Prvo Bugarsko Carstvo
Prvo bugarsko carstvo (staroslavenski: ц︢рьство бл︢гарское; bugarski: Първо българско царство) bila je srednjevjekovna bugarska država koja je postojala između 7. i 11. stoljeća. Nastala je 681. godine kada su prabugarska plemena pod vođstvom Asparuha naselila sjeveroistočni dio Balkanskog poluostrva. Kako bi obezbjedili bizantijsko priznanje njihovog prava na naseljavanje teritorije južno od Dunava, pobjedili su bizantijsku vojsku koju je predvodio Konstantin IV. Na vrhuncu svoje moći prostirala se od doline Dunava na zapadu do Crnog mora na istoku i od rijeke Dnjepar na sjeveru do Jadranskog mora na jugu.
| Prvo bugarsko carstvo Црьство бл︢гарское |
||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 681 - 1018 | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
| Glavni grad | Pliska (681-893), Preslav (893-972), Ohrid (972-1018) |
|||||||||||||||
| Državno uređenje | Apsolutna monarhija | |||||||||||||||
| Zakonodavstvo | ||||||||||||||||
Nakon ojačavanja svog položaja na Balkanu, Prvo bugarsko carstvo se nametnulo kao glavni protivnik Bizantijskog carstva što je dovelo do nekoliko ratova. Međutim, ove dvije sile su imale i periode mira i saveza, naročito tokom Druge arapske opsade Konstantinopolja, kada je bugarska vojska razbila opsadu i uništila arapsku vojsku čime je spriječena arapska invazija u jugoistočnu Evropu. Bizantijsko carstvo je imalo snažan kulturni uticaj na Bugarsku koji je doveo do usvajanja hrišćanstva 864. godine. Nakon raspada Avarskog kaganata, Bugari su proširili svoju teritoriju do Panonske nizije gdje su postigli odlučujuću pobjedu nad Ugarima prisiljavajući ih da se stalno nasele u Panoniji.
Krajem 9. i početkom 10. stoljeća Simeon I je postigao nekoliko pobjeda nad Bizantijskim carstvom. To je dovelo do širenja države na istok i odlučujuće bitke kod Anhijala 917. godine koja je dovela do opsade Konstantinopolja 924. godine. Bizantijci su se u međuvremenu oporavili, pa su predvođeni Bazilijem II pobjedili bugare u bici kod Klidiona 1014. godine. Do 1018. godine sva bugarska uporišta su se predala Bizantijskom carstvu čime je Prvo bugarsko carstvo prestalo postojati.
Nakon usvajanja hrišćanstva, Bugarska je postala kulturni centar slavenske Evrope. Njenu vodeću kulturnu poziciju dodatno su konsolidirali pronalazak glagoljice i staroslavenskog abecede. Nakon uspostavljanja nezavisne bugarske patrijaršije 927. godine, starobugarski jezik je u većem dijelu Evrope postao poznat kao staroslavenski jezik. Zahvaljujući razvoju staroslavenskog jezika i pismenosti došlo je do sprečavanja asimilacije južnih Slavena u susjedne kulture, što je potaknulo formiranje prepoznatljivog bugarskog identiteta.