Klodvig I

Klovis I (latinski: Chlodovechus; franački: Hlodowig; 466. - 27. novembar 511.) je bio prvi Franački kralj koji je ujedinio sva franačka plemena u jednu državu, promijenio oblik rukovodstva iz plemenskih poglavica u jednog kralja i osigurao da se kraljevstvo prenosi na njegove nasljednike. On se smatra osnivačem dinastije Merovinga, koja je vladala Franačkim carstvom naredna dva stoljeća.

Klovis I
Franački kralj
Vladavina	509. - 511.
Nasljednik	Klotar I Hildebert I Hlodomer Teodorik I
Kralj Salijskih franaka
Vladavina	481. - 509.
Prethodnik	Hilderik I
Supružnik	Klotilda Burgundijska
Djeca	Hlodomer Hildebert I Klotar I Klotilda Teodorik I
Dinastija	Merovinzi
Otac	Hilderik I
Majka	Basina, kraljica Thuringena
Rođenje	24. decembar 466.
Smrt	27. novembar 511.
Mjesto sahrane	Bazilika Saint-Denis

Klovis I je bio sin Hilderika I, kralja Salijskih Franaka, i Basine, kraljice Thuringena. Naslijedio je svoga oca 481. godine u dobi od petnaest godina. On je osvojio preostale zapadne dijelove Zapadnog rimskog carstva u bici kod Soissonsa 486. godine, a do svoje smrti 511. godine učvrstio je carstvo na prostoru nekadašnje rimske Galije. Klovis je važan u historiografiji Francuske kao "prvi kralj onoga što će postati Francuska". Njegovo ime je germanskog porijekla, sastavljeno od elemenata hlod (slava) i wig (borben). Holanđani, koji su u bliskoj vezi sa franačkim jezikom, su uzeli jednu verziju njegovog imena kao Lodevijk u 12. stoljeću.

Klovis je također izuzetno značajan zbog njegovog prelaska na halkedonsko kršćanstvo 496. godine, uglavnom po nalogu njegove supruge, Klotilde, koja će kasnije biti poštovana kao svetac zbog tog čina. Donošenjem Nikejske ortodoksije (za razliku od arijanizma kod drugih germanskih plemena) Klovis je instalirao jedinstvenu religiju širom današnje Francuske i Njemačke, omogućavajući Karlu savez sa papom i rođenje ranog Svetog rimskog carstva.

Kraj Rimskog razdoblja

Rimsko Carstvo na području zapadne Evrope u kasnom petom vijeku je ljuštura sa truhlom sredinom i čvrstom korom. Dok je unutrašnjost Carstva preplavljena barbarima na njenim rubovima nekadašnje odbrambene vojske još uvijek drže svoje položaje. Od normalne četiri klasične granične vojske dvije u doba definitivnog pada grada Rima 476. godine i dalje drže svoje pozicije. U svojim invazijama tokom V vijeka barbari su uspjeli uništiti samo armiju zaduženu za odbranu područja izvora Rajne. Vojska iz Britannie je bila evakuisana i prestala postojati svojim nepotrebnim raspoređivanjem po provincijama. Lokalno britansko-latinsko stanovništvo će tamo nastaviti borbu protiv osvajača sve do 9. vijeka povlačeći se postepeno u Wales. U Iliriku posljednji legitimni rimski car Julijus Nepos vlada okruženom tamošnjom vojskom do svoga ubistva 480. godine. Na sjeveru Francuske rimska vojska ušća Rajne i dalje uspješno brani svoje područje protiv Huna i svih ostalih barbara.

Vladavina Klodviga I

Postajući kralj Franaka 481. godine nakon smrti svog oca kralja Hilderika I. ambicioznom mladom kralju pada pogled na bogato susjedno područje čuvano od demoralizirane rimske vojske generala Sijagrija. Njegov otac nikad nije uspio zauzeti ovaj kraj, ali nekoliko mjeseci ranije u Galiju je stigla vijest o smrti cara Neposa koja označava posmrtno zvono rimskoj vojsci bez cara i države. Tokom prvih godina svi napadi Klodviga su bili odbijeni željom, nadom očajnika koji nastavlja borbu bez nade u pobjedu. Ti prvobitni neuspjesi nisu slomili volju ambicioznog vođe Franaka koji se odlučuje na mudar diplomatski potez proglašavajući sebe kraljem Franaka i Rimljana. Dobivši na takav način životne garancije želja Rimljana za daljnjom borbom se našla dovoljno oslabljena da Klodvig ostvari definitivnu pobjedu kod Soissonsa nad Sijagrijem 486. godine i tu godinu historija uzima za početak franačke države. Nedugo potom ovaj posljednji general u zapadnoj Evropi je pogubljen.

Ova velika pobjeda ostvarena i uz djelimičnu pomoć Vizigota je ipak bila previše koštala mlado Franačko Kraljevstvo, koje sada na mjestu stoji duže vrijeme bez daljnjih ratova Klodviga I. Proći će desetak godina stvaranja državnog jedinstva i do novih osvajačkih ratova čija meta postaju Burgundi i Vizigoti. Dok je Burgundsko kraljevstvo opet uništeno, Vizigoti su prošli bolje bježeći u Hispaniju i zadržavajuću u svojoj vlasti samo jednu francusku pokrajinu.

Nakon što je tako stvorio najveće barbarsko kraljevstvo u Evropi Klodvig I je donio odluku o podjeli države među svim svojim sinovima. Njegova smrt 511. godine označava početak gotovo poluvijekovnog građanskog rata među njegovim sinovima. Pobjednik će na kraju postati Klotar I

Također pogledajte

• Spisak franačkih kraljeva