859.
godina
Godine:
◄◄ | ◄ | 855. | 856. | 857. | 858. | 859. | 860. | 861. | 862. | 863. | ► | ►► |
Decenije:
◄ | 820-e | 830-e | 840-e | 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | ► |
Vijekovi: |
Godina 859. (DCCCLIX) bila je redovna godina koja počinje u nedjelju u julijanskom kalendaru. Oznaka 859. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
urediEvropa
uredi- 15. januar – Bitka kod St. Quentina: franačke snage, predvođene Humfridom, pobjeđuju kralja Ludovika Njemačkog kod Saint-Quentina (Sjeverna Francuska). Humfrid je stupio u vezu s okrugom Autun i imenovao ga je za markgrofa Burgundije, od strane kralja Karla Ćelavog.
- Ljeto – Vikinški poglavice Hastein i Björn Ironside (sin Ragnara Lodbroka) započinju ekspediciju i isplovljavaju iz rijeke Loire sa flotom od 62 broda u napad na gradove i manastire u Sredozemnom moru [1].
- Vikinški jurišnici napadaju Kraljevinu Pamplonu (Zapadni Pirineji) i zarobljavaju kralja Garsiju Íñigueza I, negdje u srcu Andaluzije. Iznuđuju otkupninu koja se penje na oko 70.000 zlatnih dinara [2].
- Ruski grad Novgorod se prvi put spominje u Sofijskim hronikama.
- Zima – Vrijeme je toliko loše da se Jadransko more zaledi, a Italija je prekrivena snijegom 100 dana [3].
- Napad Normana od Hasteinna i Björn Gvozdene obale u Španjolskoj i Mediteranu (859-862). Protjerani sa obala Galicije, penju se dolinom Guadalquivir, možda čak do Sevilje odakle su protjerani, zatim pljačkaju Algeciras, prolaze Gibraltar i pustoše regiju Cabo Tres Forcas, u Africi. Tamo odvode zarobljenike, uključujući i neke blámenne („tamnopute likove“), koji će biti vraćeni u Irsku. Ponovo su krenuli prema sjeveru, napali Roussillon, zatim se smjestili u Camargue i krenuli uz Ronu. Franačke snage zaustavljaju ih kod Valensije. Zatim su krenuli prema Italiji i opustošili Pizu i nekoliko primorskih gradova, uključujući luku Luni, koja je opljačkana (859-860). Legenda kaže da su Vikinzi zamijenili grad sa Rimom i prevarili ga da tvrdi da je njihov umirući vođa Hasteinn želio kršćansku sahranu. Nakon zauzimanja Lunija, Normani iz Hasteinna bi se ustalili u Bretanji 862. godine, nakon ograničenih napada na Španjolsku. Neki istoričari tvrde da su krenuli u Grčku da bi došli do Carigrada 866.
El-Andaluz
uredi- Bitka kod Albelde: kralj Ordoño I od Asturije i njegov saveznik García Íñiguez I, porazili su muslimane pod Musom ibn Musom al-Qasawijem kod Albelde.
- Vikinški jurišnici spaljuju džamije u Sevilji i Algecirasu u El-Andaluzu (moderna Španija) [4].
Afrika
uredi- Univerzitet Al Karaouine je u Fesu (moderni Maroko) osnovala Fatima al-Fihri (prepoznat je u Ginisovoj knjizi svjetskih rekorda kao najstariji univerzitet na svijetu).
Kina
uredi- 7. septembar – Car Xuān Zong (Li Yi) umire nakon 13-godišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov najstariji sin Yi Zong, kao vladar dinastije Tang.
Abasidski halifat
uredi- Al-Hadi ila'l-Haqq Yahya, prvi Zaydi imam Jemena (umro 911.) [7]
- Ali ibn Isa al-Jarrah, vezir Abasidskog halifata (um. 946.)
- Odo I, kralj Zapadnofranačkog kraljevstva (ili 860.)
- Rudolf I Burgundski, kralj Burgundije (um. 912.)
- Tanet od Pagana, kralj Burme (um. 904.)
Reference
uredi- ^ Haywood, John (1995). The Historical Atlas of the Vikings, str. 58–59. Penguin Books: ISBN 0-14-051328-0
- ^ Martínez Díez, Gonzalo (2007). Sancho III el Mayor Rey de Pamplona, Rex Ibericus (in Spanish). Madrid: Marcial Pons Historia, str 25. ISBN 978-84-96467-47-7.
- ^ Yanko-Hombach, Valentina (2006). The Black Sea Flood Question. Springer. str. 638. ISBN 1402047746.
- ^ Rucquoi, Adeline (1993). Histoire médiévale de la Péninsule ibérique. Paris: Seuil. str. 85. ISBN 2-02-012935-3.
- ^ Antonopoulos, J. (1980). "Data from investigation of seismic Sea waves events in the Eastern Mediterranean from 500 to 1000 A.D.". Annals of Geophysics. 33 (1). doi:10.4401/ag-4701.
- ^ Ambraseys, N. (2009). Earthquakes in the Mediterranean and Middle East: A Multidisciplinary Study of Seismicity up to 1900 (First ed.). Cambridge University Press. str. 243–244. ISBN 978-1-316-34785-0.
- ^ Madelung, W. (2004). "al-Ḥādī Ila 'l-Ḥaḳḳ". In Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume XII: Supplement. Leiden: E. J. Brill. str. 334–335. ISBN 978-90-04-13974-9.