Anton Bruckner

Jozef Anton Bruckner (4. septembar 1824 – 11. oktobar 1896) bio je austrijski orguljaš i kompozitor poznat po svojim simfonijama, misama i motetima. Njegove simfonije se smatraju simbolom u završnoj fazi Austro-Njemačkog romantizma, zbog njihovog bogatog harmonijskog jezika, složene polifonije i značajne dužine trajanja. Njegove kompozicije su pomogle u određivanju savremenog muzičkog radikalizma, zbog njihove disonance, nepripremljene modulacije i lutajuće harmonije.

Anton Bruckner
Rođenje	Jozef Anton Bruckner 4. septembar 1824 Ansfelden
Smrt	11. oktobar 1896 Beč
Era	Romantizam

Za razliku od drugih kompozitorskih radikala, kao što su Richard Wagner ili Hugo Wolf koji pripadaju kalupu loših momaka (fra. enfant terrible), Bruckner je pokazivao krajnju poniznost pred drugim muzičarima, a posebno prema Wagneru. Ovaj očigledni nesklad između Brucknera kao čovjeka i Brucknera kao kompozitora otežava napore u rasvjetljavanju njegovog života na način koji daje jasan okvir u odnosu na njegovu muziku.

Njegova muzička djela, a posebno simfonije bile su mete muzičkih kritičara. Među njima je najznačajniji bio uticajni austrijski kritičar Eduard Hanslick kao i druge pristalice Johannesa Brahmsa. Oni su posebno ukazivali na veliku dužinu trajanja njegovih simfonija, ponavljanje muzičkih dijelova i sklonost Antona Brucknera da mijenja mnoge njegove radove, često uz pomoć kolega i njegova prividna neodlučnost o tome kojim verzijama daje prednost. Muzička djela Antona Brucknera su poznata po velikom korištenju proširene puhačke sekcije u orkestru, kao i njegove snažne upotrebe gudača za izražavanje instrumentalne dubine. Ovaj kompozitor predstavlja najznačajniju vezu na prijelazu između klasičnih simfonijskih stilova iz ranog 19. vijeka i sve veće upotrebe ekspresionističkih simfonijskih stilova s početka 20. vijeka.

Poznatija djela

• Simfonije:
  • Simfonija, f-mol, 1863
  • 1. Simfonija, c-mol, 1866, 1890/91
  • Simfonija, d-mol, 1869
  • 2. Simfonija, c-mol, 1872, 1877
  • 3. Simfonija, d-mol, 1873, 1876, 1877, 1889
  • 4. Simfonija, Es-Dur (»Romantična«), 1874, 1878, 1880 (novi Finale), 1889
  • 5. Simfonija, B-Dur, 1878
  • 6. Simfonija, A-Dur, 1881
  • 7. Simfonija, E-Dur, 1883
  • 8. Simfonija, c-mol, 1887, rev. 1890
  • 9. Simfonija d-mol (nedovršena), 1887-1896
• Mise, u d-molu, f-molu i e-molu
• Rekvijem, d-mol
• Missa solemnis
• Duhovna muzika:
  • Ave Maria
  • 150. Psalm
  • Te Deum
• Simfonijski zbor Helgoland za muški zbor i orkestar
• Gudački kvartet u c-molu
• Gudački kvintet u F-duru
• Moteti za mješoviti zbor

Također pogledajte

• Spisak kompozitora