Momčilo Perišić
Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. |
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Momčilo Perišić je pristupio u Jugoslavensku narodnu armiju 1966. godine. Završio je Vojnu akademiju Kopnene vojske, Komandno-štabnu akademiju Kopnene vojske, i Komandno-štabnu školu operatike Kopnene vojske.
Godine 1991, kada je izbio rat u Hrvatskoj, Perišić je bio na dužnosti komandanta Artiljerijskog školskog centra u Zadru. Zbog učešća u bombardovanju Zadra hrvatski sud ga je proglasio ratnim zločincem i osudio na maksimalnu kaznu od 20 godina zatvora. Poslije sarajevskog primirja i povlačenja snaga JNA iz Hrvatske, Perišić je u januaru 1992. imenovan komandantom 13. Bilećkog korpusa JNA. Na tom mjestu učestvovao je u borbama u Hercegovini i dubrovačkom zaleđu.
U junu 1992. godine, poslije povlačenja snaga JNA u Srbiju i njene transformacije u Vojsku Jugoslavije, imenovan je načelnikom štaba i zamjenikom komandanta Treće armije u Nišu. Tada je uživao reputaciju jednog od pristaša Slobodana Miloševića među generalima, odnosno jednog od kadrova uvedenih nakon velike čistke preostalih generala JNA početkom 1992. godine. Za načelnika Generalštaba Vojske Jugoslavije imenovan je 29. augusta 1993. godine. Na toj dužnosti bio je do 24. novembra 1998. godine. Njegova smjena ponekad se tumači kao posljedica neslaganja sa Miloševićom politikom prema Kosovu, odnosno načinom na koji se vodio kosovski rat.
Ubrzo poslije toga, Perišić se priklonio antimiloševićevskoj Demokratskoj opoziciji Srbije i postao jedan od njenih vođa. Poslije rušenja Miloševića sa vlasti u januaru 2001. godine, ušao je u novoformiranu srpsku vladu Zorana Đinđića.
Marta 2002. godine, Perišić je uhapšen u jednom motelu na Ibarskoj magistrali pod optužbom za špijunažu u korist SAD. Ubrzo zatim, podnio je ostavku na dužnost potpredsjednika Vlade.