Entrez Gene: PTMS parathymosin".
  7. ^ Hannappel E, Huff T (2003). "The thymosins. Prothymosin alpha, parathymosin, and beta-thymosins: structure and function". Vitam. Horm. 66: 257–96. doi:10.1016/s0083-6729(03)01007-0. PMID 12852257.
  8. ^ "UniProt, P20962". Pristupljeno 13. 8. 2021.

Dopunska literatura

uredi