Bogavčići-Radivojevići-Jurjevići-Vlatkovići
Bogavčići – Radivojevići – Jurjevići – Vlatkovići jesu humska velikaška porodica. Prepoznatljiva je po imenu Radivojevića mada je njen historijski razvoj uokviren s nekoliko prezimena vladajućih porodica u dužem nizu bez oznake posebnog roda. To je linija koju čine Bogavčići – Radivojevići – Jurjevići – Vlatkovići.
Prvi poznati predstavnik bio je izvjesni Bogavac iz 14. stoljeća. Imao je dva sina: Radivoja i Mrdešu Bogavčića. Bogavčev nasljednik u vodstvu porodice bio je Radivoj, dok Mrdeša nije imao potomke. Radivoj je imao sinove Jurja i Vukića Radivojevića. Liniju vodstva u porodici držao je vojvoda Juraj. Daljnja linija vodstva u porodici pripada njegovovom sinu Vlatku Jurjeviću, pa onda Vlatkovom sinu Ivanišu Vlatkoviću. Bogavčići–Radivojevići–Jurjevići–Vlatkovići imali su posjede na desnoj obali Neretve u njenom donjem toku, zapadno do Cetine, u zaleđu Biokova. Među najjače predstavnike porodice spadaju vojvoda Juraj Radivojević i vojvoda Ivaniš Vlatković.[1]
Reference uredi
Literatura uredi
- Adis Zilić, "Tragom povelje bosanskog kralja Dabiše kćeri Stani od 26. aprila 1395. godine", Prilozi Instituta za istoriju, 41, Sarajevo, 2012, 241–258. (link)
- Mihailo Dinić, Odluke vijeća dubrovačke republike, knjiga 2, Srpska akademija nauka i umjetnosti, Zbornik za istoriju, jezik i književnost srpskog naroda, Treće odjeljenje, 21, Beograd, 1964.
Vanjski linkovi uredi
- "Historijska uloga Vlatkovića, druge po snazi vlastele Huma" (razgovor s Adisom Zilićem), Alen Zečević, Al Jazeera Balkans, 10. 6. 2022.