Košarka na Olimpijskim igrama

opći pregled olimpijskih turnira u košarci

Košarka na Olimpijskim igrama za muškarce je u programu konstantno od 1936. Prije nego što je uključena u sportove u kojima se dijele medalje, košarka je bila demonstracijski sport 1904. Ženska košarka na programu je od 1976.

Košarka na Olimpijskim igrama
Upravno tijelo FIBA
Takmičenja 2 (muškarci: 1; žene: 1)
Igre
1896 1900 1904 1908 1912 1920
1924 1928 1932 1936 1948 1952
1956 1960 1964 1968 1972 1976
1980 1984 1988 1992 1996 2000
2004 2008 2012 2016 2020 2024
Napomena: godina demonstracije sporta navedena je u italiku
Osvajači medalja

Sjedinjene Američke Države daleko su najuspješnija zemlja u olimpijskoj košarci, osvojivši 17 od 20 turnira na kojima su učestvovale, uključujući sedam uzastopnih titula od 1936. do 1968. Ženska reprezentacija SAD-a osvojila je osam titula u deset nastupa, uključujući sedam titula u nizu od 1996. do 2020. Od postojećih država samo je još Argentina bila olimpijski pobjednik računajući i mušku i žensku konkurenciju. Kad je riječ o bivšim državama, zlatnu medalju osvajale su reprezentacije Sovjetskog Saveza i Jugoslavije te Ujedinjeni tim.

Izvršni odbor Međunarodnog olimpijskog komiteta 9. juna 2017. objavio je da će od 2020. olimpijski sport biti i košarka 3x3 u obje konkurencije.[1][2]

Historija

uredi

Košarku je izumio James Naismith u Springfieldu (Massachusetts) 1891. Za nekoliko decenija postala je popularna u Sjedinjenim Američkim Državama kao dvoranski sport. Popularnost se proširila svijetom, pa je 1932. u Ženevi osnovana Međunarodna košarkaška federacija (FIBA).

Američka dominacija

uredi

Djelomično zahvaljujući trudu Phoga Allena,[3][4] trenera univerzitetskog tima Kansas Jayhawksa, prvi olimpijski košarkaški turnir organiziran je na Igrama 1936. u Berlinu na vanjskim teniskim terenima. Medalje je ekipama dodijelio Naismith. Prema tadašnjim olimpijskim pravilima, svi igrači bili su amateri. Turnir je od sljedećih Igara (1948) premješten u dvorane. Reprezentacija SAD-a dokazala je da je dominantna, osvojivši prvih sedam olimpijskih turnira do 1968, ne izgubivši nijednu utakmicu. Amerikancima je bilo zabranjeno u reprezentaciju zvati profesionalce iz NBA lige, pa su slali igrače iz univerzitetskih ekipa. Neke druge zemlje slale su svoje najbolje igrače s obzirom na to da je FIBA neke od njih klasificirala kao "amatere", koji su igrali za džeparac umjesto za plaću.

München i poslije

uredi

Pobjednički niz Amerikanaca okončan je 1972. u Münchenu u jednoj od najkontroverznijih utakmica u historiji, kad ih je Sovjetski Savez pobijedio u borbi za zlatnu medalju s poenom razlike.

SAD je ponovo osvojio zlato 1976, a srebro je drugi put otišlo Jugoslaviji, koja je u polufinalu pobijedila SSSR. Jugoslaveni su četiri godine kasnije u Moskvi, u odsustvu SAD-a, koji je bojkotirao Igre, osvojili i zlato, postavši treća reprezentacija s titulom olimpijskog pobjednika, pobijedivši ponovo SSSR u polufinalu i Italiju u finalu. Amerikanci su vratili zlato na svom terenu 1984, savladavši u finalu Španiju, a u odsustvu SSSR-a, koji je uzvratio bojkot. Sovjeti su drugi put osvojili zlato 1988, pobijedivši SAD u polufinalu i Jugoslaviju u finalu.

Era profesionalaca: nova dominacija SAD-a

uredi

Pojava "amaterskih sportista" sponzoriranih od države u zemljama Istočnog bloka ugrozila je ideologiju čistog amaterizma, dovodeći samofinansirane amatere iz zapadnih zemalja u teži položaj. Sovjetski Savez slao je timove sastavljene od sportista koji su svi na papiru bili studenti, vojnici ili radnici u nekoj profesiji, ali u stvarnosti plaćeni od države da igraju u dobro razvijenoj ligi s modernim sportskim objektima i treniraju tokom cijele godine.[5][6] U aprilu 1989, pod vodstvom generalnog sekretara Borislava Stankovića, FIBA je odobrila pravilo koje dozvoljava igračima iz NBA lige da se takmiče na međunarodnim turnirima, uključujući Olimpijske igre. Na Igrama 1992. američki "Dream Team" osvojio je zlato s prosječnom razlikom 44 poena po utakmici i bez pozivanja ijednog tajm-auta. Nedugo prije toga, uslijed političkih promjena i disolucije država, reprezentacije SSSR-a i Jugoslavije prestale su postojati, ali su neke njihove nasljednice nastavile biti među najjačima. Dvije od njih, Hrvatska i Litvanija (tim redom), osvojile su srebro i bronzu.

SAD je odbranio zlato 1996. i 2000, ali s manje dominantnom igrom nego 1992. Otkad je igračima iz NBA lige dozvoljeno nastupati na Igrama, one u Atlanti 1996. bile su jedini slučaj da grad domaćin Igara ima i NBA ekipu (Hawkse). SR Jugoslavija osvojila je srebro u Atlanti, a Francuska u Sydneyju, dok je Litvanija nastavila svoj bronzani niz zauzevši treće mjesto oba puta.

Prekid nove dominacije SAD-a dogodio se u Atini 2004, kada su Amerikanci jedva ušli u polufinale, nakon poraza od Portorika i Litvanije u grupnoj fazi; u polufinalu ih je porazila i Argentina, koja je na kraju osvojila i zlato, nadigravši Italiju u finalu i postavši četvrta reprezentacija s titulom olimpijskog pobjednika.

Amerikanci su se regrupirali 2008, savladavši aktualnog svjetskog prvaka, Španiju, u žestokom finalu, dok su Argentinci pobijedili Litvance u utakmici za bronzu. Amerikanci i Španci ponovo su se sreli u finalu 2012, s istim ishodom, samo što je ovog puta prednost SAD-a na kraju bila najmanja u historiji. Na sljedećim igrama SAD je još jednom odbranio zlato, porazivši Srbiju u reprizi finala Svjetskog prvenstva 2014, prethodno izbacivši Španiju, koja se nakon dva srebra ovog puta zadovoljila bronzom. Amerikanci su osvojili titule i 2020. u Tokiju i 2024. u Parizu, produživši svoj niz na pet uzastopnih zlatnih medalja, odnosno na osam od posljednjih devet turnira.

Žene

uredi

Prvi ženski turnir održan je 1976. Sovjetski Savez dobio je pet utakmica zaredom, postavši inauguralni olimpijski pobjednik. Na sljedeća dva turnira nastupilo je šest reprezentacija svrstanih u jednu grupu; na prvom je SSSR odbranio zlato, dok je SAD bojkotirao Igre, a na drugom je slavio SAD, savladavši u finalu Južnu Koreju, dok je SSSR uzvratio na bojkot. U Seoulu 1988. turnir je proširen na osam reprezentacija, a Amerikanke su odbranile titulu protiv Jugoslavije. U Barceloni 1992. Ujedinjeni tim, sastavljen od igračica iz republika tada već bivšeg SSSR-a, nadigrao je Kinu u borbi za zlato. U Atlanti 1996. turnir je dobio format s 12 reprezentacija u dvije grupe; Amerikanke su otad "pomele" svaki turnir, dobivši 61 utakmicu zaredom. U Tokiju 2020. format je promijenjen, pa se igralo u tri grupe s po četiri ekipe.

Dvorane

uredi

Napomena: O2 Arena za vrijeme igara bila je poznata kao "Nor. Greenwich Arena" zbog olimpijskih propisa o korporativnim sponzorstvima lokacija događaja.

Kvalifikacije

uredi

Do 2012. kvalifikacijski proces sastojao se od tri faze:

  1. jedna ekipa (u obje konkurencije) kvalificira se kao aktuelni svjetski prvak;
  2. sedam ekipa u muškoj i pet u ženskoj konkurenciji kvalificira se kroz svoja kontinentalna prvenstva;
  3. tri ekipe u muškoj i pet u ženskoj konkurenciji kvalificiraju se kroz svjetski kvalifikacijski turnir, u kojem se najbolje ekipe koje se nisu kvalificirale kroz svoje zone takmiče za preostala mjesta.

Osim toga, ekipa domaćina automatski se kvalificira.

Zona Muškarci Žene
Svjetsko prvenstvo 1 1
Afričko prvenstvo 1 1
Američko prvenstvo 2 1
Azijsko prvenstvo 1 1
Evropsko prvenstvo 2 1
Okeanijsko prvenstvo 1 1
Svjetski kvalifikacijski turnir 3 5
Domaćin 1 1
Ukupno 12 12

Za Igre 2020. muške kvalifikacije imale su novi sistem. Sedam ekipa kvalificiralo se direktno sa Svjetskog prvenstva 2019: po dvije najbolje iz Evrope i obje Amerike te najbolja iz Afrike, Azije i Okeanije. Sljedećih 16 najboljih ekipa s Mundobasketa te po još dvije iz svake konfederacije, ukupno 24, igralo je kvalifikacijske turnire. Bile su podijeljene u četiri grupe s po šest ekipa, a pobjednici grupa izborili su plasman na olimpijski turnir. Kontinentalna prvenstva više neće biti korištena za olimpijske kvalifikacije.

Muški turniri

uredi
Godina Domaćin Finale Utakmica za 3. mjesto
Zlato Rezultat Srebro Bronza Rezultat 4. mjesto
1936.
(detalji)
 
Berlin
  
Sjedinjene Američke Države
19–8   
Kanada
  
Meksiko
26–12   
Poljska
1948.
(detalji)
 
London
  
Sjedinjene Američke Države
65–21   
Francuska
  
Brazil
52–47   
Meksiko
1952.
(detalji)
 
Helsinki
  
Sjedinjene Američke Države
36–25   
Sovjetski Savez
  
Urugvaj
68–59   
Argentina
1956.
(detalji)
 
Melbourne
  
Sjedinjene Američke Države
89–55   
Sovjetski Savez
  
Urugvaj
71–62   
Francuska
1960.
(detalji)
 
Rim
  
Sjedinjene Američke Države
81–57   
Sovjetski Savez
  
Brazil
78–75   
Italija
1964.
(detalji)
 
Tokio
  
Sjedinjene Američke Države
73–59   
Sovjetski Savez
  
Brazil
76–60   
Portoriko
1968.
(detalji)
 
Mexico City
  
Sjedinjene Američke Države
65–50   
Jugoslavija
  
Sovjetski Savez
70–53   
Brazil
1972.
(detalji)
 
München
  
Sovjetski Savez
51–50   
Sjedinjene Američke Države
  
Kuba
66–65   
Italija
1976.
(detalji)
 
Montréal
  
Sjedinjene Američke Države
95–74   
Jugoslavija
  
Sovjetski Savez
100–72   
Kanada
1980.
(detalji)
 
Moskva
  
Jugoslavija
86–77  
Italija
  
Sovjetski Savez
117–94  
Španija
1984.
(detalji)
 
Los Angeles
  
Sjedinjene Američke Države
96–65   
Španija
  
Jugoslavija
88–82   
Kanada
1988.
(detalji)
 
Seoul
  
Sovjetski Savez
76–63   
Jugoslavija
  
Sjedinjene Američke Države
78–49   
Australija
1992.
(detalji)
 
Barcelona
  
Sjedinjene Američke Države
117–85   
Hrvatska
  
Litvanija
82–78  
Ujedinjeni tim
1996.
(detalji)
 
Atlanta
  
Sjedinjene Američke Države
95–69   
Srbija i Crna Gora
  
Litvanija
80–74   
Australija
2000.
(detalji)
 
Sydney
  
Sjedinjene Američke Države
85–75   
Francuska
  
Litvanija
89–71   
Australija
2004.
(detalji)
 
Atina
  
Argentina
84–69   
Italija
  
Sjedinjene Američke Države
104–96   
Litvanija
2008.
(detalji)
 
Peking
  
Sjedinjene Američke Države
118–107   
Španija
  
Argentina
87–75   
Litvanija
2012.
(detalji)
 
London
  
Sjedinjene Američke Države
107–100   
Španija
  
Rusija
81–77   
Argentina
2016.
(detalji)
 
Rio de Janeiro
  
Sjedinjene Američke Države
96–66   
Srbija
  
Španija
89–88   
Australija
2020.
(detalji)
 
Tokio
  
Sjedinjene Američke Države
87–82   
Francuska
  
Australija
107–93   
Slovenija
2024.
(detalji)
 
Pariz
  
Sjedinjene Američke Države
98–87   
Francuska
  
Srbija
93–84   
Njemačka

Nastupi po konfederacijama

uredi

Ovo je sažetak najboljih nastupa svake konfederacije na svakom turniru.

Konfederacija 36.
 
48.
 
52.
 
56.
 
60.
 
64.
 
68.
 
72.
 
76.
 
80.
 
84.
 
88.
 
92.
 
96.
 
00.
 
04.
 
08.
 
12.
 
16.
 
20.
 
24.
 
FIBA Afrika 15–18. 19. 9–16. -- -- -- 15. 15. 12. 11. 12. 10. 10. 11. 12. 12. 12. 10. 11. 10. 9.
FIBA Amerika 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 2. 1. 5. 1. 3. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1.
FIBA Azija 5. 8. 9–16. 7. 11. 10. 13. 13. 11. 12. 10. 9. 12. 8. 10. 8. 8. 12. 12. 11. 11.
FIBA Evropa 4. 2. 2. 2. 2. 2. 2. 1. 2. 1. 2. 1. 2. 2. 2. 2. 2. 2. 2. 2. 2.
FIBA Okeanija -- -- -- 12. -- 9. -- 9. 8. 8. 7. 4. 6. 4. 4. 9. 7. 7. 4. 3. 6.

Zemlje učesnice

uredi
Država 36.
 
48.
 
52.
 
56.
 
60.
 
64.
 
68.
 
72.
 
76.
 
80.
 
84.
 
88.
 
92.
 
96.
 
00.
 
04.
 
08.
 
12.
 
16.
 
20.
 
24.
 
Godine
  Angola A 10. 11. 12. 12. 12. 5
  Argentina 15. 4. 9. 1. 3. 4. 8. 7. 8
  Australija 12. 9. 9. 8. 8. 7. 4. 6. 4. 4. 9. 7. 7. 4. 3. 6. 16
  Belgija 19. 11. 17. 3
  Brazil 9. 3. 6. 6. 3. 3. 4. 7. 5. 9. 5. 5. 6. 5. 9. 7. 16
  Bugarska 7. 5. 16. 10. 4
  Čehoslovačka 9. 7. 9. 5. 8. 6. 9. A 7
  Češka K 9. 1
  Čile 9. 6. 5. 8. 4
  Egipat 15. 19. 9. 16. 12. 12. 12. 7
  Estonija 9. D 1
  Filipini 5. 12. 9. 7. 11. 13. 13. 7
  Finska 9. 11. 2
  Francuska 19. 2. 8. 4. 10. 11. 2. 6. 6. 2. 2. 11
  Grčka 17. 5. 5. 5. 8. 5
  Hrvatska C 2. 7. 6. 5. 4
  Indija 12. 1
  Irak 22. 1
  Iran 14. 11. 12. 3
  Irska 23. 1
  Italija 7. 17. 17. 4. 5. 8. 4. 5. 2. 5. 5. 2. 5. 13
  Izrael A 17. 1
  Japan 9. 10. 15. 10. 14. 11. 11. 11. 8
  Jugoslavija 6. 7. 2. 5. 2. 1. 3. 2. A 8
  Južna Koreja A 8. 14. 16. 14. 9. 12. 6
  Južni Sudan A 9. 1
  Kanada 2. 9. 9. 9. 14. 4. 4. 6. 7. 5. 10
  Kina A A 10. 11. 12. 8. 10. 8. 8. 12. 12. 9
  Kineski Taipei B 15. 18. 11. 3
  Kuba 13. 9. 11. 3. 7. 6. 6
  Latvija 15. D 1
  Litvanija D 3. 3. 3. 4. 4. 8. 7. 7
  Mađarska 16. 9. 9. 13. 4
  Maroko A 16. 1
  Meksiko 3. 4. 9. 12. 12. 5. 10. 7
  Nigerija 10. 11. 10. 3
  Novi Zeland 11. 10. 2
  Njemačka E 15. 12. 8. 7. 10. 8. 4. 7
  Panama 12. 1
  Peru 8. 10. 15. 3
  Poljska 4. 7. 6. 6. 10. 7. 6
  Portoriko A 13. 4. 9. 6. 9. 7. 8. 10. 6. 12. 10
  Rumunija 17. 1
  Rusija A D F 8. 9. 3. 3
  Senegal A 15. 15. 11. 3
  Singapur A 13. I 1
  Sjedinjene Američke Države 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 2. 1. 1. 3. 1. 1. 1. 3. 1. 1. 1. 1. 1. 20
  Slovenija C 4. 1
  Sovjetski Savez J 2. 2. 2. 2. 3. 1. 3. 3. 1. F A 9
  Srbija G H 2. 3. 2
  Srbija i Crna Gora G 11. A 1
  Srednjoafrička Republika A 10. 1
  Španija 14. 7. 11. 4. 2. 8. 9. 9. 7. 2. 2. 3. 6. 10. 14
  Švedska 10. 1
  Švicarska 9. 21. 17. 3
  Tajland A 15. 1
  Tunis 11. 1
  Turska 19. 17. 2
  Ujedinjeni tim A 4. A 1
  Urugvaj 6. 5. 3. 3. 8. 8. 6. 7
  Velika Britanija 20. 9. 2
  Venecuela 11. 10. 1
Države 21 23 23 15 16 16 16 16 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12
Napomene
^A NOK nije bio članica MOK-a
^B kao   Kina od 1936. do 1956.
^C dio   Jugoslavije od 1936. do 1988.
^D takmičili se u sastavu   Sovjetskog Saveza od 1952. do 1988.
^E kao   Zapadna Njemačka od 1968. do 1988.
^F dio   Ujedinjeni tim u 1992.
^G sada   Srbija, kao   Jugoslavija od 1936. do 1991,   SR Jugoslavija od 1992. do 2002. i   Srbija i Crna Gora od 2003. do 2006.
^H dio   Jugoslavije od 1936. do 1988.
^I dio   Malezije 1964.
^J Sovjetski Savez odlučio je ne učestvovati 1936. i 1948.
^K dio   Čehoslovačke od 1920. do 1992.

Pobjednici neslužbenih ili demonstracijskih turnira

uredi

Ženski turniri

uredi
Godina Domaćin Finale Utakmica za 3. mjesto
Zlato Rezultat Srebro Bronza Rezultat 4. mjesto
1976.
(detalji)
 
Montréal
  
Sovjetski Savez
112–77   
Sjedinjene Američke Države
  
Bugarska
67–66   
Čehoslovačka
1980.
(detalji)
 
Moskva
  
Sovjetski Savez
104–73   
Bugarska
  
Jugoslavija
68–65   
Mađarska
1984.
(detalji)
 
Los Angeles
  
Sjedinjene Američke Države
85–55   
Južna Koreja
  
Kina
63–57   
Kanada
1988.
(detalji)
 
Seoul
  
Sjedinjene Američke Države
77–70   
Jugoslavija
  
Sovjetski Savez
68–53   
Australija
1992.
(detalji)
 
Barcelona
 
Ujedinjeni tim
76–66   
Kina
  
Sjedinjene Američke Države
88–74   
Kuba
1996.
(detalji)
 
Atlanta
  
Sjedinjene Američke Države
111–87   
Brazil
  
Australija
66–56   
Ukrajina
2000.
(detalji)
 
Sydney
  
Sjedinjene Američke Države
76–54   
Australija
  
Brazil
84–73   
Južna Koreja
2004.
(detalji)
 
Atina
  
Sjedinjene Američke Države
74–63   
Australija
  
Rusija
71–62   
Brazil
2008.
(detalji)
 
Peking
  
Sjedinjene Američke Države
92–65   
Australija
  
Rusija
94–81   
Kina
2012.
(detalji)
 
London
  
Sjedinjene Američke Države
86–50   
Francuska
  
Australija
83–74   
Rusija
2016.
(detalji)
 
Rio de Janeiro
  
Sjedinjene Američke Države
101–72   
Španija
  
Srbija
70–63   
Francuska
2020.
(detalji)
 
Tokio
  
Sjedinjene Američke Države
90–75   
Japan
  
Francuska
91–76   
Srbija
2024.
(detalji)
 
Pariz
  
Sjedinjene Američke Države
67–66   
Francuska
  
Australija
85–81   
Belgija

Nastupi po konfederacijama

uredi

Ovo je sažetak najboljih nastupa svake konfederacije na svakom turniru.

Konfederacija 76.
 
80.
 
84.
 
88.
 
92.
 
96.
 
00.
 
04.
 
08.
 
12.
 
16.
 
20.
 
24.
 
FIBA Afrika  –  –  –  –  – 12. 12. 11. 12. 12. 12. 11. 8.
FIBA Amerika 2. 5. 1. 1. 3. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1.
FIBA Azija 5.  – 2. 6. 2. 7. 4. 9. 4. 5. 8. 2. 9.
FIBA Evropa 1. 1. 6. 2. 1. 4. 5. 3. 3. 2. 2. 3. 2.
FIBA Okeanija  –  – 5. 4.  – 3. 2. 2. 2. 3. 5. 8. 3.

Zemlje učesnice

uredi
Država 76.
 
80.
 
84.
 
88.
 
92.
 
96.
 
00.
 
04.
 
08.
 
12
 
16.
 
20.
 
24.
 
Godine
  Angola 12. 1
  Australija 5. 4. 6. 3. 2. 2. 2. 3. 5. 8. 3. 10
  Belgija 7. 4. 2
  Bjelorusija B C 6. 9. 2
  Brazil 7. 2. 3. 4. 11. 9. 11. 7
  Bugarska 3. 2. 5. 3
  Čehoslovačka 4. A 1
  Češka D 5. 7. 7. 2
  DR Kongo E 12. 1
  Francuska 5. 2. 4. 3. 2. 5
  Grčka 7. 1
  Hrvatska F 10. 1
  Italija 6. 8. 8. 3
  Japan 5. 7. 10. 8. 2. 12. 6
  Jugoslavija 3. 6. 2. A 3
  Južna Koreja 2. 7. 10. 4. 12. 8. 10. 7
  Kanada 6. 4. 11. 10. 8. 7. 9. 11. 8
  Kina A 3. 6. 2. 9. 9. 4. 6. 10. 5. 9. 10
  Kuba 5. 4. 6. 9. 4
  Latvija B 9. 1
  Mađarska 4. 1
  Mali 12. 1
  Nigerija 11. 11. 8. 3
  Novi Zeland 11. 8. 10. 3
  Njemačka 7. 1
  Poljska 8. 1
  Portoriko 12. 10. 2
  Rusija B C 5. 6. 3. 3. 4. 5
  Senegal 12. 12. 2
  Sjedinjene Američke Države 2. 1. 1. 3. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 12
  Slovačka D 7. 4
  Sovjetski Savez 1. 1. 3. C A 3
  Srbija F 3. 4. 6. 3
  Španija 5. 6. 5. 2. 6. 5. 6
  Turska 5. 6. 2
  Ujedinjeni tim A 1. A 1
  Ukrajina B C 4. 4
  Velika Britanija 11. 1
Države 6 6 6 8 8 12 12 12 12 12 12 12 12

Napomene

uredi
^A NOK nije bio član MOK-a
^B takmičila se kao dio   Sovjetskog Saveza od 1952. do 1988.
^C dio   Ujedinjeni tim 1992.
^D dio   Čehoslovačke od 1920. do 1992.
^E kao   Zair od 1984. do 1996.
^F dio "Jugoslavije" od 1976. do 2000. i "Srbije i Crne Gore" 2004.

Tabele medalja

uredi

Ukupno

uredi

Države poredane po ukupnom broju osvojenih medalja (muškarci i žene).

 #  Država Zlato Srebro Bronza Ukupno
1.   Sjedinjene Američke Države 27 2 3 32
2.   Sovjetski Savez 4 4 4 12
3.   Jugoslavija 1 4 2 7
4.   Argentina 1 0 1 2
5.   Ujedinjeni tim (EUN) 1 0 0 1
6.   Francuska 0 6 1 7
  Španija 0 4 1 5
8.   Australija 0 3 4 7
9.   Italija 0 2 0 2
10.   Brazil 0 1 4 5
11.   Srbija 0 1 2 3
12.   Bugarska 0 1 1 2
  Kina 0 1 1 2
14.   Hrvatska 0 1 0 1
  Japan 0 1 0 1
  Južna Koreja 0 1 0 1
  Kanada 0 1 0 1
  Srbija i Crna Gora 0 1 0 1
19.   Litvanija 0 0 3 3
  Rusija 0 0 3 3
21.   Urugvaj 0 0 2 2
22.   Kuba 0 0 1 1
  Meksiko 0 0 1 1
Ukupno 34 34 34 102

Muškarci

uredi
 #  Država Zlato Srebro Bronza Ukupno
1.   Sjedinjene Američke Države 17 1 2 20
2.   Sovjetski Savez 2 4 3 9
3.   Jugoslavija 1 3 1 5
4.   Argentina 1 0 1 2
5.   Francuska 0 4 0 4
6.   Španija 0 3 1 4
7.   Italija 0 2 0 2
8.   Srbija 0 1 1 2
9.   Hrvatska 0 1 0 1
  Kanada 0 1 0 1
  Srbija i Crna Gora 0 1 0 1
12.   Brazil 0 0 3 3
  Litvanija 0 0 3 3
14.   Urugvaj 0 0 2 2
15.   Australija 0 0 1 1
  Kuba 0 0 1 1
  Meksiko 0 0 1 1
  Rusija 0 0 1 1
Ukupno 21 21 21 63

Žene

uredi
 #  Država Zlato Srebro Bronza Ukupno
1.   Sjedinjene Američke Države 10 1 1 12
2.   Sovjetski Savez 2 0 1 3
3.   Ujedinjeni tim (EUN) 1 0 0 1
4.   Australija 0 3 3 6
5.   Francuska 0 2 1 1
6.   Brazil 0 1 1 2
  Bugarska 0 1 1 2
  Jugoslavija 0 1 1 2
  Kina 0 1 1 2
10.   Japan 0 1 0 1
  Južna Koreja 0 1 0 1
  Španija 0 1 0 1
13.   Rusija 0 0 2 2
14.   Srbija 0 0 1 1
Ukupno 13 13 13 39

Napomene

uredi
^A NOK nije bio članica MOK-a
^B takmičili se u sastavu   Sovjetskog saveza od 1952. do 1988.
^C dio   Ujedinjeni tim u 1992.
^D dio   Čehoslovačke od 1920. do 1992.
^E kao   Zair od 1984. do 1996.
^F dio   Jugoslavije od 1976. do 1988.

Omjer pobjeda i poraza

uredi

Muški turnir

uredi
Ekipa Odigrane utakmice Pobjede Porazi
  Angola 31 3 28
  Argentina 57 33 24
  Australija 115 58 57
  Belgija 13 6 7
  Brazil 115 66 49
  Bugarska 33 16 17
  Čehoslovačka 46 23 23
  Češka 3 1 2
  Čile 26 12 14
  Egipat 44 6 38
  Estonija 3 1 2
  Filipini 52 25 27
  Finska 12 4 8
  Francuska 72 40 32
  Grčka 28 14 14
  Hrvatska 28 16 12
  Indija 7 0 7
  Irak 7 0 7
  Iran 15 2 13
  Irska 6 0 6
  Italija 95 56 39
  Izrael 2 0 2
  Japan 47 11 36
  Jugoslavija 60 48 12
  Južna Koreja 47 8 39
  Južni Sudan 3 1 2
  Kanada 70 39 31
  Kina 50 7 43
  Kineski Taipei 28 16 12
  Kuba 45 22 23
  Latvija 3 1 2
  Litvanija 52 32 20
  Mađarska 33 14 19
  Maroko 9 0 9
  Meksiko 49 26 23
  Nigerija 13 2 11
  Novi Zeland 12 2 10
  Njemačka 44 15 29
  Panama 9 2 7
  Peru 22 9 13
  Poljska 49 23 26
  Portoriko 75 34 41
  Rumunija 2 0 2
  Rusija 20 10 10
  Senegal 24 2 22
  Singapur 7 2 5
  Sjedinjene Američke Države 155 149 6
  Slovenija 6 4 2
  Sovjetski Savez 74 61 13
  Srbija 41 23 18
  Srednjoafrička Republika 7 2 5
  Španija 102 55 47
  Švedska 7 3 4
  Švicarska 13 4 9
  Tajland 7 0 7
  Tunis 5 0 5
  Turska 4 0 4
  Ujedinjeni tim 8 5 3
  Urugvaj 56 29 27
  Velika Britanija 13 2 11
  Venecuela 7 2 5

Ženski turnir

uredi
Ekipa OU Pobjede Porazi
  Angola 5 0 5
  Australija 66 45 21
  Belgija 10 4 6
  Brazil 44 19 25
  Bjelorusija 11 3 8
  Bugarska 16 10 6
  Čehoslovačka 15 3 12
  Češka 19 8 11
  DR Kongo 7 0 7
  Francuska 35 23 12
  Grčka 7 3 4
  Hrvatska 5 1 4
  Italija 18 3 15
  Japan 34 13 21
  Jugoslavija 16 8 8
  Južna Koreja 41 15 26
  Kanada 42 11 31
  Kina 55 26 29
  Kuba 24 9 15
  Latvija 5 1 4
  Mađarska 6 2 4
  Mali 5 0 5
  Nigerija 13 3 10
  Novi Zeland 18 4 14
  Njemačka 4 2 2
  Poljska 7 3 4
  Portoriko 3 0 3
  Rusija 39 25 14
  Senegal 11 0 11
  Sjedinjene Američke Države 81 78 3
  Slovačka 7 3 4
  Sovjetski Savez 16 14 2
  Srbija 18 9 9
  Španija 34 22 12
  Turska 12 7 5
  Ujedinjeni tim 5 4 1
  Ukrajina 8 4 4
  Velika Britanija 5 0 5

Rekordi

uredi
Kategorija Muškarci Žene
Najveći rezultat 229 poena: SAD 156–73 Nigerija (2012) 190 poena: Japan 62–128 Brazil (2004)
Najmanji rezultat 27 poena: SAD 19–8 Kanada (1936) 100 poena: Senegal 32–68 Slovačka (2000)
Najveća razlika 100 poena:
Južna Koreja 120–20 Irak (1948)
Kina 125–25 Irak (1948)
66 poena:
Japan 62–128 Brazil (2004)
Italija 53–119 SSSR (1980)
Najviše produžetaka 2 produžetka:
Argentina 111–107 Brazil (2016)
Kanada 86–83 Rusija (2000)
Litvanija 83–81 Hrvatska (1996)
Australija 109–101 Brazil (1996)
2 produžetka:
Turska 79–76 Brazil (2016)
Španija 92–80 Italija (1992)
Najduži niz pobjeda 63 utakmice: SAD (1936–1972) 61 utakmica: SAD (1992–2024)
Najbolji strijelac svih vremena 1093 poena: Oscar Schmidt (Brazil) 581 poen: Lauren Jackson (Australija)
Najbolji strijelac svih vremena po prosjeku 28,8 poena po utakmici: Oscar Schmidt (Brazil) 22 poena po utakmici: Lara Sanders (Turska)
Najviše poena igrača u jednoj utakmici 55 poena Oscar Schmidt (Brazil – Španija, 1988) 39 poena: Evladija Slavčeva-Stefanova (Bugarska – Južna Koreja, 1988)

Nakon OI 2024.

Najbolji strijelci

uredi

Nakon OI 2024.

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ "Tokyo 2020 event programme to see major boost for female participation, youth and urban appeal". MOK. 9. 6. 2017. Pristupljeno 26. 9. 2019.
  2. ^ "IOC adds 3-on-3 basketball to 2020 Olympics". NBA. 9. 6. 2017. Pristupljeno 10. 11. 2017.
  3. ^ "Before They Were Giants". Slam. 20. 8. 2008. Pristupljeno 30. 9. 2019.
  4. ^ "Basketball Hall of Fame – Phog Allen". Arhivirano s originala, 30. 12. 2007.
  5. ^ Tyler Benson. "The Role of Sports in the Soviet Union". Arhivirano s originala, 22. 10. 2014. Pristupljeno 2. 10. 2019.
  6. ^ "Izvještaj CIA-e o sovjetskim sportskim i obavještajnim aktivnostima" (PDF). CIA. 28. 12. 1954. Arhivirano s originala (PDF), 23. 1. 2017. Pristupljeno 2. 10. 2019.

Vanjski linkovi

uredi