Hermann Weyl
Hermann Klaus Hugo Weyl, ForMemRS (Njemački: [vaɪl] ; 9. novembar 1885. – 8. decembar 1955.) bio je njemački matematičar, teorijski fizičar i filozof. Iako je veći dio svog radnog vijeka proveo u Cirihu u Švicarskoj, a zatim u Princetonu, New Jersey, povezan je s tradicijom matematike Univerziteta u Getingenu, koju predstavljaju David Hilbert i Hermann Minkowski.
| Hermann Weyl | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 9. novembar 1885. |
| Istaknuti studenti | Alexander Weinstein |
| Istaknute nagrade | Fellow of the Royal Society[1] Lobachevsky Prize (1927) Gibbs Lecture (1948) |
Njegovo istraživanje je imalo veliki značaj za teorijsku fiziku, kao i za čisto matematičke discipline uključujući teoriju brojeva. Bio je jedan od najuticajnijih matematičara dvadesetog veka i važan član Instituta za napredne studije tokom njegovih ranih godina.[2][3][4]
Weyl je doprinio izuzetno [5] širokom spektru oblasti, uključujući radove o prostoru, vremenu, materiji, filozofiji, logici, simetriji i historiji matematike. Bio je jedan od prvih koji je zamislio kombinovanje opće teorije relativnosti sa zakonima elektromagnetizma. Freeman Dyson je napisao da se samo Weyl može porediti sa "posljednjim velikim univerzalnim matematičarima devetnaestog stoljeća", Poincaréom i Hilbertom .[5] Michael Atiyah je posebno komentirao da kad god je ispitivao matematičku temu, otkrio je da je Weyl prethodio njemu.[6]
Hermann Weyl je rođen u Elmshornu, malom gradu u blizini Hamburga, u Njemačkoj, i pohađao je Gimnaziju Christianeum u Altoni.[7] Njegov otac, Ludwig Weyl, bio je bankar; dok je njegova majka, Anna Weyl (rođena Dieck), dolazila iz bogate porodice.[8]
Od 1904. do 1908. studirao je matematiku i fiziku u Göttingenu i Münchenu. Doktorirao je na Univerzitetu u Getingenu pod nadzorom Davida Hilberta, kome se veoma divio.
Weylova jednačina uredi
Godine 1929. Weyl je predložio jednačinu, poznatu kao Weylova jednačina, za korištenje kao zamjenu za Diracovu jednačinu. Ova jednačina opisuje fermione bez mase. Normalan Diracov fermion mogao bi se podijeliti na dva Weylova fermiona ili formirati od dva Weylova fermiona. Nekada se smatralo za neutrine da su Weyl fermioni, ali se sada zna da imaju masu. Weyl fermioni su traženi za primjenu u elektronici. Kvazičestice koje se ponašaju kao Weyl fermioni otkrivene su 2015. godine, u obliku kristala poznatih kao Weyl semimetali, vrsta topološkog materijala.[9][10][11]
Reference uredi
- ^ Newman, M. H. A. (1957). "Hermann Weyl. 1885-1955". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 3: 305–328. doi:10.1098/rsbm.1957.0021.
- ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Hermann Weyl", MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link).
- ^ Hermann Weyl na Mathematics Genealogy Project
- ^ radovi autora ili o osobi Hermann Weyl u bibliotekama (WorldCat kataloga)
- ^ a b Freeman Dyson (10. 3. 1956). "Prof. Hermann Weyl, For.Mem.R.S." Nature. 177 (4506): 457–458. Bibcode:1956Natur.177..457D. doi:10.1038/177457a0.
He alone could stand comparison with the last great universal mathematicians of the nineteenth century, Hilbert and Poincaré. ... Now he is dead, the contact is broken, and our hopes of comprehending the physical universe by a direct use of creative mathematical imagination are for the time being ended.
- ^ Michael Atiyah, The Mathematical Intelligencer (1984), vol. 6 no. 1.
- ^ Elsner, Bernd (2008). "Die Abiturarbeit Hermann Weyls". Christianeum. 63 (1): 3–15.
- ^ James, Ioan (2002). Remarkable Mathematicians. Cambridge University Press. str. 345. ISBN 978-0-521-52094-2.
- ^ Charles Q. Choi (16. 7. 2015). "Weyl Fermions Found, a Quasiparticle That Acts Like a Massless Electron". IEEE Spectrum. IEEE.
- ^ "After 85-year search, massless particle with promise for next-generation electronics found". Science Daily. 16. 7. 2015.
- ^ Su-Yang Xu; Ilya Belopolski; Nasser Alidoust; Madhab Neupane; Guang Bian; Chenglong Zhang; Raman Sankar; Guoqing Chang; Zhujun Yuan (2015). "Discovery of a Weyl Fermion semimetal and topological Fermi arcs". Science. 349 (6248): 613–617. arXiv:1502.03807. Bibcode:2015Sci...349..613X. doi:10.1126/science.aaa9297. PMID 26184916.