Nedžad Ibrišimović

Nedžad Ibrišimović (20. oktobar 1940 – 15. septembar 2011) bio je bosanskohercegovački književnik, vajar i akademik.

Nedžad Ibrišimović
Rođenje	(1940-10-20) 20. oktobar 1940. Sarajevo
Smrt	15. septembar 2011(2011-09-15) (70 godina) Sarajevo
Zanimanje	književnik
Jezik	Bosanski
Nacionalnost	Bošnjak

Od 1993. do 2001. bio je predsjednik Društva pisaca Bosne i Hercegovine. Najpoznatiji je po romanima Ugursuz (1968) i Vječnik (2005). Bio je jedan od osnivača Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti 2011. Ibrišimovićevi romani prevođeni su na češki, turski, albanski, engleski, francuski, španski, njemački i italijanski jezik.

Biografija

Rođen je 20. oktobra 1940. u Sarajevu. U trećoj godini života ostao je bez oca i s majkom odlazi u Žepče, gdje završava osnovnu školu. Nakon jednogodišnjeg pohađanja tehničke škole u Zenici, 1957. odlazi u Sarajevo i pohađa srednju školu za primijenjene umjetnosti, Odsjek za vajarstvo, i završava je 1961. Nakon godinu dana nastavničkog rada u Žepču, upisuje se na studij filozofije u Sarajevu i diplomira 1977.

Bio je urednik u listovima Naši dani i Oslobođenje, jedno vrijeme bio je nastavnik u Goraždu, ali je uglavnom bio profesionalni književnik.

Tokom rata u Bosni i Hercegovini na Dobrinji je organizovao KZB "Preporod", koja je radila i u doba blokade tog dijela Sarajeva.

Bio je član Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine od 1982. Od te godine do 2000. imao je deset samostalnih izložbi. Bio je predsjednik Društva pisaca Bosne i Hercegovine, od 1993. do 2001, a od 1995. do 1998. glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost Život. Prevođen je na češki, turski, albanski, engleski, francuski, španski, njemački i Italijanski jezik.

Nakon izlaska iz štampe djela Vječnik (2005), Društvo pisaca Bosne i Hercegovine kandidovalo ga je za Nobelovu nagradu.

Umro je 15. septembra 2011. u Sarajevu u 71. godini.

Nagrade

• 1975. Šestoaprilska nagrada Grada Sarajeva za roman Ugursuz;
• 1970. za televizijsku adaptaciju Ugursuza prvu nagradu za dramski tekst na Bledskom festivalu;
• 1971. za roman Karabeg godišnju nagradu Izdavačkog preduzeća "Svjetlost";
• 1989. za roman Braća i veziri godišnju nagradu Izdavačkog preduzeća "Veselin Masleša";
• 1992. Nagrada Društva pisaca BiH za knjigu Knjiga Adema Kahrimana;
• 2004. Nagrada "Skender Kulenović" za Izabrana djela I - X;
• 2005, za roman "Vječnik" nagrada Bošnjačke zajednice "Preporod";
• 2005, za roman "Vječnik" Udruženje izdavača i knjižara BiH godišnja nagradu;
• 2006, za roman "Vječnik" nagrada Hasan Kaimija.

Bibliografija

• Kuća zatvorenih vrata (Sarajevo, 1964)
• Najbolji časovničar na svijetu" (radio drama), 1967.
• Pisac i njegova kreatura" (radio drama), 1968.
• Zlatni most" (radio drama), 1968.
• Ugursuz (Sarajevo, 1968)
• Karabeg (Sarajevo, 1971)
• Priče (Sarajevo, 1972)
• Glas koji je pukao o Egidiju" (radio drama), 1974.
• Živo i mrtvo (radio drama), 1978
• Zmaj od Bosne (Sarajevo, 1980)
• Car si ove hevte (Sarajevo, 1980)
• Šamili tubakovi (Sarajevo, 1984)
• Nakaza i vila (Sarajevo, 1986)
• Drame (Sarajevo, 1988)
• Kuća bez vrata i druge priče (Sarajevo, 1989)
• Braća i veziri (Sarajevo, 1989)
• Dva dana u Al-Akru (Sarajevo, 1989)
• Knjiga Adema Kahrimana napisana Nedžadom Ibrišimovićem Bosancem (Sarajevo, 1992)
• Zambaci moje duše (Sarajevo, 1994)
• Vječnik (Sarajevo, 2005)
• El-Hidrova knjiga (Sarajevo, 2011)