Smrt fašizmu – sloboda narodu

Partizanski antifašistički uzvik

Smrt fašizmu - sloboda narodu (mak. Смрт на фашизмот - слобода на народот!; slov. Smrt fašizmu - svoboda narodu) bio je moto jugoslovenskih partizana, koji je kasnije prihvaćen kao zvanični slogan čitavog Narodnooslobodilačkog pokreta, a često je citiran u poslijeratnoj Jugoslaviji.[1]

Partizanski borac Stjepan Filipović uzvikuje "Smrt fašizmu - sloboda narodu!" samo nekoliko sekundi prije nego što ga je Srpska državna straža objesila u Valjevu, 22. maja 1942.
Parola na fasadi hotela Čajniče, novembra 1943.

Augusta 1941. novine "Vjesnik", tada jedan od glavnih glasila Narodnooslobodilačkog pokreta, sadržavao je u svom zaglavlju parolu "Smrt fašizmu - sloboda narodu." Pozdrav je postao poznat nakon smrti vješanjem narodnog heroja Stjepana Steve Filipovića, komandira Kolubarske čete Valjevskog partizanskog odreda, u Valjevu 22. maja 1942. godine. Nakon što mu je stavljen konopac, on je prkosno podigao ruke i osudio naciste i njihove saradnike, uzvikujući: "Smrt fašizmu - sloboda narodu!."

Ovaj moto se vremenom sve više širio pa je kasnije postao zvanični pozdrav boraca i oficira Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije, a korišćen je i kao pozdrav u zvaničnim dokumentima NOVJ i NOP-a. Tekst partizanske zakletave objavljen maja 1943. godine u Biltenu Vrhovnog štaba NOV i PO Jugoslavije na svom kraju sadržao je takođe slogan "Smrt fašizmu - sloboda narodu."

Zanimljivosti

uredi

Također pogledajte

uredi

Vanjski inkovi

uredi

Reference

uredi