Senta (mađ. Zenta) je grad i središte istoimene općine u Vojvodini, Srbija.

Gradska kuća u Senti

Geografija

uredi

U srednjem toku Tise kroz Republiku Srbiju, na samoj obali rijeke, leži jedan od najstarijih gradova u Vojvodini - Senta, središte općine s naseljenim mestima: Gornji Breg, Tornjoš , Kevi i Bogaraš. Prema popisu iz 2002. godine, Senta ima 20.363, dok Općina Senta 25.619 stanovnika.

Historija

uredi

Gradska kuća Senta je izrasla oko manastira. Prvi put se spominje 1216. godine i razvija zahvaljujući pogodnom geografskom položaju, na važnom prijelazu preko rijeke Tise. Od 14. vijeka posjed je budimskog nadbiskupa. 1506. godine postala je slobodni kraljevski grad. U ratu između Austrije i Turske, jedna od najvećih pobjeda Austrije bila je bitka kod Sente 11. septembar 1697. godine ("Kod Sente je spasen Beč"). Nakon što su se Srbi graničari iz Potisko-pomoriške granice 1742. godine većinom iselili u Rusiju u XVIII i XIX vijeku Sentu su naselili Mađari, Slovaci, Nijemci i Jevreji, a između dva svjetska rata i poslije 1945. godine Srbi, Crnogorci i drugi narodi. Senćansko pristanište, udaljeno 124 km od ušća Tise u Dunav, bilo je jedno od najvažnijih u prostoru dvorječja. Godine 1769. Senta je izgorjela u velikom požaru.

Poznati Senćani

uredi

Kultura

uredi

U Senti su Muzej, Arhiv, vaspitno-obrazovne organizacije i najstarija likovna kolonija u Vojvodini (1952).

Privreda

uredi

U 19. i 20. vijeku pored poljoprivrede u Senti su se razvijali trgovina, zanati i prehrambena industrija. Raskršće puteva, pogodne veze sa Suboticom, Novim Sadom i Zrenjaninom čine Sentu privlačnim mjestom u ovom dijelu Vojvodine. U razvoju privrede značajno mjesto ima agro-industrijski kombinat. Senta sa okolinom je najveći rasadnik ruža u Srbiji.

Vanjski linkovi

uredi