Anđelka Bego-Šimunić
Anđelka Bego-Šimunić rođena je 23. oktobra 1941. godine u Sarajevu. Životni i stvaralački put je isključivo vezan za tlo Bosne i Hercegovine. Jedna je od rijetkih kompozitorica koja je rođena u Bosni i Hercegovini i koja je tu stekla punu afirmaciju. Kompozitorica pripada srednjoj, tj. trećoj generaciji bosanskohercegovačkih kompozitora.[1]
Anđelka Bego-Šimunić | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 23. oktobar 1941. |
| Smrt | 9. februar 2022 (80 godina) |
| Zanimanje | Muzički pedagog i kompozitor |
Biografija
urediNakon završene gimnazije i srednje muzičke škole u Sarajevu (smjer klavir), 1960. upisuje studij kompozicije na Odsjeku za kompoziciju i dirigovanje Muzičke akademije u Sarajevu u klasi Ivana Brkanovića. Postdiplomski studij završava 1967. u klasi Miroslava Špilera, s glavnim predmetom Kompozicija. Doktorski studij završava 1973. u klasi istog profesora s glavnim predmetom Kompozicija.
Predavala je teorijske predmete Harmoniju, Kontrapunkt, Solfeđo i Teoriju muzike u Srednjoj muzičkoj školi u Sarajevu od 1969. do 1975. Te godine je preuzela mjesto asistentice u stalnom radnom odnosu na sarajevskoj Muzičkoj akademiji u okviru predmeta Kompozicija, Orkestracija i Osnovi kompozicije i orkestracije. Godine 1985. izabrana je u zvanje docenta, 1994. u zvanje vanrednog profesora, a 2001. u zvanje redovnog profesora za iste predmete. Bila je prodekan za nastavu od 1987. do 1991, a funkciju šefa Odsjeka za kompoziciju od 2006. do 2008.[2]
Nakon odlaska u mirovinu 2009. ostaje angažirana na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu do 2011. Od 1978. do 1987. bila je članica uredništva časopisa Zvuk. Od 1986. do 1992. bila je članica Udruženja kompozitora Bosne i Hercegovine te njegova predsjednica od 1986. do 1992., i jedan od glavnih organizatora festivala Dani muzičkog stvaralaštva BiH. Povodom 50 godina rada Muzičke akademije u Sarajevu dobila je Zlatnu plaketu za izuzetan doprinos razvoju Muzičke akademije, muzičke umjetnosti, nauke i pedagogije u Bosni i Hercegovini.[2]
Život i djelo
urediAnđelka Bego-Šimunić se prvi put publici predstavila 1964. djelom Allegretto Scherzoso (1963.) u izvedbi Simfonijskog orkestra Radio Sarajeva. Iste godine izvedeno joj je i djelo Sonatina in Es, a 1971. i Koncert za klavir i orkestar u izvedbi pijanistice Milice Šnajder, Simfonijskog orkestra Radiotelevizije Sarajevo s dirigentom Radivojem Spasićem.
Iza sebe je ostavila bogat i raznovrstan umjetnički opus predstavljan u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Sjevernoj Makedoniji, Rusiji, Nizozemskoj, Italiji, Švicarskoj, Francuskoj i Vatikanu. Preko 50 djela za različite sastave, među njima 14 kompozicija za solističke instrumente, 20 kompozicija za kamerne sastave, 9 simfonijskih djela i djela za solo instrumente ili glas i orkestar, svjedoče o njenom rafiniranom kompozicionom jeziku, koji karakteriziraju neoklasicistički, neoromantički i ranoekspresionistički kompozitorski maniri.[3]
Za stilsko opredjeljenje kompozitorice, posebno u klavirskim kompozicijama, je neoromantizam u širem značenju, što podrazumijeva tekovine romantizma u novom ruhu sa elementima impresionizma i ranog ekspresionizma.[1]
Djela
uredi- "Premeditacije":[3]
- "Premeditacije br. 1" i "br. 2" za gudački orkestar (1977),
- "Premeditacije br. 3" za violu, violončelo i klavir (1978),
- "Premeditacije br. 4" za simfonijski orkestar (1979),
- "Premeditacije br. 5" za violu i klavir (1982),
- "Premeditacije br. 6" za violu, violončelo i klavir,
- "Premeditacije br. 7"i"br. 8" za gudački orkestar (1988), 1998)'
Reference
uredi- ^ a b Čaušević, Merima (2016). Muzika za klavir u Bosni i Hercegovini 1945-1992 (jezik: bosanski jezik). Sarajevo: Pedagoški fakultet Univerziteta u Sarajevu. ISBN 978-9958-9461-9-6.CS1 održavanje: nepoznati jezik (link)
- ^ a b c "In Memoriam: Anđelka Bego-Šimunić". mas.unsa.ba. Pristupljeno 7. 10. 2024.
- ^ a b "In memoriam: Anđelka Bego-Šimunić (Sarajevo, 23.10.1941–9.2.2022)". unsa.ba. Pristupljeno 7. 10. 2024.