Wikipedia

Tennis Masters Cup

završni turnir sezone (muški)
(Preusmjereno sa ATP World Tour Finals)

Tennis Masters Cup (od 2009. ATP World Tour Finals, a od 2017 ATP Finals) profesionalni je teniski turnir za muškarce koji se održava na kraju svake teniske sezone počevši od 1970. Igra se u dvorani na tvrdoj podlozi. Trenutno se održava u dvorani Pala Alpitour u Torinu, gdje će ostati do 2025, a kroz historiju se održavao u još 14 gradova. Na njemu nastupa osam najboljih tenisera i parova s ATP-liste u toku jedne sezone.

Tennis Masters Cup
ATP Tour
Službeni nazivATP Finals
LokacijaTorino (2021–2025)
StadionPala Alpitour
KategorijaZavršni turnir sezone
PodlogaTvrda (d)
Žrijeb8S / 8D
Nagradni fond15.000.000 $ (2023)
Najviše poj. titulaSrbija Novak Đoković (7)
Veb-sajtnittoatpfinals.com
Trenutni prvaci (2023)
Muškarci pojedinačnoSrbija Novak Đoković
Muški paroviSjedinjene Američke Države Rajeev Ram
Ujedinjeno Kraljevstvo Joe Salisbury

Za razliku od svih drugih muških turnira, Masters Cup nije turnir na direktno ispadanje. Osmorica igrača podijeljena su u dvije grupe po četiri, a prva dvojica iz svake grupe prolaze u polufinale. Isto važi i za parove. Iako je teoretski moguće proći u polufinale s dva poraza u grupi, nijedan igrač s više od jednog poraza nije osvojio titulu u pojedinačnoj konkurenciji.

Trenutni format takmičenja primijenjen je na svim izdanjima ovog turnira osim sljedećih:

  • 1970, 1971 – grupni sistem bez polufinala ili finala; pobjednik je bio igrač s najboljim omjerom
  • 1982, 1983, 1984 – turnir na ispadanje s 12 igrača bez grupne faze; prva četiri nosioca bila su slobodna u prvom kolu
  • 1985 – turnir na ispadanje sa 16 igrača bez grupne faze.

Po sadašnjem sistemu bodovanja pobjednici u obje konkurencije dobijaju do 1500 ATP-bodova. Za svaki poraz u grupi od tog broja oduzima se 200 bodova.

Historija

uredi

Ovaj turnir četvrta je evolucija prvenstva koje je ustanovljeno 1970. Prvobitno se zvao Masters Grand Prix i bio je dio turneje Grand Prix. Organizirala ga je Međunarodna organizacija za tenis na travi (ITLF, kasnije ITF). Održavao se uporedo s WCT Finalsom, koji je također bio završni turnir sezone za najbolje igrače u okviru rivalske turneje World Championship Tennis. Na Masters Grand Prixu nastupali su najbolji igrači svijeta, ali za taj turnir nisu dobijali ATP-bodove.

Godine 1990. Asocijacija teniskih profesionalaca (ATP) preuzela je rukovođenje muškim turnirima osim Grand Slam turnira i zamijenila Masters Grand Prix ATP Tour svjetskim prvenstvom. Sada su u igri bili i ATP-bodovi; neporaženi osvajač titule dobio bi jednak broj bodova kao za osvajanje jednog Grand Slam turnira. ITF, koji je nastavio rukovoditi Grand Slam turnirima, osnovao je konkurentski završni turnir sezone pod nazivom Grand Slam kup, na kojem se takmičilo 16 igrača koji su ostvarili najbolje rezultate na Grand Slam turnirima u datoj sezoni.

U decembru 1999. ATP i ITF dogovorili su se da obustave ta dva turnira i ustanove novi u zajedničkom vlasništvu pod nazivom Tennis Masters Cup. Kao i prije, takmičila su se osmorica igrača, ali igrač koji je bio na osmom mjestu ATP-ove Champions Race liste (koja se vodi samo za datu sezonu) nije imao zagarantirano mjesto. Ako igrač koji osvoji jedan od Grand Slam turnira završi sezonu ispod osmog mjesta na listi, ali i dalje nije plasiran ispod 20. mjesta, stekao bi pravo učešća na Masters Cupu umjesto osmoplasiranog s liste. Ako dva igrača izvan osam najboljih osvoje Grand Slam turnir, na Masters Cup išao bi onaj koji je bolje plasiran na ATP-listi.

Godine 2009. Masters Cup preimenovan je u ATP World Tour Finals i određeno je da se održava u londonskoj O2 Areni od 2009. do 2013.[1] Ugovor je 2012. produžen do 2015,[2] kad je ponovo produžen do 2018.[3] Godine 2017. naziv turnira skraćen je u ATP Finals, a ugovor s O2 Arenom produžen do 2020.[4][5] U decembru 2018. objavljeno je da su s početnog spiska sa 40 gradova London, Manchester, Singapur, Tokio i Torino ostali među kandidatima za domaćina turnira od 2021.[6] U aprilu 2019. ATP je objavio da će Torino biti novi domaćin završnog turnira od 2021. do 2025.[7]

Mnogo godina turnir za parove održavan je kao poseban turnir sedmicu nakon pojedinačnog, ali u skorije vrijeme održavaju se u isto vrijeme i u istom gradu. Sistem takmičenja identičan je sistemu u pojedinačnoj konkurenciji.

U većem dijelu svoje historije ovaj turnir smatran je najvažnijim dvoranskim turnirom u muškom teniskom kalendaru (bilo je nekoliko izuzetaka kad je bio organiziran na otvorenom: Melbourne 1974. i Houston 2003. i 2004). Dvorana omogućuje kontrolirane uvjete za igru, što se odnosi i na vrstu podloge i na sistem rasvjete.

Najviše titula ima Novak Đoković (sedam), a Roger Federer drži rekord po najvećem broju finala (deset).

Bodovi, nagradni fond i trofeji

uredi
Faza Pojedinačno Parovi[a] Bodovi
Osvajač 2.201.000 $ 351.000 $ 500
Finalist 1.105.000 $ 175.650 $ 400
Dobijeni meč u grupi 390.000 $ 95.000 $ 200
Naknada za učešće Tri meča = 325.500 $
Dva meča = 244.125 $
Jedan meč = 162.750 $ 		Tri meča = 132.000 $
Dva meča = 99.000 $
Jedan meč = 66.000 $ 		N/D
Zamjene 152.500 $ 50.850 $ N/D
  1. ^ Predviđenu novčanu nagradu dobija par, ne svaki igrač pojedinačno.
  • Neporaženi šampion dobija maksimalno 1500 bodova i 4.801.500 $ u pojedinačnoj konkurenciji ili 943.650 $ u parovima.

Osim ovoga, u nagrade spadaju i Barclayjevi trofeji za pobjednike u obje konkurencije i ATP-ov trofej za broja 1.[8][9]

Lokacije

uredi
Grad Godine Podloga Dvorana Kapacitet
Tokio 1970. Tepih Metropolitanska sportska dvorana 6500
Pariz 1971. "Pierre de Coubertin" 5000
Barcelona 1972. Palau Blaugrana 5700
Boston 1973. Boston Garden 14.900
Melbourne 1974. Trava Kooyong Stadium 8500
Stockholm 1975. Tepih Kraljevska teniska dvorana 6000
Houston 1976. The Summit 16.300
New York City 1977–1989. Madison Square Garden 18.000
Frankfurt 1990–1995. Festhalle Frankfurt 12.000
Hannover 1996–1999. Tepih (1996)
Tvrda (d) (1997–1999)		 Hanoversko sajmište 15.000
Lisabon 2000. Tvrda (d) Atlantski paviljon 12.000
Sydney 2001. Acer Arena 17.500
Šangaj 2002. SNIEC  
Houston 2003–2004. Tvrda (o) Teniski klub Westside 5240
Šangaj 2005–2008. Tepih (2005)
Tvrda (d) (2006–2008)		 Qizhong Arena 15.000
London 2009–2020. Tvrda (d) O2 Arena[10] 20.000
Torino 2021–2025. Pala Alpitour[11] 16.600

Pobjednici

uredi

Pojedinačno

uredi
Grad Godina Pobjednik Finalist Rezultat
↓ Masters Grand Prix ↓
Tokio 1970.   Stan Smith   Rod Laver Grupni sistem
Pariz 1971.   Ilie Năstase (1/4)   Stan Smith Grupni sistem
Barcelona 1972.   Ilie Năstase (2/4)   Stan Smith 6–3, 6–2, 3–6, 2–6, 6–3
Boston 1973.   Ilie Năstase (3/4)   Tom Okker 6–3, 7–5, 4–6, 6–3
Melbourne 1974.   Guillermo Vilas   Ilie Năstase 7–66, 6–2, 3–6, 3–6, 6–4
Stockholm 1975.   Ilie Năstase (4/4)   Björn Borg 6–2, 6–2, 6–1
Houston 1976.   Manuel Orantes   Wojtek Fibak 5–7, 6–2, 0–6, 7–61, 6–1
New York City 1977.   Jimmy Connors   Björn Borg 6–4, 1–6, 6–4
1978.   John McEnroe (1/3)   Arthur Ashe 6–75, 6–3, 7–5
1979.   Björn Borg (1/2)   Vitas Gerulaitis 6–2, 6–2
1980.   Björn Borg (2/2)   Ivan Lendl 6–4, 6–2, 6–2
1981.   Ivan Lendl (1/5)   Vitas Gerulaitis 6–75, 2–6, 7–66, 6–2, 6–4
1982.   Ivan Lendl (2/5)   John McEnroe 6–4, 6–4, 6–2
1983.   John McEnroe (2/3)   Ivan Lendl 6–3, 6–4, 6–4
1984.   John McEnroe (3/3)   Ivan Lendl 7–5, 6–0, 6–4
1985.   Ivan Lendl (3/5)   Boris Becker 6–2, 7–64, 6–3
1986.   Ivan Lendl (4/5)   Boris Becker 6–4, 6–4, 6–4
1987.   Ivan Lendl (5/5)   Mats Wilander 6–2, 6–2, 6–3
1988.   Boris Becker (1/3)   Ivan Lendl 5–7, 7–65, 3–6, 6–2, 7–65
1989.   Stefan Edberg   Boris Becker 4–6, 7–66, 6–3, 6–1
↓ ATP Tour svjetsko prvenstvo ↓
Frankfurt 1990.   Andre Agassi   Stefan Edberg 5–7, 7–65, 7–5, 6–2
1991.   Pete Sampras (1/5)   Jim Courier 3–6, 7–65, 6–3, 6–4
1992.   Boris Becker (2/3)   Jim Courier 6–4, 6–3, 7–5
1993.   Michael Stich   Pete Sampras 7–63, 2–6, 7–67, 6–2
1994.   Pete Sampras (2/5)   Boris Becker 4–6, 6–3, 7–5, 6–4
1995.   Boris Becker (3/3)   Michael Chang 7–63, 6–0, 7–65
Hannover 1996.   Pete Sampras (3/5)   Boris Becker 3–6, 7–65, 7–64, 6–711, 6–4
1997.   Pete Sampras (4/5)   Jevgenij Kafeljnikov 6–3, 6–2, 6–2
1998.   Àlex Corretja   Carlos Moyá 3–6, 3–6, 7–5, 6–3, 7–5
1999.   Pete Sampras (5/5)   Andre Agassi 6–1, 7–5, 6–4
↓ Tennis Masters Cup ↓
Lisabon 2000.   Gustavo Kuerten   Andre Agassi 6–4, 6–4, 6–4
Sydney 2001.   Lleyton Hewitt (1/2)   Sébastien Grosjean 6–3, 6–3, 6–4
Šangaj 2002.   Lleyton Hewitt (2/2)   Juan Carlos Ferrero 7–5, 7–5, 2–6, 2–6, 6–4
Houston 2003.   Roger Federer (1/6)   Andre Agassi 6–3, 6–0, 6–4
2004.   Roger Federer (2/6)   Lleyton Hewitt 6–3, 6–2
Šangaj 2005.   David Nalbandian   Roger Federer 6–74, 6–711, 6–2, 6–1, 7–63
2006.   Roger Federer (3/6)   James Blake 6–0, 6–3, 6–4
2007.   Roger Federer (4/6)   David Ferrer 6–2, 6–3, 6–2
2008.   Novak Đoković (1/5)   Nikolaj Davidenko 6–1, 7–5
↓ ATP World Tour Finals ↓
London 2009.   Nikolaj Davidenko   Juan Martín del Potro 6–3, 6–4
2010.   Roger Federer (5/6)   Rafael Nadal 6–3, 3–6, 6–1
2011.   Roger Federer (6/6)   Jo-Wilfried Tsonga 6–3, 6–76, 6–3
2012.   Novak Đoković (2/5)   Roger Federer 7–66, 7–5
2013.   Novak Đoković (3/5)   Rafael Nadal 6–3, 6–4
2014.   Novak Đoković (4/5)   Roger Federer bez borbe
2015.   Novak Đoković (5/5)   Roger Federer 6–3, 6–4
2016.   Andy Murray   Novak Đoković 6–3, 6–4
↓ ATP Finals ↓
London 2017.   Grigor Dimitrov   David Goffin 7–5, 4–6, 6–3
2018.   Aleksandar Zverev   Novak Đoković 6–4, 6–3
2019.   Stefanos Tsitsipas   Dominic Thiem 6–76, 6–2, 7–64
2020.   Danil Medvedev   Dominic Thiem 4–6, 7–62, 6–4
2021.   Aleksandar Zverev (2/2)   Danil Medvedev 6–4, 6–4
2022.   Novak Đoković (6/6)   Casper Ruud 7–5, 6–3
2023.   Novak Đoković (7/7)   Jannik Sinner 6–3, 6–3

Parovi

uredi
Grad Godina Pobjednici Finalisti Rezultat
↓ Masters Grand Prix ↓
Tokio 1970.   Stan Smith
  Arthur Ashe		 Grupni sistem
1971.
–
1974.		 Nije održan
Stockholm 1975.   Juan Gisbert
  Manuel Orantes		 Grupni sistem
Houston 1976.   Fred McNair
  Sherwood Stewart		   Brian Gottfried
  Raúl Ramírez		 6–4, 5–7, 5–7, 6–4, 6–4
New York City 1977.   Bob Hewitt
  Frew McMillan		   Bob Lutz
  Stan Smith		 7–5, 7–6, 6–3
1978.   Peter Fleming (1/7)
  John McEnroe (1/7)		   Wojtek Fibak
  Tom Okker		 6–4, 6–2, 6–4
1979.   Peter Fleming (2/7)
  John McEnroe (2/7)		   Wojtek Fibak
  Tom Okker		 6–3, 7–6, 6–1
1980.   Peter Fleming (3/7)
  John McEnroe (3/7)		   Peter McNamara
  Paul McNamee		 6–4, 6–3
1981.   Peter Fleming (4/7)
  John McEnroe (4/7)		   Kevin Curren
  Steve Denton		 6–3, 6–3
1982.   Peter Fleming (5/7)
  John McEnroe (5/7)		   Sherwood Stewart
  Ferdi Taygan		 7–5, 6–3
1983.   Peter Fleming (6/7)
  John McEnroe (6/7)		   Pavel Složil
  Tomáš Šmíd		 6–2, 6–2
1984.   Peter Fleming (7/7)
  John McEnroe (7/7)		   Mark Edmondson
  Sherwood Stewart		 6–3, 6–1
1985.   Stefan Edberg (1/2)
  Anders Järryd (1/3)		   Joakim Nyström
  Mats Wilander		 6–1, 7–65
London 1986.   Stefan Edberg (2/2)
  Anders Järryd (2/3)		   Guy Forget
  Yannick Noah		 6–3, 7–62, 6–3
1987.   Miloslav Mečíř
  Tomáš Šmíd		   Ken Flach
  Robert Seguso		 6–4, 7–5, 6–75, 6–3
1988.   Rick Leach (1/3)
  Jim Pugh		   Sergio Casal
  Emilio Sánchez		 6–4, 6–3, 2–6, 6–0
1989.   Jim Grabb
  Patrick McEnroe		   John Fitzgerald
  Anders Järryd		 7–5, 7–64, 5–7, 6–3
↓ ATP Tour svjetsko prvenstvo ↓
Gold Coast 1990.   Guy Forget
  Jakob Hlasek		   Sergio Casal
  Emilio Sánchez		 6–4, 7–65, 5–7, 6–4
Johannesburg 1991.   John Fitzgerald
  Anders Järryd (3/3)		   Ken Flach
  Robert Seguso		 6–4, 6–4, 2–6, 6–4
1992.   Todd Woodbridge (1/2)
  Mark Woodforde (1/2)		   John Fitzgerald
  Anders Järryd		 6–2, 7–64, 5–7, 3–6, 6–3
1993.   Jacco Eltingh (1/2)
  Paul Haarhuis (1/2)		   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde		 7–64, 7–65, 6–4
Jakarta 1994.   Jan Apell
  Jonas Björkman (1/2)		   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde		 6–4, 4–6, 4–6, 7–65, 7–66
Eindhoven 1995.   Grant Connell
  Patrick Galbraith		   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis		 7–66, 7–66, 3–6, 7–62
Hartford 1996.   Todd Woodbridge (2/2)
  Mark Woodforde (2/2)		   Sébastien Lareau
  Alex O'Brien		 6–4, 5–7, 6–2, 7–63
1997.   Rick Leach (2/3)
  Jonathan Stark		   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes		 6–3, 6–4, 7–63
1998.   Jacco Eltingh (2/2)
  Paul Haarhuis (2/2)		   Mark Knowles
  Daniel Nestor		 6–4, 6–2, 7–5
1999.   Sébastien Lareau
  Alex O'Brien		   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes		 6–3, 6–2, 6–2
Bangalore 2000.   Donald Johnson
  Piet Norval		   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes		 7–68, 6–3, 6–4
↓ ATP World Doubles Challenge Cup[12] ↓
Bangalore 2001
(održan
2002)
   Ellis Ferreira
  Rick Leach (3/3)		   Petr Pála
  Pavel Vízner		 6–76, 7–62, 6–4, 6–4
↓ Tennis Masters Cup ↓
2002. Nije održan
Houston 2003.   Bob Bryan (1/4)
  Mike Bryan (1/4)		   Michaël Llodra
  Fabrice Santoro		 6–76, 6–3, 3–6, 7–63, 6–4
2004.   Bob Bryan (2/4)
  Mike Bryan (2/4)		   Wayne Black
  Kevin Ullyett		 4–6, 7–5, 6–4, 6–2
Šangaj 2005.   Michaël Llodra
  Fabrice Santoro		   Leander Paes
  Nenad Zimonjić		 6–76, 6–3, 7–64
2006.   Jonas Björkman (2/2)
  Maks Mirni (1/2)		   Mark Knowles
  Daniel Nestor		 6–2, 6–4
2007.   Mark Knowles
  Daniel Nestor (1/4)		   Simon Aspelin
  Julian Knowle		 6–2, 6–3
2008.   Daniel Nestor (2/4)
  Nenad Zimonjić (1/2)		   Bob Bryan
  Mike Bryan		 7–63, 6–2
↓ ATP World Tour Finals ↓
London 2009.   Bob Bryan (3/4)
  Mike Bryan (3/4)		   Maks Mirni
  Andy Ram		 7–65, 6–3
2010.   Daniel Nestor (3/4)
  Nenad Zimonjić (2/2)		   Mahesh Bhupathi
  Maks Mirni		 7–66, 6–4
2011.   Maks Mirni (2/2)
  Daniel Nestor (4/4)		   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski		 7–5, 6–3
2012.   Marcel Granollers
  Marc López		   Mahesh Bhupathi
  Rohan Bopanna		 7–5, 3–6, [10–3]
2013.   David Marrero
  Fernando Verdasco		   Bob Bryan
  Mike Bryan		 7–5, 6–73, [10–7]
2014.   Bob Bryan (4/4)
  Mike Bryan (4/4)		   Ivan Dodig
  Marcelo Melo		 6–75, 6–2, [10–7]
2015.   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecău		   Rohan Bopanna
  Florin Mergea		 6–4, 6–3
2016.   Henri Kontinen (1/2)
  John Peers (1/2)		   Raven Klaasen
  Rajeev Ram		 2–6, 6–1, [10–8]
↓ ATP Finals ↓
London 2017.   Henri Kontinen (2/2)
  John Peers (2/2)		   Łukasz Kubot
  Marcelo Melo		 6–4, 6–2
2018.   Mike Bryan
  Jack Sock (5/5)		   Pierre-Hugues Herbert
  Nicolas Mahut		 5–7, 6–1, [13–11]
2019.   Pierre-Hugues Herbert
  Nicolas Mahut		   Raven Klaasen
  Michael Venus		 6–3, 6–4
2020.   Wesley Koolhof
  Nikola Mektić		   Jürgen Melzer
  Édouard Roger-Vasselin		 6–2, 3–6, [10–5]
2021.   Pierre-Hugues Herbert (2/2)
  Nicolas Mahut (2/2)		   Rajeev Ram
  Joe Salisbury		 6–4, 7–60
2022.   Rajeev Ram (1/2)
  Joe Salisbury (1/2)		   Nikola Mektić
  Mate Pavić		 7–64, 6–4
2023.   Rajeev Ram (2/2)
  Joe Salisbury (2/2)		   Marcel Granollers
  Horacio Zeballos		 6–3, 6–4

Pregled pobjednika i finalista

uredi

Pojedinačno

uredi

Aktivni igrači napisani su podebljanim slovima.

Titule Igrač Pobjede Finala
7   Novak Đoković 2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2022, 2023. 2016, 2018.
6   Roger Federer 2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011. 2005, 2012, 2014, 2015.
5   Ivan Lendl 1981, 1982, 1985, 1986, 1987. 1980, 1983, 1984, 1988.
  Pete Sampras 1991, 1994, 1996, 1997, 1999. 1993.
4   Ilie Năstase 1971, 1972, 1973, 1975. 1974.
3   Boris Becker 1988, 1992, 1995. 1985, 1986, 1989, 1994, 1996.
  John McEnroe 1978, 1983, 1984. 1982.
2   Björn Borg 1979, 1980. 1975, 1977.
  Lleyton Hewitt 2001, 2002. 2004.
  Aleksandar Zverev 2018, 2021.
1   Andre Agassi 1990. 1999, 2000, 2003.
  Stan Smith 1970. 1971, 1972.
  Nikolaj Davidenko 2009. 2008.
  Stefan Edberg 1989. 1990.
  Danil Medvedev 2020. 2021.
  Jimmy Connors 1977.
  Àlex Corretja 1998.
  Gustavo Kuerten 2000.
  Andy Murray 2016.
  Grigor Dimitrov 2017.
  David Nalbandian 2005.
  Manuel Orantes 1976.
  Michael Stich 1993.
  Guillermo Vilas 1974.
  Stefanos Tsitsipas 2019.
0   Vitas Gerulaitis 1979, 1981.
  Jim Courier 1991, 1992.
  Rafael Nadal 2010, 2013.
  Dominic Thiem 2019, 2020.
  Rod Laver 1970.
  Tom Okker 1973.
  Wojciech Fibak 1976.
  Arthur Ashe 1978.
  Mats Wilander 1987.
  Michael Chang 1995.
  Jevgenij Kafeljnikov 1997.
  Carlos Moyá 1998.
  Sébastien Grosjean 2001.
  Juan Carlos Ferrero 2002.
  James Blake 2006.
  David Ferrer 2007.
  Juan Martín del Potro 2009.
  Jo-Wilfried Tsonga 2011.
  David Goffin 2017.
  Casper Ruud 2022.
  Jannik Sinner 2023.

Parovi

uredi

Aktivni igrači napisani su podebljanim slovima.

Titule Igrač Pobjede Finala
7   Peter Fleming 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984.
  John McEnroe 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984.
5   Mike Bryan 2003, 2004, 2009, 2014, 2018. 2008, 2013.
4   Bob Bryan 2003, 2004, 2009, 2014. 2008, 2013.
  Daniel Nestor 2007, 2008, 2010, 2011. 1998, 2006.
3   Anders Järryd 1985, 1986, 1991. 1989, 1992.
  Rick Leach 1988, 1997, 2001.
2   Todd Woodbridge 1992, 1996. 1993, 1994.
  Mark Woodforde 1992, 1996. 1993, 1994.
  Maks Mirni 2006, 2011. 2009, 2010.
  Jacco Eltingh 1993, 1998. 1995.
  Paul Haarhuis 1993, 1998. 1995.
  Nenad Zimonjić 2008, 2010. 2005.
  Pierre-Hugues Herbert 2019, 2021. 2018.
  Nicolas Mahut 2019, 2021. 2018.
  Rajeev Ram 2022, 2023. 2021.
  Joe Salisbury 2022, 2023. 2021.
  Stefan Edberg 1985, 1986.
  Jonas Björkman 1994, 2006.
  Henri Kontinen 2016, 2017.
  John Peers 2016, 2017.
1   Sherwood Stewart 1976. 1982, 1984.
  John Fitzgerald 1991. 1989, 1992.
  Mark Knowles 2007. 1998, 2006.
  Stan Smith 1970. 1977.
  Tomáš Šmíd 1987. 1983.
  Guy Forget 1990. 1986.
  Sébastien Lareau 1999. 1996.
  Alex O'Brien 1999. 1996.
  Michaël Llodra 2005. 2003.
  Fabrice Santoro 2005. 2003.
  Nikola Mektić 2020. 2022.
  Arthur Ashe 1970.
  Juan Gisbert 1975.
  Manuel Orantes 1975.
  Fred McNair 1976.
  Bob Hewitt 1977.
  Frew McMillan 1977.
  Miloslav Mečíř 1987.
  Jim Pugh 1988.
  Jim Grabb 1989.
  Patrick McEnroe 1989.
  Jakob Hlasek 1990.
  Jan Apell 1994.
  Grant Connell 1995.
  Patrick Galbraith 1995.
  Jonathan Stark 1997.
  Donald Johnson 2000.
  Piet Norval 2000.
  Ellis Ferreira 2001.
  Marcel Granollers 2012.
  Marc López 2012.
  David Marrero 2013.
  Fernando Verdasco 2013.
  Jean-Julien Rojer 2015.
  Horia Tecău 2015.
  Jack Sock 2018.
  Wesley Koolhof 2020.

Rekordi

uredi

Najviše titula:[13]
 1.   Novak Đoković: 7 (2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2022, 2023)
2.   Roger Federer: 6 (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011)
3.   Ivan Lendl: 5 (1981, 1982, 1985, 1986, 1987)
  Pete Sampras: 5 (1991, 1994, 1996, 1997, 1999)
5.   Ilie Năstase: 4 (1971, 1972, 1973, 1975)

Najviše uzastopnih titula:
 1.   Novak Đoković: 4 (2012–2015)
2.   Ilie Năstase: 3 (1971–1973)
  Ivan Lendl: 3 (1985–1987)

Najviše finala:
 1.   Roger Federer: 10 (2003–2007, 2010–2012, 2014–2015)
2.   Ivan Lendl: 9 (1980–1988)
2.   Novak Đoković: 9 (2008, 2012–2016, 2018, 2022–2023)
3.   Boris Becker: 8 (1985–1986, 1988–1989, 1992, 1994–1996)
5.   Pete Sampras: 6 (1991, 1993–1994, 1996–1997, 1999)

Najviše uzastopnih finala:
 1.   Ivan Lendl: 9 (1980–1988)
2.   Novak Đoković: 5 (2012–2016)
  Roger Federer: 5 (2003–2007)
  Ilie Năstase: 5 (1971–1975)
5.   Boris Becker: 3 (1994–1996)
  Stan Smith: 3 (1970–1972)

Igrači koji su osvojili turnir bez poraza:
 1.   Roger Federer (2003, 2004, 2006, 2010, 2011)
  Ivan Lendl (1981, 1982, 1985, 1986, 1987)
3.   Novak Đoković (2012, 2013, 2014, 2022)
  John McEnroe (1978, 1983, 1984)
5.   Ilie Năstase (1971, 1972)
6.   Björn Borg (1979)
  Lleyton Hewitt (2001)
  Danil Medvedev (2020)
  Andy Murray (2016)
  Michael Stich (1993)
  Guillermo Vilas (1974)

Napomena: U periodu 1982–1985. nije se igralo po grupama.

Najviše nastupa:
 1.   Roger Federer: 17 (2002–2015, 2017–2019)
2.   Novak Đoković: 16 (2007–2016, 2018–2023)
3.   Andre Agassi: 13 (1988–1991, 1994, 1996, 1998–2003, 2005)
4.   Ivan Lendl: 12 (1980–1991)
5.   Boris Becker: 11 (1985–1992, 1994–1996)
  Jimmy Connors: 11 (1972–1973, 1977–1984, 1987)
  Pete Sampras: 11 (1990–2000)

Najviše uzastopnih nastupa:
 1.   Roger Federer: 14 (2002–2015)
2.   Ivan Lendl: 12 (1980–1991)
3.   Pete Sampras: 11 (1990–2000)
4.   Novak Đoković: 10 (2007–2016)

Najviše titula u parovima:[13]
 1.   Peter Fleming – 7
  John McEnroe – 7
2.   Mike Bryan – 5
3.   Bob Bryan – 4
  Daniel Nestor – 4

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ "London Awarded 2009 ATP World Tour Finals". ATPtennis.com. 3. 7. 2007. Arhivirano s originala 9. 7. 2008. Pristupljeno 3. 12. 2015.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
  2. ^ "ATP World Tour Finals to be showcased in London till 2015". Arhivirano s originala, 13. 11. 2012. Pristupljeno 11. 9. 2012.
  3. ^ "ATP Confirms London as Host City through 2018 as 2015 Season Finale Is Officialy Launched | ATP World Tour | Tennis". ATP World Tour. Pristupljeno 16. 11. 2016.
  4. ^ "ATP World Tour Finals to stay in London till 2020 under new title sponsor". The Guardian. 25. 5. 2017.
  5. ^ "ATP Extends Season-Ending Finale In London Through 2020 With New Title Partner Nitto Denko Corporation". ATP. 25. 5. 2017.
  6. ^ "ATP Finals: Manchester & London on five-city shortlist to host event from 2021". BBC Sport. 14. 12. 2018.
  7. ^ "Turin to Host ATP Finals from 2021 to 2025". ATP. 24. 4. 2019. Pristupljeno 15. 11. 2019.
  8. ^ http://www.sportindustry.biz/news/thomas-lyte-lifts-webb-ellis-cup Arhivirano 17. 11. 2015. na Wayback Machine Thomas Lyte Lifts Webb Ellis Cup
  9. ^ "BBC News – In pictures: Thomas Lyte sporting trophy workshop". BBC. 9. 5. 2018.
  10. ^ O2, The. "Event space capacities, The O2". theo2.co.uk. AEG, 2016. Arhivirano s originala, 20. 12. 2016. Pristupljeno 8. 12. 2016.
  11. ^ "Turin to Host ATP Finals from 2021 to 2025". ATP Tour.
  12. ^ "ATP sets Double Challenge Cup for Jan. 29-Feb. 2 in Bangalore". Associated Press AP. 16. 1. 2002. Arhivirano s originala, 4. 11. 2012. Pristupljeno 3. 11. 2008.
  13. ^ a b "Barcays ATP World Tour Finals – Historical Stats". ATP Tour. Pristupljeno 6. 12. 2014.

Vanjski linkovi

uredi
 
Commons logo
Commons ima datoteke na temu: Tennis Masters Cup
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Tennis_Masters_Cup&oldid=3553801"