Hermann Hesse
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Hermann Hesse (2. juli 1877 – 9. august 1962) bio je njemački pisac.
Hermann Hesse | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 2. juli 1877. |
| Smrt | 9. august 1962 (85 godina) |
| Zanimanje | Pisac, pjesnik |
Značajna djela | Stepski vuk, Demian , Sidarta |
| Nagrade | Nobelova nagrada za književnost ( 1946 ), Goetheova nagrada ( 1946 ) |
| Potpis | |
 | |
Život i odrastanje
urediSvojim djelima postiže za života značajne uspjehe. Povremeno se javlja u političkom životu u duhu svojih demokratskih i pacifističkih uvjerenja. Poslije Prvog svjetskog rata priklanja se psihoanalizi, a privlači ga i misticizam Dalekoga Istoka obzirom da su mu i otac i majka bili misionari i jedan dio života proveli u Indiji. Članovi njegove porodice su bili ljudi različitih nacionalnosti, što je predstavljalo jedinstvenu okolinu za odrastanje među različitim kulturama i dijalektom. Godine školovanja je proveo u Wuerttemberg školi te je jedno vrijeme izučavao teologiju u manastiru u Maulbronnu.[1]
Nakon preseljenja u Švicarsku 1912. godine, uskoro izbija Prvi svjetski rat, kada Hesse počinje ozbiljnije da preispituje i kritikuje njemački nacionalizam. Njegove pacifističke ideje uskoro dobijaju pažnju i simpatije od strane velikog broja mlađe populacije. 1923. godine odriče se njemačkog državljanstva i dobija švicarsko. Žestoke kritike upućene Njemačkoj se nastavljaju i tokom Hitlerove vladavine i Drugog svjetskog rata. Njegova djela su tokom nacističke vladavine većinom bila zabranjena ali i uništena ratnim dejstvom. Međutim, nakon pada Hitlera ponovo dobija priznanje i slobodu kao pisac u Njemačkoj.[2]
U njegovim se prvim romanima odražavaju pojedine faze autorovih unutarnjih kriza, a u kasnijim se pojavljuju općeljudski problemi. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1946. godine i Goetheove nagrade grada Frankfurta 1946.
Uticaj
urediIdeje mnogh filozofa su uticale na pisanje i teme njegovih djela. Među najuticajnijim su Platon, Spinoza, Schopenhauer i Nietzsche, kao i historičar Jacob Burckhardt. Najviše je bio inspirisan indijskom i kineskom filozofijom. Osim toga, karakterističan je njegov odnos prema muzici koju smatra nečim intimnim i inspirativnim.[3]
Djela
uredi- "Demian" (1919)
- "Sidarta" (1922)
- "Stepski vuk" (1927)
- "Narcis i Zlatousti" (1930)
- "Igra staklenim biserima" (1943)
Vanjski linkovi
uredi
- ^ "The Nobel Prize in Literature 1946". NobelPrize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 20. 12. 2021.
- ^ "The Nobel Prize in Literature 1946". NobelPrize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 20. 12. 2021.
- ^ "The Nobel Prize in Literature 1946". NobelPrize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 20. 12. 2021.