Vaso Glušac (1. maj 1879, Slatina kod Sanskog Mosta – 5. septembar 1955, Beograd) bio je srbijanski književni historičar.

Biografija

uredi

Glušac je završio gimnaziju u Sarajevu. Studirao je u Beču na Filozofskom fakultetu, gdje je doktorirao 1905. s tezom Vid Došen i njegova književna djelatnost. Bio je profesor u gimnazijama u Banjoj Luci (1905-1912) i Tuzli (1912-1914), a kasnije direktor u tim gimnazijama. Od 1941. je živio u Beogradu.

Vaso Glušac bavio se historiografijom srednjovjekovne Bosne i pristupu Crkvi bosanskoj. Njegova osnovna teza je bila da Crkva bosanska nije bila heretička nego pravoslavna crkva. Ne postoji ni jedan pregled historijskog proučavanja Crkve bosanske koji ne prikazuje pristup Vase Glušca vjerskim prilikama u srednjovjekovnoj Bosni.

Literatura

uredi
  • Marija Janković, Glušac Vaso, “Enciklopedija srpske istoriografije (Priredili Sima Ćirković i Rade Mihaljčić)”, Knowledge, Beograd 1997, 331.
  • Pavle M. Jeftić, Glušac Vaso, “Leksikon pisaca Jugoslavije II (Đ-J)”, Beograd 1979, 247.
  • Božidar Kovačević, Glušac Vaso, Encikloprdijs Jugoslsvije IV, 2. izdanje, Zagreb 1986, 419.
  • Glušac Vaso, “Mala enciklopedija Prosveta. Opšta enciklopedija, 1 (A-J)”, Prosveta, Beograd 1978, 422.

Izvod iz bibliografije

uredi
  • Srednjovekovna bosanska crkva, Prilozi za jezik, književnost, istoriju i folklor 4, Beograd 1924, 1-55.
  • Istina o bogumilima (Istorijska rasprava), Beograd 1941/1945.
  • Problem bogumilstva i pravoslavlja Crkve bosanske, Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine 5, Sarajevo 1953, 105-138.
  • Istina o bogumilima (Istorijska rasprava), (Reprint izdanja iz 1941/1945.g., priredio Đorđe J. Janjić), Beograd 1992.