Izoamil-alkohol
Izoamil-alkohol –poznat i kao izopentil-alkohol – je bistri, bezbojni alkohol čija je formula (CH3)2CHCH2CH2OH. To je jedan od nekoliko It i izomera amil-alkohola. Glavni je sastojak u proizvodnji bananinog ulja, estra koji se javlja prirodno, ali i u industriji poboljšavanja okusa. Također je glavni sastojak i Kovacevog reagensa, koji se upotrebljava u dijagnostici bakterija, za indol test.
| Izoamil alkohol | |
|---|---|
 | |
| Općenito | |
| Hemijski spoj | Izoamil alkohol |
| Druga imena | 3-Metil-1-butanol Izopentil-alkohol Izopentanol Izobutilkarbinol IUPAC ime: 3-Metilbutan-1-ol[1] |
| Molekularna formula | C5H12O |
| CAS registarski broj | 123-51-3 |
| SMILES | OCCC(C)C |
| InChI | 1/C5H12O/c1-5(2)3-4-6/h5-6H,3-4H2,1-2H3 |
| Kratki opis | Bistra, bezbojna tečnost neprijatnog mirisa |
| Osobine1 | |
| Molarna masa | 88,148 g/mol |
| Agregatno stanje | Tečno |
| Gustoća | 0,8104 g/cm3 na 20 °C |
| Tačka topljenja | –117[2] |
| Tačka ključanja | 131,1 |
| Pritisak pare | 28 mmHg (20°C) |
| Rastvorljivost | Slabo rastvorljiv u vodi: 28 g / L Vrlo topiv u acetonu, dietil-etru, etanolu Viskoznost: 3,692 mPa·s |
| Rizičnost | |
| NFPA 704 |  |
| 1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. | |
Upotrebljava se i kao agens protiv pjenjenja u hloroformu: Izomil-alkoholni reagens.[3]
Izoamil-alkohol se koristi u ekstrakciji fenol-hloroforma pomiješan sa hloroformom dalje inhibira RNaznu aktivnost i sprečava rastvaranje RNK sa dugim traktom poli-adenina.[4] Prema nekima, komponenta je arome Tuber melanosporum, crnog tartufa. Identificiran je kao hemikalija u feromonu stršljena za privlačenje ostalih članovima košnice za napad.
Također pogledajte
urediReference
uredi- ^ Lide, David R., ured. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87 izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 0-8493-0487-3.
- ^ Straka, M.; van Genderen, A.; Růžička, K.; Růžička, V. Heat Capacities in the Solid and in the Liquid Phase of Isomeric Pentanols. J. Chem. Eng. Data 2007, 52, 794-802.
- ^ Zumbo, P. "Phenol-chloroform Extraction" (PDF). WEILL CORNELL MEDICAL COLLEGE P. ZUMBO LABORATORY OF CHRISTOPHER E. MASON, PH.D. Pristupljeno 19. 6. 2014.
- ^ Green, Michael; Sambrook, Joseph. "Purification of Nucleic Acids: Extraction with Phenol-Chloroform". Molecular Cloning: A Laboratory Manual. Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN 1936113422.
Vanjski linkovi
uredi