827.
godina
(Preusmjereno sa 827)
| Godine:
◄◄ | ◄ | 823. | 824. | 825. | 826. | 827. | 828. | 829. | 830. | 831. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 790-e | 800-e | 810-e | 820-e | 830-e | 840-e | 850-e | ► |
| Vijekovi: |
Godina 827. (DCCCXXVII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 827. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
urediBizantijsko carstvo
uredi- 14. juni – Eufemije, prognani bizantijski admiral, traži pomoć sjevernoafričkih Arapa, da od Bizantinaca preuzmu Siciliju i Maltu [1]. Emir Ziyadat Allah I od Ifriqije obećava da će vratiti ostrva Eufemiju, u zamjenu za godišnji danak, te šalje arapske muslimanske ekspedicione snage od 10.000 ljudi pod vodstvom 70-godišnjeg Asada ibn al-Furata, koje se iskrcavaju u Mazara del Vallo na Siciliji.
- jesen – Opsada Sirakuze: muslimanske snage pod Asadom ibn al-Furatom, kao podrška pobunjeničkoj bizantijskoj vojsci, opsjedaju Sirakuzu, Sicilija [2].
Evropa
uredi- Ljeto – Omurtag, vladar (kan) bugarskog carstva, kreće u pohod na Zapad i prodire u Panoniju. On protjeruje lokalne poglavare i postavlja bugarske namjesnike nad slavenskim plemenima da ih kontrolišu. Omurtag osvaja gradove Beograd, Braničevo, Sirmijum i veći dio istočne Slavonije [3].
- Giustiniano Participazio svrgava svog mlađeg brata Giovannija I i postavlja ga za dužda Venecije. Giovanni, koji je dio pro-franačke frakcije, prognan je u Zaru (moderna Hrvatska).
- maj: Dolazak u Saragosu vojske emira od Kordobe Abd ul-Rahmana II, koji je došao da podrži ustanak grofa Goth Aizona protiv Franaka. Opsjeda Barselonu, čini se, šezdeset dana. Grad pruža otpor, brani ga Bernard od Septimanije. Muslimanske snage su se tada okrenule protiv Girone gdje su evidentirane 10. oktobra [4].
Britanija
uredi- Æthelstan se proglašava kraljem istočne Anglije, nakon što je u bici ubio kralja Ludeku od Mersije. Ludeku nasljeđuje Wiglaf, tast (i vjerovatno daleki rođak) kćeri pokojnog kralja Ceolwulfa I.
Azija
uredi- U Indiji, Bašar bin Daud, arapski guverner Sinda, raskida veze sa Abasidskim halifatom. Zemlja se podijelila na dva različita kraljevstva, Multan i Mansurah 871 [5].
Kina
uredi- Cara Jing Zonga ubija grupa zavjerenika. Naslijedio ga je brat Wen Zong, kao vladar dinastije Tang.
827. u temama
urediReligija
uredi- 27. august – Papa Eugen II umire nakon trogodišnje vladavine, a nasljeđuje ga Valentin kao 100. papa Katoličke crkve.
- 10. oktobar – Papa Valentin umire nakon dvomjesečne vladavine, a nasljeđuje ga Grgur IV kao 101. papa Rima.
- juni: abasidski halifa al-Ma'mūn nameće mutazilizam kao zvaničnu doktrinu, inspirisanu neoplatonskim idejama (tvrdnja da je Kur'an kreacija Poslanika, a ne Božja riječ) [6]. Kadije su podvrgnute testu (mihna). Od 833. godine halifa je progonio ljude prenosioce hadisa koji potvrđuju da je Kur'an, Božija riječ, nestvoren. Teolog Ahmed Ibn Hanbel bio je u zatvoru trinaest mjeseci, a među tradicionalistima je organizovan otpor [7].
Nauka
uredi- Halid Ibn Abdulmalik i Ali ibn Isa al-Asturlabi putuju u ravnicu Sindžar (moderni Irak), po naredbi halife Al-Ma'muna, da izmjere veličinu Zemlje.
Poljoprivreda
uredi- Špinat izvorno porijeklom iz Perzije (moderni Iran), Saraceni uvode na Siciliju [8].
- Ali ibn Muhamed, muslimanski sultan (um. 848.)
- Ćirilo, bizantijski misionar i biskup (um. 869.)
- Ibn al-Rawandi, muslimanski učenjak i pisac (um. 911.)
- Maura od Troya, franačka plemkinja i svetica (um. 850.)
- 1. januar – Adalard od Corbieja, franački opat
- 27. augusta – Eugen II, papa Katoličke crkve
- 10. oktobar – Valentin, papa Katoličke crkve
- Agnello Participazio, dužd Mletačke Republike
- Klaudije, torinski nadbiskup
- Grigol od Kahetija, gruzijski princ
- Guillemundus, franački plemić
- Hildegrim, biskup Šalona
- Jing Zong, car iz dinastije Tang (r. 809.)
- Li Yi, kineski pjesnik (ili 829.)
- Ludeka, kralj Mercije
- Wu Chongyin, kineski general (r. 761.)
- Yaoshan Weiyan, kineski budistički monah (r. 745.)
Reference
uredi- ^ Peter Sammartino and William Roberts, Sicily: An Informal History, p. 43.
- ^ Gilbert Meynier (2010) L'Algérie cœur du Maghreb classique. De l'ouverture islamo-arabe au repli (658-1518). Paris: La Découverte; p. 23.
- ^ John V.A. Fine, Jr. (1991). The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, p. 107. ISBN 978-0-472-08149-3.
- ^ Ramon De Abadal Y Vinyals El Domini Carolingi a Catalunya [archive] Institut d'Estudis Catalans, 1986 (ISBN 978-84-7283-082-0)
- ^ Journal of the Pakistan Historical Society, Volume 10, 1962
- ^ Gérard Degeorge Damas : des origines aux Mamluks [archive] Editions L'Harmattan, 1997
- ^ Studia Islamica, Maisonneuve & Larose, 2004 (ISBN 978-2-7068-1311-5, présentation en ligne
- ^ Rolland, Jacques L.; Sherman, Carol (2006). The Food Encyclopedia. Toronto: Robert Rose. pp. 335–338. ISBN 978-0-778-80150-4.
