864.

godina
(Preusmjereno sa 864)
Godine:

◄◄ | | 860. | 861. | 862. | 863. | 864. | 865. | 866. | 867. | 868. |  | ►►

Decenije:

| 830-e | 840-e | 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e |

Vijekovi:

| 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek |

Godina 864. (DCCCLXIV) bila je prijestupna godina koja počinje u subotu u julijanskom kalendaru. Oznaka 864. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

uredi

Evropa

uredi
  • Proljeće – Car Ludovik II (Mlađi) kreće sa franačkom vojskom na Rim. Dok je bio na putu za papski grad, on se razboli i odlučuje da se pomiri sa papom Nikolom I.
  • 25. jul – Pistreški edikt: Kralj Karlo Ćelavi naređuje odbrambene mjere protiv Vikinga. On stvara veliku konjičku silu, koja inspiriše početak francuskog viteštva.
  • Vikinški jurišnici, predvođeni Olafom Bijelim, stižu u Škotsku iz vikinškog naselja Dublin (Irska). On divlja zemljom, sve do svog poraza u bici od kralja Konstantina I.
  • Robert Snažni, markgrof Neustrije, napada Vikinge Loire u uspješnoj kampanji. Drugi vikinški napadači pljačkaju gradove Limož i Klermon u Akvitaniji.
  • Katastrofalna poplava Rajne, zabilježena u Ksantenskim analima.
  • Kralj Ludovik Njemački vrši invaziju na Moravsku, prelazeći rijeku Dunav da bi opsjedao civitas Dowina (identifikovan, iako ne jednoglasno, sa zamkom Devin u Slovačkoj) [1][2].
  • Pepin II se pridružuje Vikinzima u napadu na Tuluz. Zarobljen je dok je opsjedao franački grad. Pepin je svrgnut s mjesta kralja Akvitanije i zatvoren u Senlisu.
  • 13. septembar – Pietro Tradonico umire nakon 28-godišnje vladavine. Njega nasljeđuje Orso I Participazio, koji postaje dužd Venecije.
  • Kralj Alfonso III osvaja Porto od Emirata Kordoba. Ovo je kraj direktne muslimanske dominacije u regiji Douro [3].

Azija

uredi
  • Planina Fuji, koja se nalazi na ostrvu Honshu, eruptira 10 dana, u događaju poznatom kao erupcija Jōgan (Japan).
  • Pobuna protiv poreza u Tabaristanu (Sjeverni Iran) protiv Tahirida. Grupa zejdita (šiita koji odbijaju da priznaju jednu liniju imama) uspjela je da se okupi oko imama koji potiče od Hasana; Hasan ibn Zeyd uspostavlja Zejdidsku dinastiju i priznat je kao vladar Tabaristana [4].

864. u temama

uredi

Religija

uredi
  • August: Tulln sastanak između Luja Njemačkog i bugarskog cara Borisa I koji je prešao na kršćanstvo početkom godine. Franačke vojske intervenišu u Velikoj Moravskoj zajedno sa Bugarima. Opkoljen kod Devinskog zamka, knez Ratislav je morao priznati franačku vlast i prisiliti sveštenstvo da se odrekne liturgije na slovenskom jeziku koju su ustanovili Ćirilo i Metodije. Iste godine car Mihailo III vodio je pomorske i kopnene operacije protiv Bugara. Boris I se pokorava i mora se odreći saveza sa Ludovikom II Njemačkim.
  • Počinje pokrštavanje Bugarske: Boris I, vladar (kan) bugarskog carstva, prelazi u pravoslavlje. Njegova porodica i visoki dostojanstvenici prihvataju pravoslavnu vjeru u glavnom gradu Pliski - od ovog trenutka pa nadalje vladari Bugarskog carstva su poznatiji kao 'carevi', a ne 'kanovi' [5].
  • Gu Quanwu, general dinastije Tang (um. 931.)
  • Khumarawayh ibn Ahmed ibn Tulun, vladar dinastije Tulunid (um. 896.)
  • Luj III, kralj Zapadnofranačkog kraljevstva (ili 863.)
  • Muhammed ibn Ya'qub al-Kulayni, muslimanski učenjak (um. 941.)
  • Simeon I, vladar (kan) Bugarskog Carstva (ili 865.)
  • Yúnmén Wényǎn, kineski zen majstor (ili 862.)
  • 13. septembar – Pietro Tradonicus, dužd Venecije
  • Al-Fadl ibn Marwan, muslimanski vezir
  • Al-Fadl ibn Qarin al-Tabari, muslimanski guverner
  • Arnold od Gaskonje, franački plemić
  • Bi Xian, kancelar dinastije Tang (r. 802.)
  • Ennin, japanski sveštenik i putnik
  • Hucbert, franački plemić (r. 820.)
  • Laura, španska opatica
  • Lorcan Mac Cathail, kralj Uisneach-a (Irska)
  • Muhammed ibn al-Fadl al-Jarjara'i, muslimanski vezir (ili 865.)
  • Pei Xiu, kancelar dinastije Tang (r. 791.)
  • Sančo II, grof od Gaskonije (približan datum)
  • Sergije I, vojvoda od Napulja
  • Yahya ibn Muhammed, muslimanski sultan
  • Yahya ibn Omer, muslimanski imam (ili 865.)

Reference

uredi
  1. ^ Bowlus, Charles R. (1995). Franks, Moravians, and Magyars: The Struggle for the Middle Danube, 788-907 (Illustrated ed.). University of Pennsylvania Press, Incorporated. p. 140. ISBN 978-0-8122-3276-9.
  2. ^ Goldberg, Eric Joseph (2006). Struggle for Empire: Kingship and Conflict Under Louis the German, 817-876 (Illustrated, reprint ed.). Cornell University Press. p. 273. ISBN 978-0-8014-3890-5.
  3. ^ Picard, Christophe (2000). Le Portugal musulman (VIIIe-XIIIe siècle0. L'Occident d'al-Andalus sous domination islamique. Paris: Maisonneuve & Larose. p. 109. ISBN 2-7068-1398-9.
  4. ^ Buhl, Fr. (1986). Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P. (eds.). "al-Ḥasan b. Zayd b. Muḥammad". The Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill: 245.
  5. ^ Karloukovski, Vassil (1927). "V. Zlatarski - Istorija 1 B - 3.2". Promacedonia.org. Retrieved August 26, 2017.