Atlético Madrid
Club Atlético de Madrid poznat i kao Atlético Madrid, profesionalni je nogometni klub iz Madrida. Takmiči se u La Ligi. Po broju titula u španskom nogometu četvrti je najuspješniji klub; ispred njega su Real Madrid, Barcelona i Athletic Bilbao.
Atlético de Madrid | |||
---|---|---|---|
Puno ime | Club Atlético de Madrid, SAD | ||
Nadimak | Los Colchoneros Los Rojiblancos Los Indios El Atléti | ||
Osnovan | 26. april 1903. | ||
Lokacija | Madrid Španija | ||
Boje | |||
Stadion | Wanda Metropolitano | ||
Kapacitet | 54.960 | ||
Predsjednik | Enrique Cerezo | ||
Menadžer | Diego Simeone | ||
Liga | La Liga | ||
Federacija | RFEF | ||
Pozicija 2023/24. | 4. mjesto | ||
| |||
Veb-sajt | atleticodemadrid.com |
Atlético ima deset trofeja domaćeg prvenstva, isto toliko puta osvajao je Kup kralja, dvaput je bio pobjednik Superkupa Španije, te ima jedan trofej Kupa Eve Duarte. Na evropskoj sceni ostvaruje zapažene rezultate. Triput je igrao u finalu Lige prvaka, a toliko je puta osvojio Evropsku ligu, kao i UEFA Superkup, te ima jedan trofej Kupa pobjednika kupova.
Domaće utakmice igra na stadionu Wanda Metropolitano, čiji je kapacitet 67.703 gledaoca. Domaći dresovi kluba bijele su boje s crvenim prugama, dok je šorc plave boje. Tu kombinaciju klub koristi od 1911. godine. Tehnički sponzor kluba je Nike, dok je generalni sponzor Azerbejdžan.
Historija
urediOsnivanje i prve godine (1903-1939)
urediKlub je osnovan 26. aprila 1903. kao Athletic Club de Madrid od strane tri baskijska studenta koja su živjela u Madridu. Osnivači su klub osnovali kako bi bio omadinski ogranak kluba njihovog djetinstva, Athletic Bilbao. 1904. godine njima su se pridružili disidentski članovi Real Madrida. Počeli su igrati u dresovima plave i crvene boje, sličim kao što je imao Athletic Bilbao, ali već 1911. godine Athletic je igrao dresovima sličnim sadašnjim.
Privi teren na kojem je Atletico igrao domaće utakmice je bio Ronda de Vallecas, smješten u istoimenom području radničke klase. 1919. godine Compañía Urbanizadora Metropolitana- kompanija koja je vodila izgradnju podzemnog komunikacijskog sistema Madrida dobija nešto zemlje u blizini Ciudad Universitaria. A 1921. godine Athletic Madrid postaje nezavistan od Athletic Bilbao. U skopu ovog projekta kompanija je izgradila stadion pod imenom Metropolitano de Madrid, te je Athletic dobio novi dom sa 35.800 sjedećih mjesta. Metropolitana je korištena sve do 1966. godine kada klub prelazi na Vicente Calderón. Nakon prelaska na novi stadion Metropolitano je srušen, a na njegovom mjestu su izgrađene poslovne zgrade firme ENUSA.
Tokom 1920-ih Athletic je u tri navrata osvojio Campeonato del Centro, te je bio finalista kupa kralja 1921. godine. U finalu je poražen od Athletic Bilbao sa 4-1. 1926. godine ponovo igra finale kupa kralja, ali opet biva poražen, ovaj put od Barcelone. Na osnovu ovih rezultata klub je pozvan da se pridruži La Ligi u njenoj prvoj sezoni 1928. godine. U debitantskoj sezoni klub je predvodio Fred Pentland. Međutim, dvije godine kasnije Athletic ispada u niži rang. U La Ligu se vraća 1934. godine, da bi dvije godine kasnije ponovo ispao.
Athletic Aviación de Madrid (1939-1947)
urediOd 1939. godine kada je La Liga nastavljena nakon građanskog rata Athletic se spojio sa Aviación Nacional Zaragoza, te postao Athletic Aviación de Madrid. Aviación Nacional je osnovan 1939. godine od strane članova španske ratne avijacije. Njima je obećano mjesto u Primera División za sezonu 1939-40, da bi bio odbijen od strane španskog nogometnog saveza. Kao kompromis klub se spojio sa Athleticom čija je ekipa izgubila osam igrača tokom građanskog rata. Klub dobija mjesto u ligi kako bi zamijenio Real Oviedo. Predvođeni Ricardom Zamorom iste sezone osvaja domaće prvenstvo, da bi naredne sezone odbranio titulu. Najutjecajniji nogometaš kluba u to vrijeme je bio kapiten Germán Gómez koji je došao iz Racing Santander. Za Athletic je odigrao osam sezona. 1941. godine dekretom Francisca Franca zabranjeno je korištenje stranih imena za klubove, te tako klub postaje Atlético Aviacion de Madrid. 1947. godine Athletic je odučio da se odvoji od vojnog udruženja, te vraća prijašnji naziv kluba, Club Atlético de Madrid. Iste godine Atlético pobjeđuje Real Madrid sa 5-0 na Metropolitanu, što je najveća pobjeda u njihovim međusobnim susretima.
Zlatno doba (1947-1965)
urediPod vodstvom Helenija Herrere i uz pomoć Larbija Benareka Atlético osvaja La Ligu 1950. i 1951. godine. Nakon odlaska Herrere klub počinje zaostajati za Barcelonom i Real Madridom, te se sa Athletic Bilbaom borio za treće mjesto u Španiji.
Međutim, tokom 1960-ih i 1970-ih Atlético Madrid je predstavljao ozbljnu prijetnju Barceloni za poziciju drugog tima u državi. U sezoni 1957-58. predvođen Fernandom Daucikom uspjeva osvojiti drugo mjesto u La Ligi. Ovaj rezultat je Atléticu osigurao nastup u kvalifikacijama Kupa šampiona u sezoni 1957-59. Inspirisani brazilskim igračima Vavom i Enrique Collarom, Atlético dolazi do polufinala ovog takmičenja. Tamo ih je čekao Real Madrid. Ukupni rezultat 2–2 između Atlético Madrida i Reala zahtjevao je igranje playoff-a. 13. maja 1959. godine na stadionu La Romareda u Zaragozi Real ostvaruje pobjedu od 2-1, te tako prolazi u finale.
Nedogo nakon toga Atlético ostvaruje dvije uzastopne pobjede u finalima kupa kralja protiv Real Madrida (1960, 1961), te se tako osvetio za poraz u Kupu šampiona. U to vrijeme klub je predvodio José Villalonga. 1962. godine Atlético dolazi do trofeja Kupa pobjednika kupova nakon što je u finalu bio bolji od Fiorentine sa 3-0. I naredne godine ostvaruje plasman u finale ovog takmičenja, ali je poražen od Tottenhama sa 5-1.
Na žalost navijača Atlética, klub je svoje najbolje godine proveo u sjenci dominantnog Real Madrida. Između 1961. i 1980. godine Real je dominirao La Ligom, koju je u tom periodu osvojio 14 puta. Tokom ovog perioda Atlético je uspio da osvoji ligu 1966, 1970, 1973 i 1977. godine. Dok je 1965, 1972 i 1976. godine dolazio do trofeja kupa kralja. 1965. godine Atlético je bio prvi tim koji je uspio pobijediti Real Madrid na Bernabéu nakon osam godina bez poraza.
Trenutni sastav
urediPosljednja izmjena: 9. august 2018.
|
|
Nastupi u Evropi i svijetu
urediOvaj odlomak ili njegov dio sadrži zastarjele podatke. |
Do 29. augusta 2014:[1]
Takmičenje | OU | P | N | I | DG | PG | GR | PP |
Evropski kup/Liga prvaka | 78 | 40 | 20 | 18 | 129 | 78 | +51 | 51.28% |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kup pobjednika kupova | 62 | 38 | 13 | 11 | 118 | 56 | +62 | 61.29% |
Kup UEFA/Evropska liga / Kup velesajamskih gradova | 127 | 72 | 18 | 37 | 212 | 136 | +76 | 56.69% |
UEFA Superkup | 2 | 2 | 0 | 0 | 6 | 1 | +5 | 100% |
Intertoto kup | 8 | 5 | 0 | 3 | 13 | 9 | +4 | 62.5% |
Interkontinentalni kup | 2 | 1 | 0 | 1 | 2 | 1 | +1 | 50% |
Svjetsko klupsko prvenstvo | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
Ukupno | 279 | 158 | 51 | 70 | 480 | 281 | +199 | 56.63% |
Titule
urediŠpanija
uredi- La Liga:
- Prvaci (10): 1940, 1941, 1950, 1951, 1966, 1970, 1973, 1977, 1996, 2014.
- Viceprvaci (8): 1944, 1958, 1961, 1963, 1965, 1974, 1985, 1991.
- Kup kralja:
- Pobjednici (10): 1960, 1961, 1965, 1972, 1976, 1985, 1991, 1992, 1996, 2013.
- Viceprvaci (9): 1921, 1926, 1956, 1964, 1975, 1987, 1999, 2000, 2010.
- Španski superkup:
- Pobjednici (2): 1985, 2014.
- Viceprvaci (4): 1991, 1992, 1996, 2013.
- Copa de Campeones de España:
- Pobjednici (1): 1940.
- Kup Eve Duarte:
- Pobjednici (1): 1951.
- Viceprvaci (1): 1950.
Evropa
urediSvijet
uredi- Interkontinentalni kup:
- Pobjednici (1): 1974.
Statistika nogometaša
urediOvaj odlomak ili njegov dio sadrži zastarjele podatke. |
|
|
Treneri
urediSpisak trenera koji su osvojili barem jedan trofej:
Trener | Period | Trofej |
---|---|---|
Ricardo Zamora | 1939–1946 | 2 La Liga, Supercopa de España |
Emilio Vidal | 1946–1948. | Copa Presidente FEF |
Helenio Herrera | 1949–1953. | 2 La Liga, Supercopa de España |
José Villalonga | 1960–1962. | 2 Copa del Rey, UEFA Kup pobjednika kupova |
Otto Bumbel | 1964–1965. | 1 Copa del Rey |
Domènec Balmanya | 1965–1966. | La Liga |
Marcel Domingo | 1969–1972, 1979–1980. | La Liga |
Max Merkel | 1971–1973. | La Liga, Copa del Rey |
Luis Aragonés | 1974–1980, 1982–1987, 1991–1993, 2001–2003. | Interkontinentalni kup, La Liga, 3 Copa del Rey, Supercopa de España, Segunda División |
Tomislav Ivić | 1990–1991. | Copa del Rey |
Santos Ovejero | 1992–1993, 1994–1995. | Copa del Rey |
Radomir Antić | 1995–1998. | La Liga, Copa del Rey |
Javier Aguirre | 2006–2009. | UEFA Intertoto kup |
Quique Flores | 2009–2011. | UEFA Evropska liga, UEFA Superkup |
Diego Simeone | 2011– | UEFA Evropska liga (3), UEFA Superkup, La Liga, Copa del Rey, Supercopa de España |
Dresovi kroz historiju
uredi1903-1911
|
1911-1947
|
1947-1999
|
1999-2004
|
2004-2005
|
2005-2006
|
2007-2008
|
2008-2009
|
2009-2010
|
2010-2011
|
2011-2012
|
2012-2013
|
Reference
uredi- ^ History Club Atlético de Madrid, uefa.com; pristupljeno: 29. 8. 2014.
Vanjski linkovi
uredi- Zvanični sajt
- Atlético Madrid na zvaničnom sajtu La Lige
- Atlético Madrid na zvaničnoj stranici UEFA-e