Muzički instrument

Muzički instrumenti su naprave čija je svrha proizvođenje zvukova, bilo različitih frekvencija da bismo dobili melodiju, bilo uvijek istih frekvencija da bismo dobili ritam.

Žice na klaviru preko kojih se proizvode zvukovi.

Vrste muzičkih instrumenata

• Autohtoni narodni instrumenti - instrumenti koji su specifični za pojedine dijelove neke zemlje.

• Duvački instrumenti - proizvode zvuk tako što se upuhuje zrak u njih, bilo čovjek iz pluća (flauta, gajde, truba, klarinet), bilo mehanički (orgulje, harmonika)

• Udaraljke - proizvode zvuk različitih (ksilofon) ili uvijek istih frekvencija (bubnjevi, činele)

• Gudački instrumenti - proizvode zvuk ili okidanjem žica (gitara, saz, tamburica, bas, harfa) ili gudanjem po žicama (violina, viola, violončelo, gusle) (moguće je okidati i žice violine, i to se ponekad i radi)

• Ljudski glas - ne samo strogo kao instrument, nego vrlo često proizvodi prekrasne zvukove.

Ženski glasovi: sopran, mezzosopran i alt. Muški glasovi: tenor, bariton i bas).

• Elektronski instrumenti - danas mogu zamijeniti veliki broj muzičkih instrumenata, a krenuli su od tzv. ritam-mašine, danas su najpopularnije elektronske klavijature (obično se nazivaju sintisajzer, jer sintetiziraju zvuk).

• Instrumenti s klavijaturama - proizvode zvuk obično tako što prenose ljudsko stiskanje tipki u udarce batića po žicama. Klavir je najpoznatiji predstavnik, dok su stariji čembalo i klavičembalo.

Nastanak muzičkih instrumenata

Mnogi muzički instrumenti koji su danas u upotrebi nastali su u doba baroka. Barokni oblici ovih instrumenata se po zvuku razlikuju od svojih nasljednika. U to doba ideal je bio da instrumenti podsjećaju na ljudski glas. Gudački instrumenti (poput barokne violine), ali i drveni puhački instrumenti su zvučali tiše i manje zvonko, ali sa mekšom bojom tona. U doba baroka je nestala velika raznovrsnost muzičkih instrumenata koja je postojala u renesansi. Blok flauta se koristi kao solo instrument i istiskuje poprečnu flautu. Trščani renesansni instrumenti su potpuno nestali. Od šalmaja se razvio tiši instrument, današnja oboa. Dulcijan i ranket, koji su još korišćeni u doba ranog baroka,zamijenio je fagot. Među limenim duvačkim instrumentima, pojavili su se trombon i rog. Rog je kasnije potisnula barokna truba i violina. Kod gudača, nestale su lire, rebeci i instrumenti „da gamba“, a zamijenila ih je porodica violinskih instrumenata. Harfa i lauta su zadržane, ali su unaprijeđene. U Italiji se od mandore razvila mandolina. Od udaraljki iz vremena renesanse zadržali su se jedino timpani. Cimbala su se pojavila u Saksoniji i Italiji (pod imenom Salterio) i dijelom proširila po Evropi. Za francusku baroknu muziku je karakteristična upotreba nekih starih instrumenata, poput orguljica ili gajdi. Za vrijeme baroka se standardizuju orkestri, zasnovani na gudačkim instrumentima pojačanim puhačima, čime se istiskuju proizvoljni muzički sastavi karakteristični za renesansu. Prvi značajni barokni orkestri osnovani su u Drezdenu i Varšavi. Instrumenti sa klavijaturama, poput čembala i orgulja, doživjeli su ekspanziju, jer su mehanička unaprijeđenja značajno uvećala njihov registar.

Također pogledajte

• Orkestar