Naib (arapski: نائب = namjesnik) arapska je upravna titula, koja se koristila od srednjeg vijeka u brojnim zemljama Orijenta za razne namjesnike ili upravnike vladara. U Osmanskom Carstvu naib je predstavljao zamjenika sandžak-bega ili vojvode.

U današnjem arapskom jeziku riječ نائب (naib), kada se upotrebljava izvan historijskog konteksta, označava osobu na funkciji zastupnika. Množina glasi ‏نُوّاب (nuab), od čega je izvedena indoperzijska vladarska titula navab. U Siriji je naib označavao državnog upravnika Memluka, dok je u Egiptu krajem 14. stoljeća to bio pokrajinski guverner i visoki oficir. Nakon što je Masava u današnjoj Eritreji postala dio Osmanskog Carstva, tamošnji državni upravnik i namjesnik sultana dobio je ovu titulu.