Kefalni indeks

Kefalni indeks, lobanjski indeks ili kranijski indeks jest odnos između stostruke maksimalne širine i maksimalne dužine lobanje, pri horizontalnom položaju (ljudske ili životinjske) glave:

C_i = 100 x Širina / Dužina.

Ta pozicija glave se označava kao Frankfurtaka horizontala ili Njemačka horizontala, koja podrazumijeva da se linija koja povezuje dno ušnog otvora i dno orbite nalazi u horizontalnom položaju.^[1]^[2]

Pored antropometrije, ovaj indeks se primjenjuje i u zoometriji, osobito u kategorizaciji pasa, mačaka i drugih životinja.

Upotreba u antropologiji

Kefalni indeks su naširoko koristili antropolozi u početku 20. stoljeća, za kategorizaciju ljudskih populacija, a u 1960. od strane Carleton S. Coona. Danas se uglavnom koristi za opisivanje individualnog napretka i za procjenu dobi fetusa za pravne i akušerske potrebe.

Kefalni indeks je formulirao švedski profesor anatomije Anders Retzius (1796.-1860.), a u početku se koristio u fizičkoj antropologiji, kada su klasificirani drevnim ljudski ostaci pronađeni u Evropi. Teorija oblika glave je tijesno povezana sa razvojem rasne antropologije u 19. i početkom 20. vijeka, kada su prehistoričari pokušavali drevne ostatake pokušali koristiti u modeliranju kretanja stanovništva prema rasnim kategorijama.

Ljudske populacije su bile kategorizirane u dolihokefalne (dugoglave), mezokefalne ("umjerenoglave"), ili brahikefalne (kratkoglave).

Indeksi

Kefalni indeksi su grupirani kako slijedi u priloženoj tabeli.

Žene	Muškarci	Naučna oznaka	Značenje	Alternativna oznaka
< 75	< 75.9	Dolihokefali	'Dugoglavi'	Dolihokranijski
75 to 83	76 to 81	Mezokefali	'Srednjeglavi'	Mezokranijski
> 83	> 81.1	Brahikefali	'Kratkoglavi'	Brahikranijski

Tehnički gledano, izmjerena faktori su definirani kao maksimalna širina kostiju koje okružuju glavu, iznad supramastoidnog grebena (iza jagodice), a maksimalna dužina od najlakše primetljivog centralnog dijela čeone kosti, između obrva, (glabella) do najlakše primjetljive zadnje tačke na potiljku.

Također pogledajte

Reference

^ Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.
^ Hadžiselimović R., Lelo S., Šljuka S. (2015): Bioantropološki praktikum. Prirodno-matematički fakultet UNSA, Sarajevo.

[1] Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.

[2] Hadžiselimović R., Lelo S., Šljuka S. (2015): Bioantropološki praktikum. Prirodno-matematički fakultet UNSA, Sarajevo.

[1]

[2]