Ferdinand VII, kralj Španije
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ferdinand VII (španski: Fernando VII de Borbón; 14. oktobar 1784. - 29. septembar 1833.) je bio kralj Španije dva puta; 1808. godine i ponovo od 1813. do smrti 1833. godine. Nakon što je svrgnut od strane Napoleona 1808. godine, okupio je svoje snage u kontra-revoluciji koja je proizvela duboki raskol u Španiji između njegovih snaga i liberala. Nakon dolaska na vlast uspostavio je apsolutističku monarhiju odbacivši liberalni ustav iz 1812. godine. Potisnuo je liberalne novine i zatvorio mnoge njihove urednike i pisce. Tokom njegove vladavine, Španija je izgubila gotovo sve američke posjede, a zemlja je nakon njegove smrti ušla u građanski rat.
Ferdinand VII | |
---|---|
Kralj Španije | |
Vladavina | 1813 - 29. septembar 1833 |
Prethodnik | Josip I |
Nasljednik | Izabela II |
Supružnik | Marija Antonija Napuljska Marija Izabela Portugalska Marija Josipa Saksonska Marija Kristina od Dviju Sicilija |
Djeca | Izabela II, kraljica Španije Ludovika Ferdinanda od Španije |
Dinastija | Burbon |
Otac | Karlo IV, kralj Španije |
Majka | Marija Ludovika od Parme |
Rođenje | 14. oktobar 1784 Madrid, Španija |
Smrt | 29. septembar 1833 Madrid, Španija |
Prestolonasljednik
urediU mladosti je držao tešku poziciju prijestolonasljednika isključenog iz svih političkih poslova, i to od strane roditelja i majčinog ljubavnika. Na tron je došao nakon očeve abdikacije uzrokovane Napoleonovim osvajanjem Španije. Ferdinand se okrenuo Napoleonu i tražio od njega podršku, ali ga je ovaj natjerao na abdikaciju i na tron postavio svoga brata Josipa. Ferdinand je za vrijeme Josipove vladavine proveo sedam godina u zatvoru.
Vladavine
urediVratio se u Španiju nakon što su Španci zbacili Josipa. Kako Španija više nije bila apsolutistička monarhija, zahvaljujući Ustavu iz 1812. godine, Ferdinand je po dolasku na tron obećao liberalima da će nastaviti politiku ustavne monarhije. Ubrzo se, međutim, pod uticajem Crkvene hijerarhije, odlučio vratiti burbonskoj doktrini - sve suverene ovlasti vratio je monarhu, odnosno sebi. Već za nekoliko sedmica poništio je Ustav i uhapsio sve vođe liberala. Svoje postupke opravdao je činjenicom da je parlament donio Ustav u njegovoj odsutnosti i bez njegovog znanja i pristanka. Ferdinandovu restauriranu autokratiju su vodile grupe dvorjana i miljenika, a ministre je mijenjao svako nekoliko mjeseci.
U međuvremenu se Ferdinand morao nositi sa situacijom u Južnoj Americi, gdje su se vodili ratovi za nezavisnost država Južne Amerike.
Po dolasku na tron Ferdinand je dozvolio Jezuitima povratak u Španiju, a nakon što su se počeli povezivati sa pobunama i otporom uslijedilo je nekoliko ukidanja i uspostavljanja ovoga reda u Španiji. Pred kraj vladavine prestao je mijenjati ministre onako često kao što je radio u početku.
Pitanje nasljednika
urediFerdinand se ženio četiri puta, ali mu nijedan brak nije donio muškog nasljednika. Iako je Španija već vidjela nekoliko žena na vladarskom tronu, burbonska tradicija uvedena dolaskom prvog Burbonca na španski tron, Filipa V, spriječavala je Ferdinandove kćerke da zauzmu poziciju u nasljednom nizu. Kako Ferdinand nije želio da ga naslijedi brat, pod uticajem svoje četvrte supruge, Marije Kristine, doveo je na snagu Pragmatičku sankciju, koja dozvoljava kćerki da naslijedi tron ako monarh nema sinova.
Godine 1832. Ferdinand se teško razbolio. Pristalice Ferdinandovog brata uzaludno su ga pokušavali nagovoriti da napiše oporuku u korist brata. Nakon propalog pokušaja da sebi priskrbi prijestolje nakon bratove smrt, Karlo bježi u Portugal. U međuvremenu je kraljica Marija Kristina, koja je proglašena regentom za vrijeme teške bolesti supruga, inicirala približavanje liberalnoj struji, što će dovesti do radikalnog zaokret prema liberalizmu.
Smrt
urediGodine 1832. na osnovu ponovo uspostavljenoga pravila o nasljeđivanju, krunu je, nakon Ferdinandove smrti 29. septembra 1833. godine, naslijedila njegova kćerka, Izabela II. Budući da je Izabela imala samo tri godine kada je postala kraljica Španije, regent joj je bila majka, Marija Kristina.
Prethodi: | Kralj Španije
(prvi put) |
Slijedi: |
Karlo IV | Josip I |
Prethodi: | Kralj Španije
(drugi put) |
Slijedi: |
Josip I | Izabela II |