4.
godina
(Preusmjereno sa 4)
| Godine:
◄◄ | ◄ | 1. p. n. e. | 1. | 2. | 3. | 4. | 5. | 6. | 7. | 8. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 20-e p. n. e. | 10-e p. n. e. | 0-e p. n. e. | 0-e | 10-e | 20-e | 30-e | ► |
| Vijekovi:
◄ | 1. vijek p. n. e. | 1. vijek | 2. vijek | ► |
Godina 4. (IV) bila je prijestupna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. U svoje vrijeme je bila poznata kao Godina konzulstva Kata i Saturnina[1][2][3][4][5] ili, rjeđe, godina 757. Ab urbe condita. Oznaka "4." za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavna metoda za imenovanje godina.
| Gregorijanski kalendar | 4 IV |
| Ab Urbe condita | 757 |
| Asirski kalendar | 4754 |
| Bengalski kalendar | −589 |
| Berberski kalendar | 954 |
| Budistički kalendar | 548 |
| Burmanski kalendar | −634 |
| Bizantijski kalendar | 5512–5513 |
| Kineski kalendar | 癸亥年 (Vodeni Svinja) 2700 ili 2640 — do — 甲子年 (Drveni Pacov) 2701 ili 2641 |
| Koptski kalendar | −280 – −279 |
| Diskordijanski kalendar | 1170 |
| Etiopijski kalendar | −4 – −3 |
| Hebrejski kalendar | 3764–3765 |
| Hinduski kalendari | |
| - Vikram Samvat | 60–61 |
| - Šaka Samvat | N/A |
| - Kali Juga | 3105–3106 |
| Holocenski kalendar | 10004 |
| Iranski kalendar | 618 BP – 617 BP |
| Islamski kalendar | 637 BH – 636 BH |
| Julijanski kalendar | 4 IV |
| Korejski kalendar | 2337 |
| Minguo kalendar | 1908 prije Tajvana 民前1908年 |
| Seleukidska era | 315/316 AG |
| Tajlandski solarni kalendar | 546–547 |
Događaji
uredi- Rimsko Carstvo, koje predstavlja Tiberije, sklapa ugovor o miru i prijateljstvu s germanskim plemenom Herusci, koje predstavlja kralj Segimer. Segimerovi sinovi Arminije i Flav, se priključuju rimskoj vojsci kao komandanti pomoćnih trupa.
- Rimski car August nakon pogibije Gaja Cezara poziva Tiberija u Rim i proglašava ga svojim nasljednikom, odnosno budućim carem. Istovremeno je nasljednikom proglašen i Agripa Postum.
- Tiberije, pak, svojim nasljednikom proglašava Germanika.
- Sekst Elije Kat postaje rimski konzul.
- U Rimu donesen Lex Aelia Sentia koji regulira manumisiju, odnosno oslobađanje robova.
- KInesko dijete-car Ping se vjenčava za caricu Wang, kćer regenta Wang Manga koji tako cementira svoju uticaj.
- Julija Starija se vraća iz izgnanstva te odlazi u Regij gdje živi u sramoti.
- August daje pomilovanje Gneju Korneliju Cini Magnusu i Emiliji Lepidi, kćeri Marka Emilija Lepida, a koji su bili optuženi za zavjeru protiv cara.
- Partski kralj Fraatak i kraljica Musa svrgnuti i ubijeni, a kruna ponuđena Orodu čine započinje interregnum.
- Marko Plaucije Silvan imenovan rimskim prokonzulom Azije.
- Wang Mang preuzima titulu "Visoki vojvoda"[6]
- Polijan Maradonije postaje arhont Atene.
- Nikolaj iz Damaska piše 15-tomnu knjigu Historija svijeta.
- Namhae Chachaung nasljeđuje Bak Hyeokgeosea kao kralj korejskog kraljevstva Silla (tradicionalni datum).
4. u temama
urediOvaj odlomak potrebno je proširiti. |
Rođeni
uredi- Kolumela, rimski pisac (u. 70)
- Daemusin od Goguryeoa, kralj Goguryeoa (u. 44)
- Neki vjeruju da je Isus iz Nazareta zapravo rođen ove godine.[7]
- Bak Hjeokgeos od Sile, prvi vladar Koreje
- Gaj Cezar, rimski vojskovođa, sin Marka Vipsanija Agripe i Julije Starije, poginuo za vrijeme pohoda u Artagiri u Armeniji
- Bak Hyeokgeose od Sille, prvi vladar Koreje
- Gaj Asinije Polion, rimski orator, pjesnik i historičar (rođen 65. p. n. e.)
- Terencija, prva supruga Marka Tulija Cicerona (rođena 98. p. n. e.).
- Ariobarzan II, kralj Medije Atropatene (rođen 40. p. n. e.)
- Artavazd IV, kralj Armenije (rođen 20. p. n. e.)
Reference
uredi- ^ "Roman Consuls | UNRV Roman History". www.unrv.com. Pristupljeno 13. 2. 2024.
- ^ "Consul | Magistrates, Duties & Powers | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 4. 2. 2024. Pristupljeno 13. 2. 2024.
- ^ "The Roman Consulship". obo (jezik: engleski). Pristupljeno 13. 2. 2024.
- ^ "Ab urbe condita". penelope.uchicago.edu. Pristupljeno 13. 2. 2024.
- ^ Contributor, Visiting (20. 12. 2021). "List of Roman Consuls by Year | The Roman Empire" (jezik: engleski). Pristupljeno 13. 2. 2024.
- ^ Klingaman, William K., The First Century: Emperors, Gods and Everyman, 1990, p 64
- ^ E. P. Sanders, The Historical Figure of Jesus, Penguin Books, 1993, pp. 10–11.
