Messier 110 (poznata i kao M110, NGC 205, IRAS 00376+4124, MCG 7-2-14, PGC 2429 i UGC 426) jest patuljasta eliptična galaksija, locirana u sazviježđu Andromeda.

Messier 110
Messier 110 (DSS2)
Podaci posmatranja
Epoha: J2000.0
SazviježđeAndromeda[1]
Rektascenzija0sat. 40m 22,1s [2]
Deklinacija+41° 41' 7'' [2]
Crveni pomak-0,000804[2]
Radijalna brzina242 ± 1[3]
Galaktocentrična brzina-62 ± 8 km/s
Udaljenost2,690 ± 90 kilo s.g. (820 ± 28 kilops)
Tipeliptična galaksija (E5) [2]
Prividne dimenzijeNajveći prečnik: 19,50 u.m.
Najmanji prečnik: 11,50 u.m.
Prividna magnituda (V)8,1 (vidljivo)
8,9 (B-Band) [2]
Površinska svjetlost (V)14,0 mag/u.m.2 [2]
Uglovna pozicija170° [2]
Ostale oznake
M 110 • IRAS 00376+4124 • MCG 7-2-14 • ZWG 535.14 • CGCG 535-14 • UGC 426 • PGC 2429[2][3]
Karta
Portal
Portal
Portal Astronomija

Ovo je posljednji objekt u Messierovom katalogu. Charles Messier otkrio ga je 10. augusta 1773, ali ga nikad nije zabilježio i unio u katalog.[2][4][5] Galaksiju je u katalog dodao Kenneth Glyn Jones 1967.[6]

Karakteristike

uredi

M110 je patuljasta eliptična galaksija i, zajedno s M32, satelit galaksije Andromeda.[7] Ima prečnik 7900 s. g, na istoj je udaljenosti kao i M31, otprilike 2,5 miliona svjetlosnih godina. Neobična je u odnosu na ostale eliptične galaksije jer ima oblake prašine i plina pored središta.[7] Zato se ponekad klasifikuje kao sferoidna, a ne kao eliptična galaksija.

Masa M110 je približno 15 milijardi puta veće od mase Sunca.

I pored malih dimenzija, ova galaksija ima sistem od čak osam dosad poznatih kuglastih jata. Najsjajnije od njih je G73, čiji je prividni sjaj +15 magnituda. Moguće ga je posmatrati amaterskim teleskopom većim od 450 mm u prečniku.

Godine 1999, Johnson i Modjaz otkrili su novu u M110.[8]

Amaterska posmatranja

uredi

M110 moguće je uočiti kao tamniju, ali veliku mrlju sjeverno od M31. Na malim povećanjima moguće je vidjeti sve tri galaksije u istom vidnom polju. Pod tamnim nebom u 200 mm teleskopu M110 je sjajan elipsasti oblak sa sjajnom jezgrom.

Najbliži NGC/IC objekti

uredi

Sljedeći spisak sadrži deset najbližih NGC/IC objekata.[a]

Ime Udaljenost od NGC 205
(uglovnih minuta)[3][a]
Rektascenzija (J2000)[3] Deklinacija (astronomija) (J2000)[3] Tip[3]
NGC 224 0,72 0sat. 42m 44,3s +41° 16' 8'' spiralna galaksija (Sb)
NGC 206 0,95 0sat. 40m 32,3s +40° 44' 18'' dio galaksije (GxyP)
NGC 221 1,01 0sat. 42m 41,8s +40° 51' 57'' eliptična galaksija (E2)
NGC 317A 4,81 0sat. 57m 39,0s +43° 48' 5'' spiralna galaksija (S0)
NGC 317B 4,81 0sat. 57m 40,5s +43° 47' 31'' prečkasta spiralna galaksija (SBbc)
IC 1550 5,3 0sat. 24m 27,8s +38° 11' 7'' spiralna galaksija (S0)
NGC 218 5,58 0sat. 46m 32,0s +36° 19' 32'' spiralna galaksija (Sc)
NGC 272 6,48 0sat. 51m 26,0s +35° 49' 18'' grupa zvijezda (*Grp)
NGC 278 6,56 0sat. 52m 4,5s +47° 33' 3'' prečkasta spiralna galaksija (SBb)
NGC 185 6,66 0sat. 38m 57,6s +48° 20' 14'' eliptična galaksija (E3)
 
M110 (2MASS/UMass/IPAC-Caltech/NASA/NSF)

Također pogledajte

uredi

Bilješke

uredi

Reference

uredi
  1. ^ (en) seds.org
  2. ^ a b c d e f g h i (en)(de) Entdeckung und Katalogisierung von Nebeln und Sternhaufen. "Steinickeov revidirani katalog NGC i IC objekata". Arhivirano s originala, 18. 7. 2013. Pristupljeno 9. 2. 2014.
  3. ^ a b c d e f (en) Rezultati za NGC 205. "NASA/IPAC Extragalactic Database".
  4. ^ Spisak posmatrača na sajtu Wolfganga Steinickea
  5. ^ Peters, C. H. F., Positions of Nebulae. Series I, Copernicus I, 51-54 (1881).
  6. ^ K.G. Jones (1967). "Some New Notes on Messier's Catalogue". Sky & Telescope. 33: 156–158. Bibcode:1967S&T....33..156J.
  7. ^ a b A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1.
  8. ^ van den Bergh, S. (2000). "Updated Information on the Local Group". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 112 (770): 529–536. arXiv:astro-ph/0001040. Bibcode:2000PASP..112..529V. doi:10.1086/316548.

Literatura

uredi

Vanjski linkovi

uredi

NGC 205

uredi

NGC katalog

uredi

Koordinate:   0h 40m 22.1s, +41° 41′ 7″