Mosko
Mosko je naseljeno mjesto u gradu Trebinju, Bosna i Hercegovina.
Mosko | |
|---|---|
Naseljeno mjesto | |
 Mosko, pravoslavna crkva "Pokrov presvete Bogorodice" | |
  Mosko | |
| Koordinate: 42°46′12″N 18°24′01″E / 42.7699°N 18.4004°E | |
| Država |  Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Grad | Trebinje |
| Stanovništvo (2013) | |
| • Naseljeno mjesto | 65 |
| Vremenska zona | CET (UTC+1) |
| • Ljeti (DST) | CEST (UTC+2) |
| Pozivni broj | (+387) 59 |
| Matični broj | 225720[1] |
| Matični broj grada | 20583 |
Historija i arheologija
urediU gornjem toku Trebišnjice evidentiran je veliki broj prahistorijskih tumula (nadgrobne humke) i gradina iz bronzanog i željeznog doba, iz vremena ilirskog plemena Plereja. U antičko doba kroz Mosko je prolazila antička cesta koja je vodila od Narone (Vid kod Metkovića) do Epidauruma (Cavtat).
Oko 1892, jedan činovnik austrijske uprave u Bileću prekopao je 4 tumula u Moskom. Materijal se nalazi u Zemaljskom muzeju Bosne i Hercegovine. Nalaze je obradio Vaclav Radimski. Tumuli se jedva naziru na površini. Ostaci tumula su visoki oko 0,5 do 2 m. Na njima raste drveće, šiblje i grmlje. Od jednog tumula je ostao samo donji kameni vijenac.
Zajedničko ovim pretraženim tumulima je to, da je u svakom od njih više grobova. U svakom grobu je sahranjen po jedan pokojnik. Grobne kamene konstrukcije su iste. Prilozi su polagani samo u jedan grob u svakom tumulu. Mnogi elementi forme i ukrasa na prilozima pripadaju glasinačkoj kulturi koja kulminira u periodu od 7. do 5. vijeka prije naše ere. Za taj period je pored ostalog, karakteristično skeletno sahranjivanje, koje se u Hercegovini nastavilo sve do 3. stoljeća prije naše ere. Naime, negdje od 6. vijeka prije naše ere, počinje paralelno sahranjivanje: inhumacije i incineracije, koji traje do 3. vijeka, iako je inhumacija, na nekim područjima, a posebno u Hercegovini i dalje dominantna. Proglašeno je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[2]
Stanovništvo
uredi| Sastav stanovništva – naselje Mosko | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013.[3] | 1991. | 1981.[4] | 1971.[5] | ||||
| Osoba | 65 (100,0%) | 94 (100,0%) | 113 (100,0%) | 133 (100,0%) | |||
| Srbi | 65 (100,0%) | 94 (100,0%) | 101 (89,38%) | 132 (99,25%) | |||
| Jugoslaveni | – | – | 10 (8,850%) | – | |||
| Ostali | – | – | 2 (1,770%) | 1 (0,752%) | |||
Literatura
urediAlojz Benac-Đuro Basler-Borivoj Čović-Esad Pašalić-Nada Miletić-Pavao Anđelić -Sarajevo, 1966- KULTURNA ISTORIJA BOSNE I HERCEGOVINE
Reference
uredi- ^ "Sistematski spisak općina i naselja" (PDF). fzs.ba. Arhivirano s originala (PDF), 9. 5. 2016. Pristupljeno 28. 10. 2015.
- ^ "Arheološko područje Mosko". kons.gov.ba. Pristupljeno 13. 9. 2016.[mrtav link]
- ^ "Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013 – Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik". popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Arhivirano s originala, 7. 4. 2021. Pristupljeno 7. 4. 2021.
- ^ "Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 28. 10. 2015.
- ^ "Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1971" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 28. 10. 2015.