Fosfoglukomutaza-1

(Preusmjereno sa PGM1)

Fosfoglukomutaza-1 je enzim koji je kod čovjeka kodiran genom PGM1.[5][6][7] Protein koji kodira ovaj gen je izozim fosfoglukomutaze (PGM) i pripada porodici fosfo heksoznih mutaza. Postoji nekoliko PGM izozima, koji su kodirani različitim genima i kataliziraju prenosom fosfata između 1 i 6 položaja glukoze. U većini tipova ćelija dominira ovaj PZM izozim koji predstavlja oko 90% ukupne PGM aktivnosti. U crvenim krvnim zrncima, PGM2 je glavni izozim. Ovaj gen je visoko polimorfan. Mutacije u ovom genu uzrokuju CDG sindrom tip 1t (CDG1T, ranije poznat kao bolest skladištenja glikogena tip XIV). U ovom genu identificirane su alternativno spojene varijante transkripta koje kodiraju različite izoforme.[7]

Fosfoglukomutaza-1
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

5F9C, 5HSH, 5EPC

Identifikatori
AliasiPGM1
Vanjski ID-jeviOMIM: 171900 MGI: 97565 HomoloGene: 1979 GeneCards: PGM1
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 1 (čovjek)
Hrom.Hromosom 1 (čovjek)[1]
Hromosom 1 (čovjek)
Genomska lokacija za Fosfoglukomutaza-1
Genomska lokacija za Fosfoglukomutaza-1
Bend1p31.3Početak63,593,411 bp[1]
Kraj63,660,245 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 4 (miš)
Hrom.Hromosom 4 (miš)[2]
Hromosom 4 (miš)
Genomska lokacija za Fosfoglukomutaza-1
Genomska lokacija za Fosfoglukomutaza-1
Bend4 C6|4 45.71 cMPočetak99,929,414 bp[2]
Kraj99,987,294 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija intramolecular transferase activity, phosphotransferases
GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
isomerase activity
vezivanje iona metala
magnesium ion binding
phosphoglucomutase activity
Ćelijska komponenta citoplazma
citosol
Egzosom
actin cytoskeleton
extracellular region
tertiary granule lumen
ficolin-1-rich granule lumen
Biološki proces Glukoneogeneza
glycogen biosynthetic process
Glikogenoliza
Glikoliza
organic substance metabolic process
galactose catabolic process
glucose metabolic process
neutrophil degranulation
carbohydrate metabolic process
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_002633
NM_001172818
NM_001172819

NM_028132

RefSeq (bjelančevina)

NP_001166289
NP_001166290
NP_002624

NP_082408

Lokacija (UCSC)Chr 1: 63.59 – 63.66 MbChr 4: 99.93 – 99.99 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Struktura

uredi

Gen PGM1 lokaliziran je u prvom hromosomu, čija je specifična regija 1p31.[8] Kompletni gen PGM1 obuhvata preko 65 kb i sadrži 11 egzona, a mjesta dvije mutacije koje čine molekulsku osnovu za uobičajeni polimorfizam proteina PGM1 su u egzonima 4 i 8 i međusobno su udaljena 18 kb. Unutar ove regije postoji mjesto intragena rekombinacija. Postoje dva alternativno spojena prva egzona, od kojih se jedan, egzon 1A, transkribira u široki spektar ćelijskih tipova. Drugi, egzon 1B, transkribira se brzo u mišićnom tkivu. Egzon 1A je transkribiran iz promotora koji ima strukturna obilježja promotora održavanja, ali nalazi se više od 35 kb uzvodno od egzona 2. Eon 1B je 6 kb uzvodno od egzona 2, unutar velikog prvog introna posvuda iispoljavanog transkripta PGM1. Brzomišićni oblik PGM1 karakterizira 18 dodatnih aminokiselinskih ostataka na svom N-kraju. Usporedbe sekvenci pokazuju da su egzoni 1A i 1B strukturno povezani i da su nastali duplikacijom.[9]

PGM1 je monomerni protein sa 562 aminokiselina i četiri strukturna domena, raspoređena u ukupnom obliku srca. Aktivno mjesto nalazi se u velikoj, centralno lociranoj pukotini, formiranoj od više od 80 ostataka. [Može se razdvojiti u četiri visoko konzervirana područja, koja doprinose katalizi i vezanju supstrata.[10] Ta područja su:

  • fosfoserinski ostatak koji učestvuje u prenosu fosforila,
  • petlja za vezanje metala;
  • petlja za vezanje šećera; i
  • fosfat–vezno mjesto koje djeluje s fosfatnom grupom supstrata.[11] Rascjep aktivnog mjesta PGM1 oslanja se na sva četiri strukturna domena enzima, zbog svog strukturnog integriteta.[12][13]

Funkcija

uredi

Biohemijski putevi potrebni za upotrebu glukoze kao izvora ugljika i energije visoko su očuvani, od bakterija do ljudi. PGM1 je evolucijski očuvani enzim koji regulira jednu od najvažnijih metaboličkih ugljikohidratnih tačaka prometa u prokariotskim i eukariotskim organizmima, katalizirajući dvosmjernu interkonverziju glukoza 1- fosfata (G-1-P) i glukoza 6-fosfata (G-6-P). U jednom smjeru, G-1-P proizveden iz katabolizma saharoze, pretvara se u G-6-P, prvi međuprodukt u glikolizi. U drugom smjeru, pretvaranjem G-6-P u G-1-P stvara se supstrat za sintezu UDP-glukoze, koja je potrebna za sintezu različitih ćelijskih sastojaka, uključujući ćelijski zid polimere i glikoprotein.[14] PGM1 se široko koristi kao genetički marker za izozimski polimorfizam među ljudima. Poznato je da je PGM posttranslacijski modifikovana citoplazmatskom glikozilacijom koja, čini se, ne regulira svoju enzimsku aktivnost, već je uključena u lokalizaciju proteina.[15] Pokazano je da je glukoza 1,6 bisfosfat (Glc-1,6-P2), snažni regulator metabolizma ugljikohidrata, snažan aktivator PGM-a. PGM1 je također modificiran fosforilacijom na Ser108, kao dio svog katalitskog mehanizma. Pokazalo se da to izvodi Pak1, prethodno identificirana signalizirajuća kinaza.[16]

Klinički značaj

uredi

Nedostatak fosfoglukomutaze 1 (PGM1) nasljedni je metabolički poremećaj kod ljudi (CDG sindrom tip 1t, CDG1T). Oboljeli pacijenti pokazuju više fenotipova bolesti, uključujući one kao što su dilatirana kardiomiopatija, netolerancija na vježbanje i hepatopatija, što odražava centralnu ulogu enzima u metabolizmu glukoze. Biohemijski fenotipovi mutanata PGM1 dijele se u dvije skupine: one s ugroženom katalizom i one s mogućim preklopnim nedostacima. U odnosu na rekombinantni enzim divljeg tipa, određeni misens mutanti pokazuju znatno smanjenu ekspresiju topljivog proteina i / ili povećanu agregaciju. Suprotno tome, druge varijante pogrešnog ponašanja dobro se ponašaju u rastvoru, ali pokazuju dramatično smanjenje aktivnosti enzima, s Kcat/Km, često < 1,5% divljeg tipa. Skromne promjene u konformaciji i fleksibilnosti proteina također su očite u nekim katalitički oštećenim varijantama. U slučaju mutanta G291R, ozbiljno ugrožena aktivnost povezana je s nemogućnošću ključnog aktivnog mjesta serina da bude fosforiliran, što je preduvjet za katalizu. Novi rezultati dopunjuju prethodne studije in vivo, koje sugeriraju da i pogrešno savijanje proteina i katalitsko oštećenje mogu imati ulogu u nedostatku PGM1.[17]

Interakcije

uredi

Pokazano je da PGM1 imaju interakcije sa S100 kalcij vežućim proteinom A1[18] i S100B.[18]

Reference

uredi
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000079739 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000025791 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Douglas GR, McAlpine PJ, Hamerton JL (Oct 1973). "Regional localization of loci for human PGM and 6PGD on human chromosome one by use of hybrids of Chinese hamster-human somatic cells". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 70 (10): 2737–40. doi:10.1073/pnas.70.10.2737. PMC 427098. PMID 4517931.
  6. ^ Whitehouse DB, Putt W, Lovegrove JU, Morrison K, Hollyoake M, Fox MF, Hopkinson DA, Edwards YH (Jan 1992). "Phosphoglucomutase 1: complete human and rabbit mRNA sequences and direct mapping of this highly polymorphic marker on human chromosome 1". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 89 (1): 411–5. doi:10.1073/pnas.89.1.411. PMC 48247. PMID 1530890.
  7. ^ a b "Entrez Gene: PGM1 phosphoglucomutase 1".
  8. ^ Douglas GR, McAlpine PJ, Hamerton JL (Oct 1973). "Regional localization of loci for human PGM and 6PGD on human chromosome one by use of hybrids of Chinese hamster-human somatic cells". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 70 (10): 2737–40. doi:10.1073/pnas.70.10.2737. PMC 427098. PMID 4517931.
  9. ^ Putt W, Ives JH, Hollyoake M, Hopkinson DA, Whitehouse DB, Edwards YH (Dec 1993). "Phosphoglucomutase 1: a gene with two promoters and a duplicated first exon". The Biochemical Journal. 296 (2): 417–22. doi:10.1042/bj2960417. PMC 1137712. PMID 8257433.
  10. ^ Shackelford GS, Regni CA, Beamer LJ (Aug 2004). "Evolutionary trace analysis of the alpha-D-phosphohexomutase superfamily". Protein Science. 13 (8): 2130–8. doi:10.1110/ps.04801104. PMC 2279825. PMID 15238632.
  11. ^ Liu Y, Ray WJ, Baranidharan S (juli 1997). "Structure of rabbit muscle phosphoglucomutase refined at 2.4 A resolution". Acta Crystallographica Section D. 53 (Pt 4): 392–405. doi:10.1107/S0907444997000875. PMID 15299905.
  12. ^ Beamer LJ (Mar 2015). "Mutations in hereditary phosphoglucomutase 1 deficiency map to key regions of enzyme structure and function". Journal of Inherited Metabolic Disease. 38 (2): 243–56. doi:10.1007/s10545-014-9757-9. PMID 25168163.
  13. ^ Luebbering EK, Mick J, Singh RK, Tanner JJ, Mehra-Chaudhary R, Beamer LJ (Nov 2012). "Conservation of functionally important global motions in an enzyme superfamily across varying quaternary structures". Journal of Molecular Biology. 423 (5): 831–46. doi:10.1016/j.jmb.2012.08.013. PMID 22935436.
  14. ^ Boros LG, Lee WN, Go VL (Jan 2002). "A metabolic hypothesis of cell growth and death in pancreatic cancer". Pancreas. 24 (1): 26–33. doi:10.1097/00006676-200201000-00004. PMID 11741179.
  15. ^ Dey NB, Bounelis P, Fritz TA, Bedwell DM, Marchase RB (Oct 1994). "The glycosylation of phosphoglucomutase is modulated by carbon source and heat shock in Saccharomyces cerevisiae". The Journal of Biological Chemistry. 269 (43): 27143–8. PMID 7929458.
  16. ^ Gururaj A, Barnes CJ, Vadlamudi RK, Kumar R (Oct 2004). "Regulation of phosphoglucomutase 1 phosphorylation and activity by a signaling kinase". Oncogene. 23 (49): 8118–27. doi:10.1038/sj.onc.1207969. PMID 15378030.
  17. ^ Lee Y, Stiers KM, Kain BN, Beamer LJ (Nov 2014). "Compromised catalysis and potential folding defects in in vitro studies of missense mutants associated with hereditary phosphoglucomutase 1 deficiency". The Journal of Biological Chemistry. 289 (46): 32010–9. doi:10.1074/jbc.M114.597914. PMC 4231678. PMID 25288802.
  18. ^ a b Landar A, Caddell G, Chessher J, Zimmer DB (Sep 1996). "Identification of an S100A1/S100B target protein: phosphoglucomutase". Cell Calcium. 20 (3): 279–85. doi:10.1016/S0143-4160(96)90033-0. PMID 8894274.

Dopunska literatura

uredi

Vanjski linkovi

uredi